Beyler öncelikle fotoğraf reeldir söyliyim. Göreve giderken çekildi.

Acemi birliğini Isparta 40. Piyade Alayı'nda zütümüzden kan alına alına bitirdikten sonra dağıtımımız Van Başkale'ye çıktı. Zaten doğuya gideceğimiz kesindi. Ellerde büyük çantalar zulalarda cep telefonları, gizli ceplerde sim kartlar yüklendik gittik birliğimize. O ara domuz gribi de meşhurdu. Havaalanında kapmıştım. Askerlik zordur beyler. Öyle orda hasta olunca ana kucağı, sevgisi ve ilgisi beklemeyin. Adamı komando dansıyla iyileştirirler amk. Neyse ozaman misafir asker sorumlusu bi izbandut vardı. Dedim ben bayağı kötü hissediyorum revir nerde. Dedi noldu ki giblemez bi şekilde. Bilmiyorum baş dönmesi var, midem bulanıyor, bütün vücuduma iğneler batıyor.. Çocuğun gözler faltaşı gibi açıldı mk. Hasgibtir sende mi lan dedi. Noldu ki yaw dedim. Bekle amk bekle yaa diye söylendi memnuniyetsiz bi biçimde..

Rezzleri alın beyler, beni bilen bilir bu hikayem de ilginç, komik bi o gadan da hüzünlü.

Neyse sabah oldu panpalarım. Revirci muallak uyandırdı beni. Kalk lan çömez birliğine gidiyorsun dedi. Yavaş yavaş kalktım elime bi kağıt tutuşturdu. Bunu oradaki revire ver dedi. Bişey demeden çıktım çantamı kaptığım gibi bizi bekleyen transit minibüse bindim. Ama sanki biraz iyi gibiydim. Ne çabuk geçti lan bu domuz gribi diye düşündüm. Neyse 2 saate yakın karlı dağlı taşlı manzarayı seyrederek, biraz da olm nereye düştüm ben lan diyerek geçen yolculuğun ardından birliğe girdik. Hemen kapıdaki nöbetçi oooo turistler gelmiş, vay vay diye dalga geçmeye başladılar. Baktım kat kat giyinmişler mk. Montların içinde askerin bi kafasını seçiyorum resmen. Ama hava bir soğuk ki sormayın panpalarım. Sonradan öğrendiğime göre 3000 rakımlı bir yer, ve ağaç olmadığı için oksijen çok az. Bu yüzden merdiven çıkmak bile eziyet amk. Neyse çantaları arıyorlar kapıda, biz tir tir titriyoruz soğukta. Kasımın ortası amk. Hava keskin soğuk. Önceden biraz kar yağmış, yer yer kar birikintileri var görüyorum.

Ordaki komutan lafa girdi. Bana bakın lan, zulaladığınız telefon sim kart ilaç çakı ne varsa çıkarın. Eğer ben arar da bulursam giberim belanızı. Askerliğiniz bitmez amk. Hemen birkaç kişi tırstı verdi. Evet başka diye bağırdı uzman çavuş. Bende bi tek sim kart vardı onu da sittin sene bulamazlardı. Ama bi arkadaş cep telefonu getirmiş onuda şampuan kutusuna zulalamış o vermedi. Bu ilk sazanlar herşeyi verince komutan artık bizi aramadı kurtulduk amk hahhaha.

Ve o an gördüm onu. Kısa boylu bir beden kaldırıldı ve pançoya konuldu. Way dıbına koyiiim dedim sadece. Ulan vurmuşuz. Ama komutanlar pek te sevinmiyor gibiydi. Çözemedim anasını satıyım. Neyse öğrenecez şimdi.

