neyse amk dedim. görmezden gelsin bakalım dedim. hayır nazlanıyor muydu? utanıyor muydu? onu bi çözebilsem gidip konuşacaktım amk.
bende bundan sonra hayatıma bakarım dedim. zaten ender bini yine sinirime gitmeye başlamıştı.
onun da sülalesinde bir gün dıbına koyacaktım. her okulda böyle binler çıkar mıydı amk?
hayır çıkardı da niye bizi bulurdu anlam veremiyordum.

zeynep benim hakkımda ne düşünüyordu acaba? bekleyecektim beyler. onu bekleyecektim. yani her gün yüz yüzeydik.
gelip de o günden sonra bi şey dememesi beni çok üzmüştü. zehra sorup duruyordu...

eee ne oldu o gün?

hangi gün zehra?

işte zeyneple olan gün?

bi şey olmadı

nasıl bi şey olmadı?

bi şey olmadı işte zehra bi şey demedi çekti gitti

tamam ya niye kızıyorsun?

kızmıyorum.

evet biraz dengesizleşmiştim beyler. hülya hocayla konuşmaya karar vermiştim

hülya hocanın yanına gittiğimde bahçedeydi. öğrencilerinden biriyle özel bi şey konuşuyorlar gibiydi sanki.
rahatsız etmek istemedim sonra gelirim dedim ama bu arada hülya hoca bana seslendi. ahmet bi gelebilir misin?

her öğrenciye ayrı ayrı vakti vardı bu kadının. helal olsun diyordum. belki de kendinden çok bizleri düşünüyordu
sizler bu ülkenin geleceğisiniz saçma sorunlarla kendinizi mahvedemezsiniz der duyurdu.
yemin ederim hababam sınıfındaki mahmut hoca neyse, hayat bilgisindeki afet hoca neyse bizim içinde hülya hoca oydu.

yanına gittiğimde direk sorgulamaya başlamadı tabii.

-ahmet nasılsın?
iyiyim hocam siz?
-iyi de sen yalan söylüyorsun sanki?
yo hocam yok yani öyle bi şey
-yine içine kapanmaya başladın. neler oluyor ahmet?
hocam ben şey yani bi kızdan hoşlanıyorum. ilk kez böyle bi şey yaşıyorum. ve biraz durgunum bu yüzden

bunu nasıl demiştim bi anda amk. hiç utanmadan söylemiştim. hemde bi hocaya.
gülümsedi..

-bunlar normal ahmet. yani bunların olması lazım. kimmiş bu kız zeynep mi? (:

aha oda anlamış amk. bi zeynep anlayamadı ya bunu. ben ne tak yiyim. nerelere gidiyim

evet hocam zeynep
-ee niye canın sıkılıyor buna?
hocam zeynep e onu sevdiğimi söyleyince çekip gitti. o günden beri bana hiçbir şey demedi.
-belki zamana ihtiyacı vardır ahmet. belki seni incelemek, emin olmak istiyordur.

haklıydı amk. olabilirdi. yani zeynep ince bi kızdı. benim gibi hırbonun düşünmediğini düşünürdü.

şey ben napayım hocam şimdi?
-içine kapanma yeter. sende zamana bırak (:
teşekkür ederim hocam. şey hocam bide bunlar aramızda kalsa?
-tabi ki ahmet. merak etme sen. hadi derse git (:

rahatlamıştım lan. hülya hocayla ilk kez bu kadar yakın konusmustuk. ve dediklerinde haklıydı.

bu dişiler çok ince düşünüyordu amk yemin ederim

içime kapanmayacaktım. dengesiz olmayacaktım amk. bilmeden insanların kalbini kırmak üzüyordu beni. gittim zehranın yanına:

zehra ben özür dilerim. geçen biraz sert konuştum

-önemli değil ahmet. anlıyorum seni. ama en kısa zamanda kendini yiyip bitirmemek için zeynepin karşısına çıkmalısın

ahaaa bu dişi de farklı bi şey söylüyordu amk. biri zeynep senin yanına gelir diyordu biri sen çık diyordu.
hülya hoca yaşamış biri dedim ona hak verdim. hem tabi o gelecekti amk.
sıkılmıştım bu sesslikten yeter da.

