1 saat geçmesine rağmen hala gelen giden yoktu. Okulun yakınındaki banklara oturdum. Okulun ön tarafındaki pencereler gözüküyordu. Kız pencereden bakıyordu.Çok geçmeden beni gördü. Apar topar aşşağıya inip okul kapısının önüne geldi.

+Niye gitmedin sen hala
-Evde napıcam ya,oturuyorum işte burda. Kaçta çıkıyorsunuz siz bu arada?

Kızın yüzünde tatlı bir gülümseme oldu. Sessizce;

+3 gibi falan çıkıyoruz. Niye sordun ki (gülerek)

-Seninle dolaşmak istiyorum biraz.

Bu cümle nasıl çıktı ağzımdan kendime inanamıyorum.Özgüven patlaması yaşıyordum resmen. Kız güldü,"tamam görüşürüz çıkışta" dedi gitti.

Ben kızla konuştukça, içimdeki öfke büyüyordu. Tekrar gittim oturdum banklara bekledim muallaklerin gelmesini.

Ve gelmişlerdi onları görünce aşırı derecede heyecanlanmıştım daha sonra yanlarına gidip hayırdır lan dıbına kodumun kelaynakları diyip bitanesine yumruğu vurdum sonra diğerleri benim zütümü açıp çatır çutur gibtiler. Şimdide hastaneden yazıyorum

Okula yaklaşmıştık artık. Kalbimde bir çarpıntı başladı. Gereksiz bir heyecan vardı üstümde. Dizlerim titriyordu. Kız sürekli bişeyler anlatıyordu yanımda,ama duymuyordum. Geçiştirmek için arada arada gülüyordum falan.

-Tamam daha gelmene gerek yok okul kapısı şurası zaten
+Yok önemli değil, acelem yok sonuçta.

Yaklaşık 2 dakika daha yürüdük. Kızı okula bıraktım. Okulun duvarlarına yaslandım ve beklemeye başladım. Gelmelerini bekliyordum. Derin derin nefes alıyordum, sakinleştirmeye çalışıyordum kendimi sürekli.

adresini ver klavye yollayacam amk

Kızın evinin önüne gittim. Apartman kapısının önünde beklemeye başladım.O esnada telefondan oyun falan oynadım zaman geçsin diye.Çok geçmeden kız indi aşşağıya. Selamlaştık.Yürümeye başladık. Biraz yürüdükten sonra konuyu açtım;

+Geçenlerde bahsetmiştin ya hani, okulun önüne gelen tipler varı
-Evet, kesin gelir gene tipsiz kekolar ya
+Herhangi birine zarar verdiler mi şu ana kadar?
-Bi kızın orasını burasını ellemişler galiba. Bahsediyorlardı okulda

Bunu duyunca kulağım bi anlığına boğuklaştı. Sinirden patlamak üzereydim o an.Neden bu kadar saplantı haline getirdim kendi kendime bilmiyorum. Herhalde kızdan hoşlandığım için böyle hissediyordum.Ona da zarar verirler diye korkuyordum.Bu olayı bitirmeliydim bir an önce. Pgibolojik olarak güçlenmiştim. Hiçbirşeyden korkum yoktu. Ailemi de giblemediğim için bu tür münakaşalara rahatlıkla girebilirdim.

Sardi lan rezzzz

hızlı yaz klavyesini gibtiğim

az hızlı yaz amk ya

Rez mubarek

yav hadi mk

Ertesi gün erken saatlerde kızı aradım. Kız telefonu açtı. Daha gitmemiş okula.

+Alo, rahatsız ediyorum bu saatte kusura bakma, okula gittinmi diye sorucaktım
-Yok daha hazırlanıyorum, gidicem birazdan. Noldu ki?
+Birazdan evinin önünde olucam. Beraber yürürüz belki okula
-Tamam olur da,niye noldu birdenbire?.Saat de çok erken, zahmet olmasın sana?
+Ne zahmeti ya.Uyuyamadım bende gece boyunca.Az muhabbet ederiz yürürken de
-Tamam bekliyorum seni o zaman.

Sessizce hazırlandım çıktım dışarı. Dün geceden itibaren kendimi kavgaya pgibolojik olarak hazırlamıştım. inanılmaz bir heyecan vardı içimde. Aklımda pgibopatça bir plan vardı.

Evet,o tipleri gördüğümde aralarına dalacaktım.Bu 1 ay içinde bana neler olduğunu anlamıyordum. Evden çıkmaya bile korkan ben,4-5 kişinin arasına dalmayı hayal ediyordum kafamda. Sürekli içimden "ya hışnarlarsa beni?" diye düşünmeden edemiyordum. internetten okuduklarımı sürekli tekrarlarladım içimde;

"Kavga esnasında asla panik yapmayın. Kavga edeceğiniz kişi veya kişilerle elinizden geldiğince göz teması kurun. Elinizde olmadan dizleriniz ve dudaklarınız titreyecek. Bunu engellemeniz mümkün değil. insanın doğasında olan birşey. Sadece karşı tarafa, vücudunuzdaki adrenalini hissetirmeyin. Sakin olun ve karşı tarafa sürekli aşşağılar bir şekilde gülün.Bu onları pgibolojik olarak yıpratır.ilk hamleyi yapma olanağı sağlar"

Nerden aklıma esti birden bunlar bilmiyorum.Çok heyecanlıydım. Belkide güçlenmiştim. Hepsini orada yere serebilecektim.