Sonra tabi hemen haber yayıldı. Vurduğumuz şahıs dün gece ışıkları söndüren mezra köyünün sakiniydi. Karakol komutanı hemen tanımıştı bunu. O ara sıra köye inerdi çünkü. Daha sonra alınan bilgiye göre bunlar iran'dan kaçak sigara getirirken pejak tarafından yolu kesilmiş, haraç istenmiş, tam o sırada iran askeri ateş etmiş ve sahneye biz çıkmışız. Yanında bulunan birkaç genç köylü de atlarına bindiği gibi köye kaçmış, bu 15 yaşındaki çocuk ta kaza kurşununa gitmiş amk. Pejaklılara ne oldu bilmiyoruz. Çocuğun cesedini kan damlaya damlaya karakola getirdik.

Sırayla taşıma işini üstleniyorduk. Sıra bana geldiğinde çocuğun yüzünü gördüm. Ağzı açık kalmış, gözleri kapanmamıştı. Kan karın bölgesinden sızıyordu. Yolda Gökhan bayağı kustu ve hatta pgibolojisi bozuldu. Hayatında ilk kez ceset görmüş çocuk. Buna bi on gün hava değişimi verdiler zaten.

Neyse düşe kalka cesedi karakola getirdik. Ufacık bedeni 4 kişi zor taşıyordu. Boşuna dememişler ruh göçünce beden olduğundan ağır olur diye. Ceset bir müddet karakolda bekletildi, incelendi ve köyden ağıtlar yakarak gelen anne babaya teslim edildi. Bu olay da böylece mıh gibi aklıma çakıldı panpalarım.

Haa adet yerini bulsun "BU DA BÖYLE BiR ANIMDIR"

Okuduğunuz için binlerce teşekkürler kardeşlerim. Şukularınızı ve nickaltılarınızı çok görmeyin bu abinize. Hade bakem iyi geceler...

Tamam dedi yanındaki askere. Al bunları acemi giben yokuşundan çıkar zütür koğuşa.

Acemi giben yokuşu mu? O ne lan. Herkes te aynı benim gibi bi ifadeyle bu cümlenin anldıbını kendine soruyordu. Ne yani amk, yoksa burda böyle bir adet mi var. Yeni gelen acemilere önce bu yokuşta sığdırıp sonra mı içeri alıyorlar. Allah'ım neler dönüyor lan burda. Komutan anladı surat ifademizden ki lafa girdi şeytani bir sırıtmayla.. Birazdan anlarsınız merak etmeyin dedi. Tövbe tövbeeee..

Neyse bu gibtirdi gitti. Akşama kadar dön o yana dön bu yana, yemek dışında çıkmadım yataktan. Neyse akşam oldu Seko geldi. Dede nasıl oldun dedi. Eh işte dedim. Ama benim aklım bu muallak bugün de yatacak yanıma ben bu geceyi nasıl geçiricem amk.

Birden kafa tıkır tıkır çalıştı.. Seko olm kusura bakma gardaşım dedim. Noldu la dede dedi. Yaw hacı gece yatarken rüyamda çok tatlı esmer bi hatunla sabaha kadar seviştim amk. Waaayy dedeye bak sen, şap ta işlemiyor makinesine dedi. Olm orası öyle de sıkıntı başka. Neymiş dedi. Lan ben gece rüyada o karıyla kamyonu devirdim amk. Yapma yaw bu soğukta gusül de ne koyar adama hehehe... dedi. Dinle bi amk dedim. Tamam tamam.. Eee? Valla eeesi gece bi sıçradım ki sen arkanı dönmüşsün bende dayamışım sana, yaw artık kusura bakma arada sende gittin kardeşim dedim. Olm bu Seko bi yutkundu, bi bozardı amk. Yaw dede allah aşkına bu olacak şey miydi amk yaa. Napiim olm rüya işte kaza oldu özür dilerim tekrar dedim. Ya bırak tamam neyse yaa tövbe tövbee dedi ve traş olmaya gitti, bi baktım dönüşte Resulun yanına yattı amk. Ben de kıs kıs gülüyorum yatakta. O gece müthiş bir uyku çektim ki sormayın panpalarım..