zeynepse sevdiceğim her zamanki gibiydi. takılıyordu öyle başıboş.
bu arada beyler bu bizim yunus bini diğer sınıftan birine aşıkmış. vay amk dedim. kızın adı selenmiş.
ben yüzünü bile görmemişimdir herhalde. yunus bana bunu söyledikten sonra benden yorum almak istemişti

-sence güzel mi kardeşim?

ulan ben daha kızı görmedim amk nerden biliyim. neyse güzel lan güzel diye salladım. bide

hem seviyosan güzelliği önemli mi amk?

gibisinden özlü bi cümle kurdum. bu bin de gaza gelmişti

zeynep le konuşmayı özlemiştim beyler. yani ne gerek vardı bu kadar bekletmeye?
beni iyice keş yapmıştı sigara yüzünden. evde her zamanki gibi kitliyordum kendimi odama. yine babaları, dumanı dinliyordum ama bu sefer gerçekten aşktan dinliyordum. önceden dinlerken olmadığım aşkın acısını çekerdim. şimdi zeynepi düşüne düşüne dinliyordum.

tüm şarkılar ona aitti. sözleri onun için yazılmıştı sanki. şu dünyaya haykıramadıklarımı şarkılar benim yerime haykırıyordu.
okulda ender bini ayaklanmaya başlamıştı yine.

fatih hoca ahmete torpil yaptı diyip diyip duruyomuş.

bu gavatı teke tek maça çapıracaktım amk. tamam kimseye kendimi kanıtlamama gerek yoktu ama bi cevap verilmesi gerekiyordu

bu bahçedeydi gittim yanına.

-gel lan teke tek maç yapalım. sen yenersen takımdan çıkacağım. ama ben yenersem benle uğraşmayacaksın

bu bin yine gavatça gülüyordu. tamam lan dedi. gününü saatini verdim.

olmaz okulda yapacağız bu maçı rezil olacağını herkes görecek dedi...

tamam lan kabul ettim amk. okul gibimde değildi ama belki zeynep izlerdi de bi artistliğim olurdu amk

öğle arası millet maç yapıyordu zaten. ender gavatı topu istedi oğlanın birinden. amk enderdeki ayakkabıya bak bide bendekine bak.
herif resmen milli maça çıkar gibi çıkacak karşıma. ama inanın bu önemli değildi beyler.
bizim sınıfın penceresinden bi baktım zeynep bakıyordu. izliyordu lan izliyordu amk.
yalnız zeynep yoktu okuldaki çoğu kişi izliyordu. aslında kimsenin gibinde değildim ama galiba işin içinde ender gavatı oldugundan olay bayağğı reyting toplamıştı.

ender bini yine gülüyordu. ağzının ortasına çaktığım gibi gülerek gerdirdiği suratını bozacaktım da vazgeçtim.
hülya hoca da izliyordu fatih hoca da. vay amk dedim bu ne kalabalık. hayır dizilerde filmlerde olur böyle şeyler
lise defteri vardı, koçum benim vardı bi zamanlar. aynı öyle ortam.
bu gavatı orada gibsem zaten bi daha gün yüzüne çıkamayacak. zeynep de izliyordu ya iyice gaza gelmiştim.

neyse bu gavat başladı maça. teke tektik işte. dirsek attı geçti beni basketi yaptı.

zaman geçtikçe 6 fark atmıştı beyler. zeynep yukarıdan izliyordu işte

farkı kapatmıştım da bu gavat faul yapıp duruyordu. bi hakem koyalım dedim. fatih hoca hakemdi.

