içime kapanmayacaktım. dengesiz olmayacaktım amk. bilmeden insanların kalbini kırmak üzüyordu beni. gittim zehranın yanına:

zehra ben özür dilerim. geçen biraz sert konuştum

-önemli değil ahmet. anlıyorum seni. ama en kısa zamanda kendini yiyip bitirmemek için zeynepin karşısına çıkmalısın

ahaaa bu dişi de farklı bi şey söylüyordu amk. biri zeynep senin yanına gelir diyordu biri sen çık diyordu.
hülya hoca yaşamış biri dedim ona hak verdim. hem tabi o gelecekti amk.
sıkılmıştım bu sesslikten yeter da.

zeynepse sevdiceğim her zamanki gibiydi. takılıyordu öyle başıboş.
bu arada beyler bu bizim yunus bini diğer sınıftan birine aşıkmış. vay amk dedim. kızın adı selenmiş.
ben yüzünü bile görmemişimdir herhalde. yunus bana bunu söyledikten sonra benden yorum almak istemişti

-sence güzel mi kardeşim?

ulan ben daha kızı görmedim amk nerden biliyim. neyse güzel lan güzel diye salladım. bide

hem seviyosan güzelliği önemli mi amk?

gibisinden özlü bi cümle kurdum. bu bin de gaza gelmişti