Bu kadar cesaretli davranmamın sebebi ise, kaybedice birşeyimin olmamasıydı. Ailem dahil, toplumdaki herkes dışladı beni. Herşeyi göze almıştım, yılların acısını çıkartacaktım belkide bugün...

hadisene pic

Rez panpa devam

rezerved

Eve yürürken de aklımda hep o tipler vardı. Kız anlatınca pek bişey hissetmemiştim aslında.Ama sonradan saplantı haline getirdim iyice. Sebepsiz bi nefretle doldu için. Kıza zarar verebilirlerdi zamanı geldiğinde.

Eve gittiğimde ağır antrenman programıma devam ettim. Artık eskisi gibi zorlanmıyordum. Aklımda sürekli o kız vardı.Onu düşündükçe, çektiğim acılar tatlılaşıyor, acıdan ziyade zevk vermeye başlıyordu. Artık hem fiziksel hem pgibolojik manada kendimi geliştirmiştim. Artık benim için söylenen kötü şeyleri takmıyordum.En iyisi takmamaktı.

Bişeyler yedim. Uzandım yatağıma. Telefona mesaj geldi;

+Eve geldim,ee napıyosun? Biliyorum konuşalı çok bi zaman olmadı ama can sıkıntısı işte :D
-Napiyim oturuyorum. Bende geldim eve egzersiz yapıyorum biraz.Sen napıyosun?
+Oooo,ne egzersizi bu ?
-Genel kondisyon arttırıcı, güçlendirici şeyler işte.
+Çok iyi, aynen devam et.Normalde de fit bir vücudun var. Bide geliştirirsen dehşet olursun.

Bu yazıyı okuduktan sonra bi mutluluk doldu içime tekrardan. Küçüklüğümden beri ilk defa birileri benimle böyle konuşuyordu.

-Bu arada soruma cevap vermedin.Sen napıyosun?
+Napiyim, televizyon izliyorum.
+Neyse ben tutmiyim seni çok,bi durum olursa ararım seni konuşuruz
-Tamam

Tekrar uzandım yatağa, uyudum biraz.

O tipler aklımdan çıkmıyordu hiç. Daha önceden de söylediğim gibi, nefret kusuyordum adeta. Sinirden kalktım, duvara öğrendiğim tekniklerle yumruk atmaya başladım. Artık ellerimde acımıyordu.2-3 yumruk attıktan sonra sağa ve sola manevralar yapmaya başladım. Sağ sol kaçışlarım çok iyiydi. Gelişiyordum her geçen gün..

anlat panpa sardı devam rez

Rezzzzzz

Kızın davet ettiği kafeye gittim. Yanımda allahtan param vardı biraz. Abim önceki günden para vermişti.

Kızın muhabbeti saçmaydı aslında. Gittiği okulda bi kız oğlanla tuvalette sevişmiş falan. Salak salak konuşuyor. Sıkılmıştım aslında.Çaktırmıyordum ama. Kız da fena sayılmazdı aslında. Konuyu değiştirmesini bekledim sürekli.

"Ya bizim evin olduğu sokakta çete gibi 4-5 tane barzo var. Okul çıkışlarında falan okul kapısında bekliyorlar.Ben babama falan söyledim, onlarda polise falan haber vermişler. Polislerinde bi tak yaptığı yok, anca arabayla dolaşıyorlar okulun önünde"

Bunu neden bana anlattığını anlamadım."Dikkat et kendine, gerekirse baban zütürüp getirsin seni okula" dedim."Yok ya,o beni çok takmaz. Bende pek hoşlanmam zaten bu tür şeylerden"

Muhabbetin gidişatı bu konuyu deşiyordu sürekli.Bu okuldan 2-3 km ileride olan bi meslek lisesinden geliyormuş bu tipler öğrendiğim kadarıyla. Toplu gezerlermiş hep.

1 saat kadar oturduktan sonra kalktık. Hesabı ödedim. Eski emre olmadığımın farkındaydım artık. Sadece 1 ay içinde az da olsa değiştirmiştim kendimi. Kız gitmeden önce "bu arada saçların çok güzel duruyor, yüzüne tam oturmuş. Sakın onun bunun lafına bakıpta kestirme"

Sanki daha önce saçım ve tipim hakkında dediklerini biliyormuş gibi konuştu. Biraz tuaf oldum."Sağol" diyebildim sadece."Görüşürüz" dedi. Bende eve doğru yavaş yavaş yürüdüm.

hadi panpa hızlı yaz bekliyoz mk

rezerved