tamam dedim artık maç benim. son basketi vurdugum gibi tenefüs zili çaldı beyler. ender bini züt olmuştu yine

bu bini bozmayı çok seviyordum beyler. sinirli sinirli ayrıldı oradan. millet beni tebrik etmeye geliyordu.
ilk hülya hoca geldi. mutlu olmuştum lan. ardından bizim arkadaşlar üst dönemler falan. amk sanki çok önemli bi maçtı.
millet seviyor işte böyle şeyleri bilirsiniz.
zeynep e rezil olmamıştım benim için önemli olan buydu amk. yoksa kim ne tak yiyorsa yesin.
yunus zehra falan geldi zaten bunlar önemliydi benim için. yalakalara ihttiyacım yoktu.
maçtan sonra gittim bi sigara vurmuşum beyler. hala tadını unutamam.

bu arada ender de diyormuş ahmet fatih hocayı çağırınca yendi beni. şike vardı diye kendini kandırıyormuş işte.
bende içimden seni de soyunu da sopunu da gibiyim dedim. gerçi anasında babasında suç vardı amk
şımartılarak yetiştirilmişti belliydi. koymuşlar parayı cebine salmışlar dışarı.

neyse dedim amk gibimde değildi hiçbir şey.
zeynep gelseydi yeterdi

artık bunalmıştım beyler. zeynep yüzüme bile bakmaz olmuştu. hayır napmıştım ben ona amk?
umut verip şimdi neden böyle davranıyordu? zeynep böyle bi kız değildi inanasım gelmiyordu.
yunus hoşlandığı kıza açılmış sonunda. kızda ona karşı boş değilmiş. vay amk dedim ben mutsuzluğu hak ediyormuşum meğerse
eyvallah çektim. bikaç gün okula gitmedim kafa dinleyecektim. zaten kimsenin gibinde değildim amk.

biriktirdiğim paraları ortaya çıkarma vakti gelmişti. sigara falan alacaktım. bira alacaktım. kafamı dağıtacaktım
güya aşıktım işte. napayım başka amk? ne yapılır yani?

düşüncelerim beynimi kemiriyordu. ender bini susmuştu azda olsa.
bi mekanım vardı. çardak gibi bi şey. gittim oraya bi gece içtim de içtim amk.
sonraki gün okula falan gitmedim. kendimi toplamam lazımdı.
telefonumuda kapatmıştım. anneme arkadaşta kalacağım demiştim zaten babama dememe gerek yoktu
evde olsam da gibinde değildi olmasam da.
2-3 gün okula gitmeden içerek serseri gibi yaşadım.
bi gün gece hiç uyumadım sokaklarda gezdim bi günde yunusgilde kaldım.

emin olun kafam falan dağılmadı beyler. hiçbir şeyi unutturmadı bana
ben hala aynı bendim. kalbim hala aynı şeyleri söylüyordu

zeynebi seviyordum ulan

evet beyler. hülya hoca ailemi falan aramış ahmet neden okula gelmiyor falan demiş. eve gittiğimde sorguya çekilmiştim.
aslında babamın umrunda değildim de babalık yapacaktı güya. kendini kandıracaktı.
iyi değilim dedim. uzun uzun kimseye derdimi anlatamazdım ama aileme bunu söylemiştim

iyi değilim...

ertesi gün okula gittiğimde her şey aynıydı. kimsenin umrumda bile değildim. hülya hoca okula gelmeyişimin sebebini sordu. iyi değilim hocam dedim.

zeynep meselesi mi?

evet hocam zeynep hala gelmedi. hala bekliyorum

teselli edici sözler falan söyledi de hiçbir şey beni bu çileden kurtarmıyordu.
yazılı haftasına girmiştik. matematiğim zaten hülya hoca sayesinde iyiydi.
diğer dersleri de dinlediğim kadar, bildiğim kadarıyla verdim.

