yerleştiler ankara'ya. ben de amcamlarda kalıyordum, ama kyk yurduna geçecektim. neyse, ayşe hemşirelik, ben iktisat okuyordum. geleceğimiz parlaktı.
okuldan sonra kızılay'a gitmeye başladık. daha yeni yeni alışıyoruz ankara'ya. o günlerde hiçbir derdi olmayan, mutlu bir çifttik panpalar. bazen para sorunumuz oluyordu. daha doğrusu ayşe'nin oluyordu. ama hallediyordum ben kyk'da kalıp 2 maaşım vardı. durumum iyiydi yani. 2. sınıfta eve çıkmayı şimdiden düşünüyordum. sınıftan veya okuldan biriyle eve çıkmam lazımdı. çünkü kyk'da giriş çıkış saatleri falan sorun. bilen bilir. tuvaletler ortak, banyolar ortak. sevmediğim bir ortam yani.

geçeyim buraları. lys'ye girdik. ygs'den daha iyi geçti. ikimiz de havalara uçuyorduk panpalar. hele sonuçlar da açıklanınca öyle bir sarıldık ki birbirimize. birlikte üniversiteye gidecektik, yeni bir hayatımız olacaktı. kurtulacaktık bu gibik şehirden.
ankara'yı yazmaya karar verdik, çünkü daha pahalı bir şehirde okumaya zütümüz yemedi. ilk işim ankara'ya amcamın yanına gidip ayşe ve annesi için 1+1 ev tuttum. ama bu kolay olmadı elbette. sonuçta 19 yaşındaki bir çocuğa evini emanet etmeye korkuyor insanlar. ayşe'nin anneannesi gilin desteğiyle de eve birkaç eşya aldık.
asıl konu ayşe'nin annesi için iş bulmaktaydı. bu konuyu da amcam halletti sağolsun. sigortalı, asgari ücretten daha yüksek bir iş buldu ayşe'nin annesine. nurşen teyzeye...

1 ay kadar hem facebook, hem de telefondan mesajlaşarak ayşe'yle yakınlaştık birbirimize. samimi olmuştuk lan. çok konuşuyordu falan ama çok tatlıydı. birbirimize yaptığımız salaklıkları, kendimize göre çılgınlıkları anlatıyorduk. liseliyiz işte. şimdi bakınca salakça geliyor. unutmuyorum, haziranın 1'inde annem maaş kartını bırakıp gibtir olup gitmiş. abim de amcamlarda kaldığı için yapayalnız, tek başıma kaldım. ağladım, çok ağladım. telefonumu 1 hafta açmadım. evet, anneliği sembolikti ama çok koymuştu.

kadın öyle deyince ayşe'yle göz göze geldik. gözlerimi kaçırdım hemen. yemekler bitti. ayşe ve annesini yolcu ettim. o gece rahat bir uyku çektim. ygs'den gelecek puanı bekliyorduk, ama gelecek puan az çok belliydi. ikimizin de sınavı güzel geçmişti. mutluyduk yani.
birkaç gün sonra sonuçlar açıklandı. benim puanım iyiydi. ayşe'yi aradım. o da sevinçten havalara uçuyordu. hemen gelip seni alıyorum dedim.
güzelce gezdik, eğlendik o gün. dünyanın en mutlu 2 insanıydık o gün. -abimi falan geçiyorum sevindi işte önemli değil oralar-
sinemaya gittik ayşe'yle. arkalarda 2 ergen olarak dakikalarca öpüştük.
sevdiğim kız, yaşadığım şehirden çıkacak olmanın mutluluğu ve ben. her şey güzeldi. daha iyis olamazdı.
https://www.youtube.com/watch?v=alg5f2JdFVk

annesi gibi esmer, boncuk gibi gözleri olan bir kız çocuğu. hayalim buydu beyler. iyi bir ailem olsun istiyordum. aileme, çocuğuma kendi yaşadıklarımı asla yaşatmayacaktım.
neyse, devam edeyim.
piknikten sonra evime gittik. biralarımızı alıp "zombieland" filmini izledik. -macera, komedi karışımı-
filmden sonra da hayvanlar gibi seviştik. sadece seviştik beyler. hayatımda yaşadığım en ateşli sevişmeydi. zaten başkasıyla da sevişmedim ki amk.

