/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 30.
    0
    rezervetullah
    ···
  2. 29.
    0
    http://www.incisozluk.com...-zor-hastam-kaan-bahadir/

    ÇALINTIII

    al ben yazayım buraya. Belki ananın dıbına sokarsın
    ···
  3. 28.
    +1 -1
    En başta çaldığını söylesen durmayız zaten dıbınoğlu giberim seni
    ···
  4. 27.
    +2 -1
    Bazı binler olur olmadık yazı yazıyorlar. Kimseyi zorla tutmuyorum gibtirsin gitsinler. Kalan pampalarımla devam edeceğim..
    ···
    1. 1.
      +1
      ULAN AMIN OGLU GOTUN YIYORSA EDITLE HADI ILK ENTRYE BASLIK CALINTIDIR DIYE HADI. BAK BAKALIM KIM KALIYOR gibIK HERIF.
      ···
    2. 2.
      0
      zütveren bin hikaye senin değilse bil alıntıladığın yeri söyleyeceksin. Sanki bana hikaye yazdı amcık kopy paste yapıyosun ne bu havalar
      ···
      1. 1.
        0
        sen ananın amında fındıkken ben sözlükteydim bin sana kendimi ispatlamak zorunda değilim hırsız
        ···
  5. 26.
    +2
    Hastane 3 katlıydı. Zemin katta yemekhane,2.katta doktorlar,3.katında hastalar için yatakhane vardı. Küçük bir semtte küçük bir hastaneydi.

    O gün sıradan işlemleri yapıp evime döndüm. Yalnız yaşardım.11 sene önce eşimi ve 2 kızımı trafik kazasında kaybettim. Onları her gün özlüyordum.Çevre halkı beni severdi.Ne zaman görseler “Nasılsınız, Doktor Bey?”diyip yanıma gelirlerdi. Halimi hattımı,bir şeye ihtiyacım olup olmadığını sorarlardı. Oldukça iyi ve saygılıydılar.

    Alarmdan yaklaşık 15 dakika önce uyanmıştım. Uykuya aşık biri değildim. Elimi yüzümü yıkayıp, hazırlandıktan sonra yola koyuldum. Hastane ile ev arası yürüme 15-20 dakikaydı. Yaşım ilerlediği için araba yerine yürüme gidip geliyordum.Bir nevi spor yapıyordum.

    Hastaneye gelmiştim. Seher Hanıma selam verip odama geçtim. Birkaç saat normal hastalarla ilgilendikten sonra, Seher Hanıma Kaan’ı çağırmasını söyledim. Birkaç dakika sonra Kaan geldi...
    ···
  6. 25.
    +3 -1
    Geldim devam ediyorum pampalar...
    ···
  7. 24.
    +2 -1
    (bkz: en zor hastam kaan bahadir)
    buyrun buradan okuyun. bu pice prim vermeyin.
    ···
  8. 23.
    +1
    calinti baslik. okuyanin da ilgi gosterip sukulayanin da gotunu gibeyim.
    ···
  9. 22.
    +1
    up up up up
    ···
    1. 1.
      0
      uplama su hirsiz huur cocugunu
      ···
  10. 21.
    +1
    up up up up
    ···
  11. 20.
    +1
    up up up up
    ···
  12. 19.
    +1
    takipteyim panpa, okuyorum devam et.
    ···
  13. 18.
    +1
    Çok merak edip okumaya tırsanlar beğensin sayımızı bilelim.
    ···
  14. 17.
    +1
    Kolpâaaaaaaaaaaaa
    ···
  15. 16.
    +4 -1
    “Merak etme burada konuştuklarımız sadece ikimiz arasında kalacak”dedim.”Doktor Serap Hanım neden sana öyle davrandığını biliyor musun?”dedim. Birkaç saniye sustu, tekrar ellerini dizlerinin üzerine zütürerek “bilmiyorum”dedi.

    Yalan söylediği belliydi. Yalan söylemese bile bir şeyler sakladığı kesindi.ilk günümüz olduğu için fazla üstelemedim. Gözlerini kaldırıp imalı imalı bana baktı. Gülerek”Merak etme, bizim aramız hep iyi olacak”dedim.

    Gülmeye başladı. Aslında pgibolojik sorunu olan insanlar bu kadar çok güler yüzlü olmazlar. Hele ki 3 sene boyunca pgibolojik tedavi gören bir çocuk. Tuhaf ve garip biriydi.Bu beni ona daha fazla yakınlaşmaya sebep oluyordu.Ve tabi 3 senelik tedaviden önce yaşadıkları vardı.

    Sormak istedim gerçekten merak ediyordum fakat ilk gün olduğu için üstelemek istemedim. Seher hanıma seslendim.”Kaan’ı odasına zütürebilirsiniz, bugünlük yeterli” dedim.”Hadi bakalım yakışıklı yarın görüşürüz”dedim Kaan’a.
    ···
  16. 15.
    0
    okumayın cin çarptı
    ···
  17. 14.
    0
    Rezervasyon
    ···
  18. 13.
    +4
    “3 senedir *** Hastanesin’de kalıyordum. Burada ilk günler bana çok iyi davranıyorlardı. Hele benimle ilgilenen Doktor Serap Hanım çok güzel birisiydi. Simsiyah kıvırcık saçları,Ela gözleri, oldukça belirgin elmacık kemiği ve yüzünden hiç ekgib olmayan gülümsemesiyle çok güzel bir insandı.

    Beni oğlu gibi severdi. Belki de bunun nedeni hiç çocuğu olmamasıdır. Burada ilk günlerim çok güzeldi, hele ki daha önceki yaşadıklarımdan sonra cennet gibiydi. Onları aylardır görmüyordum. Fakat tedavim hakkında doktor Serap Hanım hiçbir ilerleme olmadığını aksine gerileme olduğunu söyledi ve birkaç ay sonraysa deli muamelesi görmeye başladım. Ayrıca doktor Serap Hanım’ın bana kötü davranmaya başladığını farkettim.

    Anlam veremiyordum, sürekli benimle oyun oynayan, beni güldürmek için şekilden şekle giren kadın bir anda sopsoğuk, nefret edilesi birine dönüştü”.Bunları söylerken korktuğu ve çekindiği belliydi...
    ···
  19. 12.
    +4
    “Nasılsın” dedim. Hastalarıma karşı sürekli güler yüzlü olurdum. Kaan kasılarak ve çekinerek “iyiiii” dedi. Uzun bir süre sohbet ettik.1994 Sinop doğumlu bir çocuktu.

    Genelde hastalarım ile ilk günden tedaviye başlamazdım.ilk günler onlarla tanışır,iyi görünmeye, güvenini almaya çalışırdım.Bu yüzden “istersen bugün tanışma faslına geçelim yarın sorunun hakkında konuşuruz”dedim. Kaan gülümseyerek”sorun değil, isterseniz bugün de başlayabilirim. Alıştım artık” dedi.

    Bende başlamak istiyordum,bu durum bahane olmuştu.”peki o zaman diğer hastaneyi anlat istersen”dedim.Çocuğu biraz da yumuşatmak için “orası mı güzel burası mı?”dedim gülerek. Hafifçe tebessümden sonra anlatmaya başladı...
    ···
  20. 11.
    +1
    rezervetullah
    ···