ilk dönem bitmek üzereydi. ve ben hala sevdiğimi beklemekteydim

beyler devam ediyimmi

10 şukuya devamı geliyo

gibtir olup gidesim vardı. o okuldan o şehirden. hepsi bi kız yüzünden değildi beyler aslında

ergenliğimin de vurmuş olduğu şeyler birikiyordu. pgibolojim bozulmuşu iyice. tamam küçüktük babama bi şey diyemezdim ama artık lafları, annemi aldatması ağırıma gidiyordu. annemi hiçbir zaman dövmemiştir ama yinede farklı kadınların olması sadece annemi değil hepimizi aldatması beni yıpratıyordu.

kaldıramıyordum beyler. sonra zeynep olayı. yani hiç düşünmeden bu kız için her şeyi yapabilirdim.
sorun neydi ki? sadece sevdiğimi söylemiştim ve kaçıp gitmişti.
şuan düşündükçe daha iyi anlıyorum bazı şeyleri ama o zamanlar gerçekten kafam almıyordu.

hülya hocayıda üzüyordum zaten. okula gitmemem keş olup çıkmam onu üzüyordu, hissediyordum
üzerime çok titriyordu beyler. bunun nedenini sonralarda acıklı bi olayda anlatacağım

artık okulda daha iyiydim. yani en azından kafayı vurup uyumuyordum. yine tenefüslerde kantine, bahçeye çıkıyordum
basketbol oynuyordum. hülya hocayla konuşuyordum. bazen fatih hoca bana anılarını anlatıyordu amk.
beni çocukları gibi seviyordu bu çift. zeynep de sessizdi beyler. yani tam olarak neydi sorun bilmiyordum.
oda içine kapanmıştı iyice.

zehra zeyneple konuşmaya çalışıyordu ama bi şey öğrenememiş.
yunus da sevdiği kızla birlikteydi işte. aslında birlikte fazla takılamıyorduk. normaldir dedim.

tek başımaydım. bu arada zehranın dediğine göre yunusun sevgilisi selenin sınıfında bi kız beni seviyormuş

ama kızı bi görseniz beyler. okulun atıydı amk. ulan benim neyimi sevmiş o kız diyip duruyordum.
aslında gibimde değildi ama zeynebi kıskandırabilirdim.

böyle bi şey yapmadım beyler, yapamazdım. yani zeynep kıskanacak diye bi şey yoktu. beni seviyor muydu bilmiyordum.

hem seviyorsa da öyle bi tak yemek bana yakışmazdı.
neyse bu kız geldi benle konuşmaya falan çalışıyor.

derdin ne? dedim. ne oldu da benle konuşmaya başladın?

-seni seviyorum ahmet. ister inan ister inanma ama çok farklısın

bak ben başka birini seviyorum. seni kırmak istemiyorum ama anlayış göster

dedim beyler. yapmam lazımdı. nasıl olsa bi kızdı ve kırmadan bu işi halletmem lazımdı

dönemin bitişine doğru hala hafızamdan silemediğim bi olayı yaşamıştım. o gün benim tekrar doğduğum tekrar nefes almanın önemli olduğu bir gündü. yine tek başımaydım okulda. yunus sevgilisiyle dolaşıyor zehra arkadaşlarıyla konuşuyor bense bahçede tek başıma geziyordum.

sigara içmem lazımdı. biraz bahçede oturduktan sonra ve nöbetçi hocalar da gözden kaybolduktan sonra okulun arkasına doğru yürüdüm
sessizlik vardı. okulun arkasında sevgililerin kahkahaları geliyordu. kankalar volta atıyor okulun serserileri ise sigaralarını içip sınıflarına doğru yürüyorlardı.

