Uzun zamandır takip ediyorum kendi hikayelerini yazan panpalarımı, sonunda kendi hikayemi yazacak gücü kendimde buldum. Konu keşke dövseydi de iki gram babalık yapsaydı dediğim adam. Bazılarımızın babaları belki çok iyi belki de bazıları babalarının yüzlerini bile göremedi neyse devam edelim bu benim hikayem panpalar.

Sene 2004 8-9 yaşındayken bir gün uyuyasım tutmadı valide hanımla birlikte çay içtik konuştuk ettik. Saat 1-2 gibi kapıda sesler duyuldu. Apartmanda kimin nereye geldiğini artık seslerden anlayabiliyordum. Gelen kişi o adamdı ve sarhoş olduğu kapıyı açamamasından belliydi. Ben her zamanki gibi uyuyor numarasını yapmaya başladım. O gün bu numarayı o kadar iyi yaptım ki o günden beri uyuyor numarası yapmaya korkar oldum. Zaten bitirdiğimizde hikayeyi anlayacaksınız. Bu adam geldi işte. Bu arada salonda iki tane üçlü koltuk var L şeklinde duvar kenarında ben diğerinde annem yatıyor. işte geldi konuşmaya başladı anneme kalk konuşacağız dedi işte annem kalktı bu sırada gözüm yarı açık izliyorum. Yüzünü düzelt diye bağırdı bir anda ben ne yapacağımı şaşırdım beyler. (bu arada küçüklükten beri baba korkusu ile korkutulduğum için kıpırdayamıyordum) Bir anda bu adam yumruklarını yere koltuğa vs vurmaya başladı anneme yok sen karılık yapmıyorsun vs diye bağırmaya devam etti.

Bağırmaya devam ederken bir anda bağırışlar anneme doğru yönelen saldırılara döndü. Annem son anda yerden telefonu alıp birilerini aramaya çalıştı ama telefonu alıp duvara fırlatmıştı. Bende bir anda kalkıp durdurmaya çalıştım beni tek hamlede aynı duvara geri fırlattı kafamın arkası yarıldı. Annem bana hayattaktan git karşıdaki merve ablana haber ver dedi(bu arada kullanacağım isimler uydurma olacak) Ben son anda koştum kapıyı çalmaya başladım ağlayarak uyan merve abla babam annemi öldürüyor diye.

Beyler sizi doğuran kadına en ufak bir darbenin bile ne kadar içinizi yaktığını biliyor musunuz? Daha sonrasında baktım merve abladan ses yok terliğin sol ayağımdaki teki ile koşmaya başladım. Normalde bahçede köpekler olurdu tırsmaktan gece 10 dan sonra bakkala bile gidemeyen çocuk 12 de öyle bir koştu ki karakola son anda girdim ve tek diyebildiğim şey yetişin babam annemi dövüyor oldu.

Bir anda beni arabaya aldılar dediğim tek şey evimiz sağlık ocağının üstündeki lojmanda oldu. (bu arada benim valide ebe olduğu için lojmanda kalıyorduk o sıralar) Neyse 4-5 jandarma geldik yukarıya doğru merdivenleri çıkıyorken benim ayaklar geri geri gitmeye başladı. Yukarıya çıkana kadar içimden sadece anneme nolur birşey olmasın diye sayıklıyordum. Ben yukarı çıkarken kelepçelemişler indiriyorlardı aşağı doğru. Bana baktı ve o anda "senin belanı gibeyim" sesi bütün apartmanda yankılandı. Jandarmalar yürü diye bunun kafasından bastırıp aşağı doğru zütürmeye devam etti.

Yukarı çıktım ve giriş kapısına baktığımda kapının ortasında delik olduğunu gördüm. Bir anda içeri girdim ve sol taraftaki salon kapısına doğru yürüdüğümde içerisinin dağıldığını duvarda ve yerde kan izleri olduğunu gördüm. Kan izleri banyoya doğru gidiyordu. Banyoda yerde kanlı bir havlu olduğunu gördüm.

(Daha sonra valide anlattığı zaman bu huur çocuğunun havluyu ikiye katlayıp sarmaladıktan sonra o şekilde vurmaya başladığını kendisinin son anda banyoya kaçtığını öğreniyorum.)