Olm kestaneyi çizdiricez galiba diye gülmekle endişelenmek arası gidip geliyorum amk. Neyse sırtlandık çantaları geldik yokuşun önüne. Kapıdan çıkar çıkmaz hemen usta askerin etrafını sarıp sormuştuk bu ne anlama geliyor abi diye. Şimdi görürsünüz dedi. Neyse başladık çıkmaya.

Ulan abartmıyorum sadece 20 adım atabildim. Lan noluyor, tamam sigara içiyoruz ama bu kadar da değil amk. Acaba bende mi sorun var diye diğer acemilere bi baktım hepsi dökülmüşler mk. Ben 20 adım iyi bile gelmişim. 10. adımda çantayı yere koyup üstüne uzanan mı dersin, öksürük krizine giren mi dersin, nefesi zütümüzden alıyoruz amk. Usta asker bize zütüyle gülüyor. Yaw bu işte bi muallaklik var.

Hadi kalkın lan acolar diye seslendi usta asker. Daha başındasınız. Harbiden baktım yokuşun ucu görünüyor, yani sivil hayatta mahallemizde böyle bir yokuşu çıkmak yavaş yürüsen beş dakika amk. Ama biz daha başında yere çöktük..

Hadi biraz beyin fırtınası yapın ben diğer partı yazarken sizce bize ne olmuş olabilir

Usta askerin talimatıyla kalktık. Yalanım varsa am yüzü görmeyim panpalarım. O 5 dakikalık yokuşu dinlene dinlene 35 dakikada anca bitirebildik amk. Usta pekekent her çöküşümüzde pis pis gülüyor, "noldu lan acolar, yemedimi lan büzüğünüz at yarakları sizi hahaha.." diye dalga geçiyordu mk. Lan zaten dün hastaydım, bi ara dedim abi yokmu buranın aracı filan bak ben dün geceyi revirde geçirdim diyip revirci züttoşun bana verdiği kağıdı gösterdim. Aldı baktı, bu ne lan dedi. Ben ne anlarım oğlum bundan revirci miyim amk. Zaten hiç sevmem muallakleri, biz burda soğukta zütümüz donarken onlar sıcacık revirde gibi taşağına denk oturuyorlar. Ben anlamam komutanın emri, yürüyeceksin dedi.

Hay amk. Boşuna dememişler askerde mantık yoktur diye. El mahkum züt gardiyan yürüyerek sonunda bitirdik gibtiğimin yokuşunu. Bölükte koca bir alan vardı, içtima alanı. Bizi oraya dizdiler. Akşam 7. Gece çökmüş. Bekliyoruz buz gibi havada. Misafir asker sorumlusu gelip sayımızı alacak. Ama gelmiyor zat-ı şahanem bi türlü. Neymiş efendim sevgilisiyle msnde görüşüyormuş. 1 saatlik para vermiş boşa gidemezmiş. Bunu usta askerler aralarında konuşurken duydum tabii..

Hemen telefona sarıldı muallak. "Olm biri daha geldi getiriyorum yanına... ne biliyim amk gelince görürsün işte. " dedi. Noluyor amk vebalımıyız lan, giberim böyle işi ha, askerlik yapmaya geldik aşağılanıyoruz lan burda diye söylendim içimden. içimden olmasa üst devre asker abi giberlerr.

Neyse gittik revire, oradaki asker sordu söyledim, olm buda domuz gribi olmuş lan dedi. Aha yarağı yedim, o aralar da bir sürü hayatını kaybeden insan var bu illetten. Hemen yüzbaşı doktoru aramalar, serumlar, iğneler filan yatırdılar beni odaya. Uyumuşum istemsizce. Bi ara bi uyandım mesane duvarım patlayacak amk. Öyyle çişim var. Serum bitmiş. zütveran revirci ile bikaç devresi muhabbet ediyor iki oda ilerde, seslerini duyuyorum.

