o enderin yüzüne bi daha vursaydım diye dertlenip durdum. zaten gözü iyice morarmıştı. gelsin bi daha dalaşsın bakalım görürdü yine yumruğu. zeynebi tanımaya baslamıstım azda olsa. babası bi bankada müdürmüş. annesi ev hanımıymış. taşşaklı aileydi beyler. iyi para kazanıyordu babası belliydi apartmandan falan.
zeynebe içimi döküyordum ama hiç ailevi sorunlarımı anlatmıyordum. hülya hocayla konustuklarım kadarını ona da anlatmıştım.
şimdilik bunları bilmesi yeterdi. zeynep evin en büyük çocuguymus. bide kız kardeşi varmış.
gittikçe birbirimizi tanıyorduk

ender olayından 1 hafta sonra falan okul çıkışı enderin bin abileri gelmiş. beni dövdürtecekti.
eve yalnız gelir giderdim beyler. dayağı tek başıma yiyecektim belliydi. bi tak yapamazdım bu kadar adama karşı. neydim boyka mıydım lan ben?

hafta sonuna kadar birktirdiğim paraları saymaya başladım. yeter miydi bilmiyordum. hayırlısı olsun dedim.
haftayı kapatmıştık ve iple çektiğim cumartesi günü gelmişti. saçları yaptım keten siyah bi pantolon üzerine bi gömlek giydim.
yakışmış mıydı nasıldım bilmiyordum ama heyecanlıydım.

zeyneple meydanda bulusmustuk tam zamanında. her zamanki gibi çok güzeldi.

gülümsemesi beni benden alıyordu. bayağı bi gezdik. gittik yemek yedik. param yetmişti çok şükür. sigara içmiyordum yanında.
sigara içtiğimi de biliyor muydu onu da bilmiyordum.

çok değişik şeyleri dert yapıyordum kendime.
onu eve bırakmaya gittiğimde aramıza hala unutamadığım şu diyalog geçti

-vay be senin gibi kızları eve bırakan ince erkekler de varmış

ne yani tek başına mı gidecektin?

-neyse boşver bunları. çok güzel bi gündü. iyi ki varsın (:

iyi ki varsın demesi.. yüce rabbim nelere kadirsin. iyi ki varsın dedi lan. bi insan için önemli bi şeydim amk.

mutlu olmustum beyler

kimse bilmiyordu böyle bi şey yaşadığımı kimseye anlatamazdım da. zaten dalga geçerlerdi amk. ben kim o kız kim. tamam döneme göre bayağı tanınan biri olmuştum. hem basketboldan hem derslerden. bu arada ilk turda baskette elenmiştik..
her neyse sevilen biri olmustum beyler. ama kız benim hakkımda ne düşünüyordu bilmiyordum.
zehraya danısacaktım nasıl olsa kızdı bi şeyler düşünürdü ama o cesareti kendimde bulamıyordum
tatilin 1 ayı kendime yiyerek geçmişti.
en sonunda zehrayı aradım.

alo zehra sana bi şey diyeceğim aramızda kalacağına söz ver

tabi ahmet söyle bakalım

zehra ben birisine aşığım

hadi canım sen mi ahahah kime?

zeynep var ya bizim sınıftaki. aşığım galiba onu. unutmaya çalıstım olmadı napmam lazım?

e git bunu ona söylesene ahmet

bilmiyorum zehra çok kararsızım

biraz daha konustuktan sonra telefonu kapattım. zehra gaza getirmişti beni

öğle arası millet maç yapıyordu zaten. ender gavatı topu istedi oğlanın birinden. amk enderdeki ayakkabıya bak bide bendekine bak.
herif resmen milli maça çıkar gibi çıkacak karşıma. ama inanın bu önemli değildi beyler.
bizim sınıfın penceresinden bi baktım zeynep bakıyordu. izliyordu lan izliyordu amk.
yalnız zeynep yoktu okuldaki çoğu kişi izliyordu. aslında kimsenin gibinde değildim ama galiba işin içinde ender gavatı oldugundan olay bayağğı reyting toplamıştı.

ender bini yine gülüyordu. ağzının ortasına çaktığım gibi gülerek gerdirdiği suratını bozacaktım da vazgeçtim.
hülya hoca da izliyordu fatih hoca da. vay amk dedim bu ne kalabalık. hayır dizilerde filmlerde olur böyle şeyler
lise defteri vardı, koçum benim vardı bi zamanlar. aynı öyle ortam.
bu gavatı orada gibsem zaten bi daha gün yüzüne çıkamayacak. zeynep de izliyordu ya iyice gaza gelmiştim.