Havluyu elime aldım ve salona doğru giderken bir anda kapıdan annem girdi içeri. Kadının hayatta olduğunu gördükten sonra benim çeşmeler açıldı hüngür hüngür ağlıyorum. Öğrendim ki annem son anda merve ablalara kaçmayı başarmış (merve ablanında o saatte nasıl uyandığını merak ettim). Annemin yüzü gözü kan içinde kalmış. Elini yüzünü yıkayıp geldiğinde yaralar daha fazla belli oluyordu. Tam ne oldu anlat diyecekken apartmanda ayak sesleri gelmeye başladı.

Öncesinde dediğim gibi beyler ayak seslerinden kimin geldiğini anlayabiliyorum genelde. Ayak sesleri tanıdık ama kim olduğunu çıkartamıyorum o anki pgiboloji ile. Gelen berna yenge(babaannemin kardeşlerinden birinin oğlunun karısı aynı bölgede oturuyoruz). işte bu geldi haber aldım noldu anlat dedi. (Şimdi aklınızdaki soruyu biliyorum bu berna nereden haberi aldı hikaye ilerlesin bunu lunapark zamanına geldiğimizde açıklayacağım). Ben ağlayarak babam annemi dövdü elimden hiçbirşey gelemedi dedim ve kafamı dizlerime koydum. Sonrasında bu berna kahvaltı hazırladı birşeyler yiyin diye ama bende iştah yok. Sabahın ilk ışıkları oldu annemi jandarma almaya geldi bende geleceğim dedim olmaz deselerde zorla bindim arabaya. Jandarmaya vardığımızda raporda sarhoş olduğu yazıyor(dıbına koyim ben o huur çocuğunun sarhoş olduğu zaman ne yaptığını biliyorum eve gelip yatar kafayı uyur sarhoş insan o havluyu kıvırıp nasıl vurmayı akıl eder dıbına koduklarım) Tutanak tutuldu bizi eve yolladılar.

Takip eden panpalarım bi cevap versin ya bu saatte uyunur mu lan.

2-3 gün kaldıktan sonra dedem geldi. Erkek tarafının tüm sülalesi bir yana dedem bir yana beyler. Adam gibi adamdı. Yerine özür diledi anneme işte sultan(babaannem) hasta yapma etme bu çocuk ne olacak dedi derken ertesi gün sabah uyandığımda karşımda gördüm. 2-3 ay konuşmadım. Olayın etkisi ile pgiboloji mi kalır?

Şimdi tüm hikayenin asıl başladığı yere halamın kızı ve oğluna geliyoruz. Küçüklüğümden beri bana ne alındıysa aynılarının halamın kızına ve doğduktan sonra oğluna alındı. Ne zaman denize veya tatile gitsek onlarda geliyordu.

Bir gün yine tatile gittiğimizde o ara evdeki durumları biliyorum evden çıkarken annem tembihlemişti denize gittiğimizde pek birşey isteme bu sefer fazla paramız yok ben sana poğaça felan yaptım diye. Biz giderken bir anda peder arabada halamın oğlu ve kızıyla beraber belirdi. içimden sıçtık dedim.

Her yıl denize gittiğimizde oradaki bir kafede pizza yerdim. O zamanlar oturduğumuz yerde bırak pizzacıyı pideci bile zor buluyorsun. Beyler lokmalarını mı saydın diyeceksiniz ama ben tüm gün boyunca tek bir şey almazken onlar şu renkli buzlu içeceklerden mi dersiniz, waffle mı dersiniz. Parayı su sondası gibi çektiler dıbına koyim.

Beyler http://www.incisozluk.com.../boncuk-omer-in-hikayesi/ yarın tüm entry gidiyormuş. Onu okumaya başladım bitirir bitirmez gelip devam edeceğim. Merak etmeyin 12'ye kadar biter tüm hikaye.

Rez alan panpalarım buralarda mısınız? Yazmaya başlıyorum

Hah deniz tarafındayız. işte binler bu huur çocukları sömürdü parayı sonda gibi. Bırakın o gün pizza yemeyi bir bardak çay bile içmedim. En berbat deniz macerasıydı benim için. ileride bu deniz macerası olayına bir kez daha deyineceğim aklınızda bulunsun.

O yılıda böyle kapattıktan sonra peder belediyede çalıştığı işyerinden ayrıldı gitti bir arkadaşının bakkalında çalışmaya başladı. Arkadaşı battı borcu kaldı felan. Sonra babama dedesinden miras kalan boş dükkana bakkal açan halamlardan babam hakkını istediği zaman yıllardır ön planda tuttuğu annesini kardeşini satıp 1-2 yıllık süre boyunca bizimle ilgilendi. ilgileniyormuş gibi yaptı diyelim biz ona. O değilde sen 18 yaşındaki adama 7 yaşındaki çocuğa yaptığın gıdıklama şakasını niye yaparsın. O çocuk mal mı devam ediyorsun?