burda olan ses versin panpalar. tek başıma konuşuyo gibi hissediyorum.
https://www.youtube.com/watch?v=-UjZL-iPjgk

allah'tan öyle olmadı beyler. kabul etti. rahat bir nefes aldım amk. buluşma günü ayşe'yi evinden alıp kendi evime zütürdüm. "eviniz güzelmiş. " dedi. bilmiyor ki evin her türlü işini ben yapıyorum. "evet güzeldir" dedim. utandım açıkcası. asosyal sefa eve kız getiriyor amk. neyse, ayşe'yi oturttum koltuğa. portakal suyu verdim eline. o da biraz utanmış olacak gözlerini kaçırıyordu. aldım laptopu. "ne izleyelim ?" dedim. "ya ben titanic'ten çok etkilenmiştim" dedi. tamam dedim titanic'i izleyelim. yanaştı yanıma, izledik filmi. zar zor izledik zaten amk. amk ttneti yüzünden dona dona izledik. ama ayşe dert etmedi bunu.

o 1 hafta içinde ayşe'yle birlikte olduk. nasıl oldu bilmiyorum, tutamadık kendimizi. sabah kalktığımda yüzüne bile bakamadım. içimden "lan şerefsiz nasıl yaparsın bunu sen ona nasıl" gibi şeyler geçiyordu. ben ayşe'nin yüzüne bakamıyordum, o da bakmıyordu. suratı asıktı panpalar. daha önce yaptığım gibi tutsaydım kendimi, böyle olmayacaktı. gitmemize 2 gün vardı. biz o 2 günde zorunluluktan konuştuk. zorunluluk derken, yemeğe gidelim gibi şeyler.
2 gün boyunca gülmedi ayşe. gönlünü alacak yüzüm de yoktu zaten amk. ne diyecektim ki ?

Kardeşim mükemmel ellerine sağlık duygulandırdın devam et bi çok kişi okuyor ama entry atmıo valla güzel uzun uzun yaz ve devam et hadi eyv kardeşim

ankara'ya döndük. evine bırakacaktım, ben giderim dedi soğuk bir ses tonuyla. bir şey diyemedim panpalar. durum böyle olunca gözlerim doldu. yaktım bir sigara eve gittim. ahmet de yoktu. malum yaz ayı, memleketine gitti çocuk. o gün içtim. çok içtim. lanet ettim kendime, nasıl yaptım bunu diye. mesaj attım "seni çok seviyorum, böyle olmasını istemezdim. lütfen böyle yapma" cevap gelmedi panpalar. 10 gün kadar ne ben, ne de o arayıp sormadık birbirimizi. ayrıldık mı, bitti mi diye kendi kendime sormaktan kafayı yiyecektim. dayanamayıp aradım... "seni çok özledim" dedim, ses vermedi. "ayşe seni çok özledim" diye bağırdım. ağlamaklı bir ses tonuyla "ben de seni çok özledim" dedi. "ya sen gel, ya da ben geleceğim" dedim. geldi panpalar. kapıda onu görünce içeri alıp 5 dakika boyunca sımsıkı sarıldım. onu görmediğim günlerin acısını çıkartıyordum sanki.

konserden sonra kulise girip grup üyeleriyle tanıştık. çakmak ve penamızı da aldık tabi. o adamları göreceksiniz beyler... cana yakınlar, çoğunuzun içmiş olduğu vodkayı adamlar kulaklarına damlatıyor. helal olsun dedim içimden. ben öyle içsem komaya falan girerdim herhalde. son olarak fotoğraf çekindikten sonra çıktık ordan.
alkol yasağı da yok o zamanlar. birkaç tane bira alıp gittik eve. güzel bir masa kurup muhabbetin dibine vurduk. o anda birkaç sene öncesini düşünmüştüm. ezik, asosyal binin tekiydim. ve beni bu durumdan kurtaran canımın bir parçası yanımdaydı. daha ne isteyebilir ki bir insan ? şahsen hiçbir şey istemezdim.