Abii diye seslendim. Duymadılar. Serum bitti çıkarır mısınız bunu. Alooo.. Tuvalete gidicem arkadaşlar çok sıkışığım... Abartısız 5 dakka seslendim bunlara. Yoh dıbına. Duymuyor muallakler. giberim lan dedim şimdi patlayacak ince bağırsaklar. Kalktım doğruldum. Hemen serumun iğnesini alelacele çıkardım. Kan geldi biraz. Koştur koştur wcye girdim. Boşalan şaban gibi ooohhh çektim resmen.. Yıkadım elleri bunların yanına gittim. Tam durumu anlatacakken revirci bağırdı. Senin ne işin var lan ayakta çömez.

Gecenin karanlığı sessizdir beyler, bi okadar da ürkütücü.. Ama yanında acemi birliğinden beri beraber oturup kalktığın, aynı tabakta yiyip içtiğin ve hatta suyun bittiğinde aynı mataradan su içtiğin kardeşlerin var. Normalde sivilde anne babanın ağzının değdiği bardaktan tiksinenler orda kendinden bildiği arkadaşlarıyla birbirinin osuruk kokusuna bile gül kokusu derler amk. Çünkü o dağ başında o 23 kişiden başka birbirini kollayacak adam yoktur. Siyasi görüşler, mezhepler, ırklar, memleketler... Hiçbiri bir anlam ifade etmiyor o dağ başında.

Gece sessizliğinde en önde olan komutan yavaşça olm sayı verin dedi. Zayiat var mıydı bilmek için en arkdan sessizce herkes bi önündekine söyleyecek şekilde biir diye başladı ve bana geldiğinde sayı 23 tü.. Ohhh dıbına koyim. Komutanım 23 son dedim sessizce. Tamam oğlum dedi

Abi o kadar çağırdım sizi duymadınız, konuşuyordunuz burda dedim. Yalnız ses tonum bi tık sert çıktı. Kızmıştım. Hem serumu takmış gelip bakmamış, hem de çıkışıyor bana dıbınaa.

Lan bu yeni çömezler de amma artis amk ha dedi yanındakilere revirci. Öyle amk yarın biraz mıntıka temizliği, biraz kum çuvalı taşısın da bakalım kalıyor mu artistliği dedi diğeri. Anasını satayım adam bana domuz gribi diye teşhis koymuş, benim ödüm zütümden çıkıyor ölecek miyim diye, eleman benle sidik yarışına girmiş. Allah'ım nereye düştüm ben ya diye içerlendim. Sesimi de çıkaramadım ama. O kadar halsizim ki, hem uğraşmak istemiyorum hem de biraz atar yaparsam ebemle çok samimi ilişkiler içinde bulunabilirler korkuyorum. Kum çuvalı taşımak var işin ucunda.

Git yat lan. Senin yerinde olup o yatakta yatmak isteyen kaç asker var biliyor musun dedi revirci. Diğeri la olm boşver uğraşma amk diye söze girdi. Sinirden gözlerim doldu amk. Dişlerimi sıkıyor ya sabır çekiyorum. Ağır ağır odama döndüm. Ama sinirden deliricem arkadaş. Neyse sakin olmalıyım. Burası asker ocağı. Acemi birliğinde yan bölükte kavga çıkmış, 4 asker bi askerin küfürleşme yüzünden ağzını yüzünü yamultmuş, bunun cezasını da bütün takım intikal görevlerinde çantalarında 60 kg ağırlıkla dağa çıkarak ödemişti. Ağustos sıcağında ağırlığa, sıcağa ve terlemekten yaşadığı su kaybına daha fazla dayanamayıp önümde bayılan askeri, uzman çavuşun böğrünü tekmeleyerek kalk lan pekekent diye bağırışını asla unutmam. Çocuk yediği her tekmede ıııhh diye inliyordu. Üstelik kavgayla ilgisi bile yoktu.