neyse bu gavat başladı maça. teke tektik işte. dirsek attı geçti beni basketi yaptı.

zaman geçtikçe 6 fark atmıştı beyler. zeynep yukarıdan izliyordu işte

farkı kapatmıştım da bu gavat faul yapıp duruyordu. bi hakem koyalım dedim. fatih hoca hakemdi.

tamam dedim artık maç benim. son basketi vurdugum gibi tenefüs zili çaldı beyler. ender bini züt olmuştu yine

dostum bir şeyler anlatıp da başlıkta tek kalmak nedir bilirim, ben de okuyorum haberin olsun. 6-7 sene geriye zütürdün beni, kalemin güzel devam.

hikaye çalıntıymış iyi mi..

şuan bu hikayeye sırf intahar eden olumsuz panpamız için devam ediyorum

eve gittiğimde odama kapatıyordum kendimi. sigara çay ders müzik bi şeyler yapıyordum. nolacak anamın hali benim halim babamın ailemin hali diye düşünüyordum. pgibolojim bozuktu beyler. dengesizin biriydim. bi dostum vardı şimdilik oda yunustu. birde arada sırada zehrayla konusuyorduk işte.
okulda hülya hoca beni yalnız bırakmamaya çalışıyordu. antramanlar fatih hocayla birlikteydim. hocalar tarafından sevilen bi öğrenci olmustum. ve bu beni mutlu ediyordu. ama ender tarafından gelen tehditlere bi cevap vermek gerekiyordu.12lerle sigaradan dolayı aram iyi olmaya başlamıştı. beyler hayatımın dönüm noktasını yaşadığım yere geldik.

yaz tatili girmişti araya. tam okula alışmışken ve birine tutulmuşken koca bi tatil girmişti araya. zaten kızı gördüğümde utanıyordum
unutmaya çalışacaktım. okulu büyük bi başarıyla bitirdim. karne iyiydi. babamın gibinde olmamıştı tabi. ama annem tebrik etmişti.
tatilde odama kitliyordum kendimi. ama düşüncelerden kurtulamıyordum lan. bu kızla bu düşüncelerle napacaktım bilmiyordum.
elimde hiçbir şeyi yoktu. bi muhabbetim bile yoktu. belki sevgilisi vardı lan yakışır mıydı bu bana?
unutmam lazımdı beyler

öğle arasında okulun çoğu bahçedeydi amk. bi rezil olsam taku yiyecektim. belki tüm lise hayatım mahvolacaktı. neyse bu berke gavatı geldi başarılar falan dedi. erdem de okulun takımının oyun kurucusuymuş. neyse verdiler topu elime turnike falan bi şeyler yaptırdılar. erdem gavatı karşıma geçti. top bende onu geçip basketi atmam gerekiyor. şerefsiz alaycı tavırlarla gülüp duruyor.
ulan dedim kimsin lan sen dedim. aldım topu beyler öyle bi geçmişim ki sonradan berkenin ve sınıftakilerin anlattığına göre...
basketi atmıştım. erdem züt olmuştu tabi. fatih hoca (bedenci) seçilenleri yarın bildireceğim falan demiş. korktugum başıma gelmemişti

bide tenefüslerde millet oynarken izlerdim. iyi oynayan çok bin vardı. ayağa kalktım erdem bini küçümseyici bi gülüş yaptı.
yazalım bakalım dedi. gibtir oldu gitti. bende birden kendimi belli edince sınıfta utanmıştım beyler. ya geçemezsem seçmeleri diye yusufluyordum aslında. neyse zaten sınıfta da destek veren kimse yoktu. sınıf hala alışmamıştı birbirne. hülya hoca benim katılacağımı duymuş. geldi yanıma başarılar falan dedi. gururumuzsun falan dedi. gaza getirecek güya. boyum o zamanlar 178 cm falan.
okulda hayvan gibi öğrenciler var. öğleden önceki saat hülya hocayaydı. ders matematikti. işte ahmete destek çıkın falan diyordu.
bende gaza geliyorum tai bu arada. alkışlattı beni. dua ediyordum bende rezil olmayım diye

kimsenin umrunda değildik böyle olması daha iyiydi. bi yere oturmustuk. yunus gavatı sınıfın penceresinden bizi izliyordu.
sırıtıp duruyordu hırbo. ulan yunus senle sonra hesaplaşırız dedim içimden.

zeynepse mahcup mahcup etrafa bakıyordu. çok güzeldi lan. ölene kadar onunla oturabilirdim.