Devam et.

ygs yaklaşmış, birkaç kere kendime matematik için özel hoca tutmuştum. esaslı adamdı. indirim yapmıştı bana. gayret ederseniz, efendi olursanız size yardım etmeyecek hoca yoktur. -hoca olup da huur çocuğu olanlar dışında- eee indirim de yapsa da bütçeme ağır darbe vuruyordu bu durum. ayşe'yle buluşacağımız hafta ayşeye bir mesaj attım. "ayşe, bu hafta buluşacaktık ama benim param yok. istersen erteleyelim." bu mesajı atmak bir erkek için zordur, ama dürüst olmayı tercih ettim panpalar. ailevi mese dışında ayşe'ye yalan söylemedim. bu mesajdan sonra ayşe karşı atağa geçti. "ya olur mu öyle şey, ne parası" gibisinden bir şeyler. bunun üstüne "bize gel, annemler yok. film izleriz" dedim. sonradan kafama dank etti amk. ya kız yanlış anlarsa ?

geldim beyler
ayşe'yi bıraktıktan sonra eve yürüyerek gitmeye karar verdim. elimde sigara, düşünerek yürüdüm. ayşe iyi kızdı. gerçekten hoşlanıyordum, ama bana o gözle bakar mıydı, bilmiyorum. hem ayşe'den önce düşünmem gereken şeyler vardı. koca evde tektim... hadi onu da geçelim, üniversiteye hazırlanmam lazımdı. eve gidince abimi aradım. üniversiteye hazırlanacağımı söyledim. o da atladı hemen dershaneye git falan. lan iyi tamam gideyim ama asosyal bir bin olduğum için yeni insanlarla falan yapamazdım. bu yüzden zor da olsa evde çalışıp hazırlanacağım diyip kabul ettirdim.

saat epey geç olunca uyuyalım dedik. ahmet sevinç'le, ben ayşe'mle uyudum. hatta o biranın etkisiyle çabuk uyudu. ben uzun süre onu izledim. çok düşündüm o gece. ileride ne olacak, ya biterse gibi soruları kendime sordum. bir süre sonra ben de uyudum. öyle güzel uyumuşum ki, yattığım pozisyonda geri kalktım. daha doğrusu uyandırıldım. dudağıma gelen ardı ardına gelen öpücüklerle uyandırıldım. "kahvaltı hazır canım" dedi. belinden kendime doğru çekerek yatağa, yanıma aldım. boynundan öptükten sonra kalktım. güzel bir kahvaltı yaptık.

https://www.youtube.com/watch?v=qQXP6TDtW0w
çok kötüydüm panpalar. dile kolay, 1 sene çöpe gitmişti. en önemlisi de gibtir olup gidemiyordum yaşadığım şehirden. zaten gitseydim de aklım hep ayşe'de olacaktı...
alkolün etkisiyle duvarları yumrukladım. çok sinirliydim çünkü. zayıf, liseli ergen siniri işte...
ben duvarları yumruklarken ayşe aradı. kısık bir sesle "napıyorsun" dedi. "eve geldim, oturuyorum" dedim.
+ sıkmıyorsun deme canını ?
- bilmiyorum. çok kötü oldu bu.
+ boş ver. seneye birlikte hazırlanırız.
- tamam.
- bak sefa, sen benim için önemli birisin. sen üzülünce ben de üzlüyorum. topla kendini.
tamam, deyip kapattım telefonu.