sigaramı yaktım beyler ilk dalı içtikten sonra bi sigara daha yaktım.
ikinciyi yaktıktan sonra biri geldi.
o kişi beni ben yapan kişiydi
yaşamanın önemini konuşmadan anlatabilen
bi bakışıyla beni susturabilen
gülümsemesiyle beni benden alan bir melekti sanki

zeynep gelmişti yanıma

sustuk. bi şey diyemiyordum ona kızamıyordum sitem edemiyordum. ne desem boştu zaten. onun konuşması lazımdı. onun anlatması lazımdı amk. her şeyi ben yapıyordum ben üzülüyordum ben kırılıyordum. giberim öyle işi dedim susuyordum sadece arada çektiğim sigaranın dumanını üflüyordum.

konuşmaya başladı ses tellerini yediğim

-ahmet ben sadece düşünmek istedim anlıyor musun? hayatımda birisi olacaksa uzun ömürlü olsun. hemen bırakıp gitmesin istedim.

susuyordum beyler. konuşacak halim yoktu amk. o anlatacaktı ben dinleyecektim bu sefer

-emin ol seni bekletmek istemedim. sadece ne yaptığı görmek, hayatında ben olmasam bile neler yaşayacağını bilmek istedim.
belki beni anlamıyosun ama bu olgunluğu sende görmek istedim. seni kırdıysam özür dilerim

ee yani niye gelmişti amk. sebebi neydi?

-ahmet konuşsana benle. lütfen üzme beni. bi şey de

beni seviyor musun zeynep? sadece bunu söyle

en çok merak ettiğim şey buydu.

-tüm yaşattıklarım için özür dilerim. seni seviyorum ahmet.

ona öyle bi sarıldım ki amk. gidersen giberim belanı gibi bi mesaj çıkmıştı ortaya

kötü günler bitmişti amk. şimdi benim mutlu olma zamanımdı.
zeyneple sınıfa girdiğimizde ikimizin de yüzü gülüyordu. sınıfa beraber girmiştik. ve zehra çakmıştı direk olayı.
yunus anlayamamıştı ama anlayacaktı zamanı gelince

iki senedir benle dalga geçip duran ender ve binleri de anlayacaktı,
o karılar ney diye bağırdım babam da beni anlayacaktı.

ben babam gibi olmayacaktım beyler. hatta onun gibi bi baba olmayacaktım.
kimileri yaşayarak öğreniyordu bi şeyleri işte.

hülya hocaya gidip teşekkür ettim. onun dediği çıkmıştı işte zeynep gelmişti bana.
çıkıyor muyduk çıkma teklifi etmem gerekiyor muydu bilmiyordum ama zaten birbirimizi seviyorduk.
gerek duymuyordum böyle saçma şeylere

hayatta bi direğim tutanacağım bi yerim vardı artık. o zeynepti. ve bırakmaya niyetim yoktu.
hemen cicim aylarında oldugu gibi hayallere başlamıştık. hızlı falan gitmiyorduk beyler yanlış anlamayın.
sadece konuşamadığımız günlerin acısını çıkarıyorduk.. çok özlemiştim sevdiceğimi.

ilk dönem bitmişti. ikinci dönem çok yoğun olacaktı. maçlar antramanlar dersler yazılılar ve zeynep derken asosyallikten çıkacaktım bi şekilde işte.

güzeller güzeli bi sevdiğim vardı. ve endere de avucunu yala demiştim. bu bin yaptıgımız maçtan beri bana dalaşamıyordu.
zaten iddia ya girmiştik. benim için bi sorun yoktu artık ama bunun gözünde hala hırs vardı belliydi.

okul çıkışı eve gitmiştim. biraz ders çalıştıktan sonra odama geçtim. zeynep le görüşmek istiyordum. çok çabuk özlüyordum amk.

aradım...

alo zeynep

-efendim

belki biraz saçma olacak ama buluşalım mı?

-bu saatte? sen beni mi özledin bakalım (:

evet. şey yani bi sorun olmazsa buluşalım ya

-tamam ama sonra hemen eve girmem gerek. apartmanın önünde bekliyorum

hemen hazırlandım. çıktım dışarı. zeynepe ailevi durumlarımı anlatacaktım. sorunlarımı bilmiyordu