neden böylesin ahmet? yani niye içine kapanıksın bu kadar? yunus ve zehradan başka kimseyle konuşmuyorsun. hülya hoca seni çok seviyor onu da üzüyorsun. neden böyle yapıyorsun?

bilmem yani ben hep böyleyim zeynep. alıştım artık. her zaman yalnızdım

istersen yani bi sıkıntın olursa bana anlatabilirsin ahmet. yanında olmaya çalışırım.

ulan senin için sıkıntı üretirdim lan. bunu bana demişti ya dünyalar benim olmuştu amk

susacaktım beyler. en iyi yaptığım şeye devam edecektim. kimseye bir şey açıklamak zorunda değildim. milletin bakışları da umrumda değildi. kız işi tak iş derlerdi. haklılarmış. zeynep yüzüme bile bakmıyordu. zehraysa ne oldu diyip duruyordu.
yine aynıydık işte yunusla derste tenefüste birlikteydik. bize fazlalık yaramıyordu.
insanlar gidiyordu işte. bu hep böyle olmuştur. derslere asılmıştım tekrardan.
yapacak başka bi şey yoktu. evde de çalışıyordum. yine hocaların gözüne girmem lazımdı
boş dersler de fatih hocadan rica edip basketbol çalışmaya gidiyordum. en azından okulun takıma bi faydam olsaydı amk.

ama gerçekten bunu çok düşündüm. lan niye yaşıyordum ki?
kime ne faydam vardı? amacım neydi?
yani bitkinin bile bi faydası vardı beyler.
gibtiğimin sineğinin bile bi faydası varmış şu okulda.

ben neydim şimdi?
babamın sinek gibi yere yapıştırdığı yaratık mıydım?
zeynepin görmezden geldiği biriydim işte.
ama niye lan niye?

zeyneple buluştuğumuzda bacaklarım tir tir titriyordu. nasıl açılacaktım bilmiyordum. yine her zamanki yerde buluşmuştuk
yine çok güzeldi yanında da çirkin olarak ben vardım.
sanki evlilik teklifi edecektim amk. nasıl diyecektim? nerden baslayacaktım?

en sonunda bi cafeye kurulduk.

biliyor musun? geçen sene okulun ilk başlarında hülya hoca beni senin yanına oturtmuştu da yüzüme bile bakmamıştın.

vay amk şaşırmıştım..

vay beee dedim.

artık zamanı gelmişti..

biliyor musun zeynep?

neyi?

ben seni seviyorum. çok seviyorum hemde. her şeyden çok. bunu bana yaşatan tek kişisin. şuan nasıl böyle utanmadan konuşuyorum bilmiyorum ama sen her şeysin. her şeyimsin. seni çok seviyorum zeynep..

zeynep şaşırmıştı.
gitmem gerek geç oldu dedi.

Ulan zeynep harcadın delikanli cocuğu adam cekmis zaten bi de sen cektir tam olsun . Kınıyorum seni zeynep ..

Beyler bilgi vereyim. okul bir anadolu lisesi. yaşadığım şehrin en iyi anadolu liselerinden. bu arada olaylar ankara de geçiyor...

ben şuan 187 boyunda 78 kilo hafif sarışın kirli sakallı birisiyim.
zeynebi ileride uzun uzun anlatacağım

yani nasıl desem. küçüklükten beri huzurlu bi ortamım yoktu. babamdan yediğim dayaklara alışmıştım. ve kimin için değerliydim bilmiyordum. insan bazen bunu bilmek ister. kimin için varım? kimin için yaşıyorum? niye yaşıyorum? gayem ne?

zeynep için iyi ki vardım. ve hep olacaktım. o istediği sürece her zaman yanında olacaktım

zeynep çok farklı biriydi beyler. sessiz sakin. güzel. her şey vardı. belki sevdiğim için böyle diyorum ama gerçekten öyleydi.

tüm kızların gıpta etmesi gereken bi kişiliği vardı. imreniyordum..