1 saat kadar kafede dert dinledikten sonra tekrar ayşe'yi eve bıraktım. bu sefer sarıldı lan bana. bildiğin sarıldı. ben de şaşırdığımda tek elimi sırtına koyabildim. bu arada parfümü sabun gibi kokuyordu. güzeldi.
sarıldıktan sonra "çok iyisin sefa" dedi. bir şey diyemedim. gitti evine. yine yürüyerek eve gittim amk. çok şaşkındım panpalar. ilk defa bir kız içtenlikle sarılmıştı bana.
eve gittikten sonra aynaya baktım. sakallarım uzamıştı. yanaklarımda hafif tüyler belirmişti amk. berbere gidip bir güzel traş falan oldum.
tekrar eve geldikten sonra 1 saat banyoda vakit geçirdim. hani başından aşağı suyu tutarsın da düşünürsün ya, öyle yaptım. ayşe'ye aşık oldum panpalar.

aşık olmuştum olmasına ama, o yavuz çetin'di. ben ciksedört'ün gibik gitaristiydim. bakar mıydı ki bana ?
neyse günler geçti ayşe'yle buluşmaya devam ettik. bir yandan ayşe, bir yandan da üniversite hazırlıkları... ygs konularının bitmesine fazla kalmamıştı. yani iyi gidiyordum.
okulların açılmasına 1 hafta kala birkaç günlüğüne abim gelmişti. abim samimi davranmaya çalışıyordu. ama ben pek de samimi davranamıyordum. neyse abim de gitti yine tek kaldım.
okul başladı, staj için bir muhasebecinin yanına gittim. allah razı olsun, adam dükkanda ders çalışmama izin veriyordu ve hakkım olan parayı da bana veriyordu. hem mesleğimde kendimi geliştiriyordum, hem de para kazanıyordum. iyiydi yani.

maaşa 1 hafta vardı ve cebimde 10 lira falan vardı. staj yaptığım yerden utana sıkıla para istedim. sağolsun verdi. baba adamdı.
günler geçti ayşe'yle buluşuyoruz falan ygs geldi çattı. ayşe'yle kararlaştırdık beraber gideceğiz, o beni bekleyecek.
o gece uyuyamadım. emek vermiştim ve karşılığını almak istiyordum. sabah oldu, saat 9 gibi sınava gireceğim okulda buluştuk ayşe'yle. bana moral veriyor, gazlıyordu. bense korkuyordum amk. ya yapamazsam diye.
neyse vakit geldi çattı ayşe'yle sarılıp girdim içeri, yerime turdum. bacaklarım ayşe'yle ilk buluşmamızdaki gibi titriyordu. optikler dağıtıldı, doldurduk ve sınav başladı.
türkçeye başladım ve 30 dakika gibi bir sürede bitirdim. soyal de öyle geçti. matematikten 14 tane emin olduğum soru vardı. yok yok... öyle olmadı. çişim geldi sınavda türkçe bitmeden gibtir oldum çıktım, koşarak tuvalete gittim. işerken ağladım panpalar.

https://www.youtube.com/watch?v=WUNkHdi6-Vw
maaş kartım var, param var yani. zütüm kalkmış murattı içiyorum amk. yaktı bir sigara daha. tam sigarayı söndürürken ayşeyi gördüm. üzerinde kot pantalon, pembe bir tişört, saçlarını salmıştı. çok güzel olmuştu lan. ayağa kalktım. tam hoş geldin diyecektim ki hafif balgam geldi diyemedim. öhümm yapıp hoş geldin diyip sırıttım. hoş bulduk sefa dedi. sesi inceydi. iş görüşmesine gitmiş yeni mezun mühendis gibi tokalaştık. oturdu karşıma.
+ ne içersin ayşe ?
- bi kola içiyim ben.
kolasını söyledim. nasılsın, napıyosun gibi şeyler konuşuyoruz ama bacaklarım inanılmaz derecede titriyor. yüzümün kızardığından da eminim ama çaktırmadı heralde. insanları utandırmayı sevmezdi ayşe.
gözlerimin morardığını söyledi. babaannemin ölümünden falan bahsettim. çok severdim diye yalanlar attım. üzülmüş gibi yaptı. belki de gerçekten üzülmüştü bilmiyorum. ama suratı asılmıştı.
konuyu dağıtmak için müzik konuşmaya çalıştım. zaten bilgim olan nadir şeylerden biri de müzikti amk.