Neyse geri dönelim. Orta okulun sonunda bir arkadaşımın doğum gününe geçmiştim. Doğum gününe gitmeden önce ilk defa arabayla beni bırakırmısın demiştim pedere. işim var 19 Mayıs'ta dedi. Tamam dedim. 19 Mayıs'ta ben doğum gününe giderken yağan yağmurla beraber sırılsıklam ıslandım. Fakat bundan 1-2 hafta sonra öğreniyorum 19 Mayıs'taki işi benim ve annem dışımdaki bahsettiğim berna, berna'nın çocuklarını halam ve halamın çocuklarını 19 Mayıs şenliklerine zütürmekmiş.

Rez alan panpalarımdan yarı yolda bırakanlar görüyorum. Sizin burada olduğunuzu bilmek istiyorum. Şu gibtiğimin sayfanın başında birinin okuduğunu bilmek istiyorum panpalar. Yalnız bırakmayın be..

Genel bi entry olacak bu ama devam edelim. Bunca yıl boyunca nasıl dayandın sorusu geldi özelden onada cevap vermek istiyordum. 2001'de eve bilgisayar gelmişti borca karşılık olarak. Arçelik bilgisayarlarından biriydi. Yıllar boyunca kullanıp insanlarla tanıştım. Babamın veremediği sevgiyi internet'te insanlarda buldum. Bazıları ile gerçek hayatta görüştüm. Bu görüştüklerimden bazıları sırtımdan bıçaklanma ile sonuçlandı. Yaklaşık 14 yıldır hayatımı bilgisayar başında geçiriyorum okul ve bir kaç aktivite dışında. Web tasarım yaparak babamın taktığı borçları ödedim. Hayatımı tamamen o adamın bozmasına karşı önlem alarak geçirdim. Bazen belkide umursamayacak raddeye gelebilmemin tek olayı internet. Başka hiçbirşey değil.

Beyler yaklaşık 1 saattir uzun bir entry girmeye çalışıyorum. Yazdıkça köpek gibi ağlıyorum. Sigaramı yaktıktan sonra geleceğim.

Değerli panpalarım iş yüzünden uykusuzluk başıma vurmuştu 1-2 gündür. Daha kalkalı 2-3 saat oldu ama direk sözlüğe geçtim. Hepinize değerli yorumları için içten bir teşekkür ederim. Dün attığımı sandığım o entry girilmemiş Serkan yüzünden hep bunlar. Yeniden yazacağım hepsini. Rez'leyen herkese teşekkürler.

Kendime geldim ve devam ediyorum. En son 19 Mayıs'ta kalmıştık değil mi. Hah.

Beyler 19 Mayıs'ın üzerinden 1-2 ay geçmiş yaz tatiline girmiştik. Okulda takdir almışım eve getirdim felan annem sevindi kutladı. Fakat peder o gün yine gelmemişti. Birşey olduğu belliydi annemi karşıdaki komşuya yolladım evdeki bir kaç kapıyı kilitledim. Gece 3 te kapı açıldı gelen pederdi ama bu sefer huursuda getirmişti. Salon kapısını aç diye bağırdı gittim açtım ne oluyor demeden karnıma tekmeyi yemiştim. huursuda yanda gülüyordu bu muydu senin delikanlı diye söylendi. Neredeyse onun boyuna yetişmiştim o sıralar. iyice içimdeki nefreti kusuyordum o an. Tek bir hamleyle bütün tekmeyi hayalarına indirdim huur çocuğunun. Getirdiği huurya bakıp birdaha kalkmaz onun malafatı gibtir git şimdi diye evden kovdum. Sonrasında bunu salona kilitleyip annemin yanına kaçtım. züte geldik dedim şimdi.

Bu huur çocuğu kendisine geldikten sonra gelip komşunun kapısını yumruklamaya başladı. Merve abla yalnız yaşayan bir insan olduğu için korktu felan jandarmaya haber verdik. 5-10 dakika sonra geldiler. Biz yine jandarmaya gittik ifadeleri verdik felan ama Annem üçüncü kez boşanma davası istemedi. Şu yaşıma geldim hala merak ederim ne buluyor bu huur çocuğunda diye. Ve evet beyler hala boşanmadılar.