çok gizli saklıydı. hayatını hiçbir zaman çözemeyecektim ama yine de ağzından bi şeyler almaya çalışıyordum.

hülya hoca da herkes gibi bizi sevgili zannediyormuş. hocam benim benim mutluluğumu gördükçe mutlu oluyormuş..

bu kadının yeri her zaman ayrı oldu beyler. akıl hocam oldu

içime kapanmayacaktım. dengesiz olmayacaktım amk. bilmeden insanların kalbini kırmak üzüyordu beni. gittim zehranın yanına:

zehra ben özür dilerim. geçen biraz sert konuştum

-önemli değil ahmet. anlıyorum seni. ama en kısa zamanda kendini yiyip bitirmemek için zeynepin karşısına çıkmalısın

ahaaa bu dişi de farklı bi şey söylüyordu amk. biri zeynep senin yanına gelir diyordu biri sen çık diyordu.
hülya hoca yaşamış biri dedim ona hak verdim. hem tabi o gelecekti amk.
sıkılmıştım bu sesslikten yeter da.

zeynepse sevdiceğim her zamanki gibiydi. takılıyordu öyle başıboş.
bu arada beyler bu bizim yunus bini diğer sınıftan birine aşıkmış. vay amk dedim. kızın adı selenmiş.
ben yüzünü bile görmemişimdir herhalde. yunus bana bunu söyledikten sonra benden yorum almak istemişti

-sence güzel mi kardeşim?

ulan ben daha kızı görmedim amk nerden biliyim. neyse güzel lan güzel diye salladım. bide

hem seviyosan güzelliği önemli mi amk?

gibisinden özlü bi cümle kurdum. bu bin de gaza gelmişti

hülya hocanın yanına gittiğimde bahçedeydi. öğrencilerinden biriyle özel bi şey konuşuyorlar gibiydi sanki.
rahatsız etmek istemedim sonra gelirim dedim ama bu arada hülya hoca bana seslendi. ahmet bi gelebilir misin?

her öğrenciye ayrı ayrı vakti vardı bu kadının. helal olsun diyordum. belki de kendinden çok bizleri düşünüyordu
sizler bu ülkenin geleceğisiniz saçma sorunlarla kendinizi mahvedemezsiniz der duyurdu.
yemin ederim hababam sınıfındaki mahmut hoca neyse, hayat bilgisindeki afet hoca neyse bizim içinde hülya hoca oydu.

yanına gittiğimde direk sorgulamaya başlamadı tabii.

-ahmet nasılsın?
iyiyim hocam siz?
-iyi de sen yalan söylüyorsun sanki?
yo hocam yok yani öyle bi şey
-yine içine kapanmaya başladın. neler oluyor ahmet?
hocam ben şey yani bi kızdan hoşlanıyorum. ilk kez böyle bi şey yaşıyorum. ve biraz durgunum bu yüzden

bunu nasıl demiştim bi anda amk. hiç utanmadan söylemiştim. hemde bi hocaya.
gülümsedi..

-bunlar normal ahmet. yani bunların olması lazım. kimmiş bu kız zeynep mi? (:

aha oda anlamış amk. bi zeynep anlayamadı ya bunu. ben ne tak yiyim. nerelere gidiyim

neyse amk dedim. görmezden gelsin bakalım dedim. hayır nazlanıyor muydu? utanıyor muydu? onu bi çözebilsem gidip konuşacaktım amk.
bende bundan sonra hayatıma bakarım dedim. zaten ender bini yine sinirime gitmeye başlamıştı.
onun da sülalesinde bir gün dıbına koyacaktım. her okulda böyle binler çıkar mıydı amk?
hayır çıkardı da niye bizi bulurdu anlam veremiyordum.

zeynep benim hakkımda ne düşünüyordu acaba? bekleyecektim beyler. onu bekleyecektim. yani her gün yüz yüzeydik.
gelip de o günden sonra bi şey dememesi beni çok üzmüştü. zehra sorup duruyordu...

eee ne oldu o gün?

hangi gün zehra?

işte zeyneple olan gün?

bi şey olmadı

nasıl bi şey olmadı?

bi şey olmadı işte zehra bi şey demedi çekti gitti

tamam ya niye kızıyorsun?

kızmıyorum.

evet biraz dengesizleşmiştim beyler. hülya hocayla konuşmaya karar vermiştim

evet hocam zeynep
-ee niye canın sıkılıyor buna?
hocam zeynep e onu sevdiğimi söyleyince çekip gitti. o günden beri bana hiçbir şey demedi.
-belki zamana ihtiyacı vardır ahmet. belki seni incelemek, emin olmak istiyordur.

haklıydı amk. olabilirdi. yani zeynep ince bi kızdı. benim gibi hırbonun düşünmediğini düşünürdü.

şey ben napayım hocam şimdi?
-içine kapanma yeter. sende zamana bırak (:
teşekkür ederim hocam. şey hocam bide bunlar aramızda kalsa?
-tabi ki ahmet. merak etme sen. hadi derse git (:

rahatlamıştım lan. hülya hocayla ilk kez bu kadar yakın konusmustuk. ve dediklerinde haklıydı.

bu dişiler çok ince düşünüyordu amk yemin ederim