Beyler uzatmiyim bu bin Seko yüzünden sabahı ettim. Koğuş kalk diye içeri bi girdi bu yerden bitme koğuşçu, kafasını ranzaya vuranlar mı dersin, çorabını başına geçirip bereyi ayağına giyenler mi dersin, deprem oldu sanıp ranzanın altına kaçanlar mı demezsin... Üüff.. Ortalık yangın yeri amk. Lan bu ses bu yerden bitme zütverandanmı geliyor harbiden amk. Sonradan öğrendim ki bu muallaknin adı Faço. Kollarda filan faça var muallaknin, sivil hayatı pek hayırlı değil yani. Silah yasakmış muallakye.

Neysem.. Herkes kalktı içtimaya gitti ben de oooh dedim yatıyorum. Gece uyutmadı zaten beni o zat-ı zütveran. Bi baktım yanımda bi yer elması dikildi.

Gah lan.. Şş aloo cönge misin oğlum sen. Ben noldu yaw dedim. Noldu nedir oğlum. Babanın yatağında mısın amk.

Ya sabır ya allah...

Bu züt Seko yüzü bana dönük yattı hemen. Alışmış muallak benden önce geldiği için. Ulan bende düşüncelere daldım biraz. Neyse yatıyım dedim amk sabah erken kalkma gibi bi derdim yok gerçi 10 gün yatış verdiler ama bu ilk gün resmen belamı gibti. Çok yorgundum amk. Kapadım gözleri yatıcam Seko başladı yüzüme üflemeye. dıbına üflediğim kokmuş Resul'un yanından sonra ben ona ana kucağı gibi geldim herhall.. Allah var ben temiz adamım panpalar. Öyle dayanamam pisliğe kokmaya. Ulan iyi de bu zütveran beni uyutmuyor. Aslında horlamıyor. Sadece puffff diye üflüyor suratıma. Ağzıda sigara içmiş kokuyor, dişleri de fırçalamamış dişine attırdığım. Kafayı yiyorum anasını satayım. Bi de Resul'u beğenmiyor pekekent ya

Seko pekekenti gülüyor yandan. Gülme lan giberim belanı dedim. Dede o değilde o züt ne öyle abi taş gibi huhaha.. Lan bin kalkarsam dedim, revirci noluyo lan amk kendinize gelin, yan tarafta nöbetçi astsubay baş çavuş var giber ecdadınızı dedi. Way mk yaa rahat küfür bile edilemiyor bu gibtimin yerinde.

Neyse Serkan koluma girip koğuşa zütürdü beni. Lan nasıl iğneyse yürütmüyordu resmen ilk yarım saat, bide bana 10 gün yatış verdiler on gün boyunca o iğneyi günde iki kez yedim amk. Topal eşşek gibi geziyordum ortada.

Neyse koğuş küçük demiştim size. Yataklar birleştirilmiş bi yatakta iki asker yatıyor yanyana amk. Hagibtir en sevmediğim şey abi. Sivilde olsa bırak yatağı aynı odayı bile paylaşmam kimseyle. Olm bu devletin imkanları bu kadar kıtmı amk ya diye geçirdim içimden

Neyse bi 20 dk sonra geldi bu zütveran sorumlu. Çavuş pırpırı var kolunda pırpırını gibtiğimin. Şöyle baktı dörderli dizilin dedi. Dizildik. Başladı saymaya. Elindeki kağıda bişeyler yazdı. Diğer usta askere al bunları koğuşa hemen sivilleri çıkarsınlar giysinler kamuflajları dedi. Asker bize dönüp yürüyün lan acolar dedi. Takıldık peşine gittik.

Gittik ki ne gidelim. Koğuş 20 kişilik içerde var en az 40 kişi. Tabi biz Ispartadan 23 kişilik tim halinde gittiğimiz için benden önce gelmiş olan Isparta'dan tim arkadaşlarım Dursun, Ulaş, Serkan, Rıdvan, ibrahim ve Hasan 'ı gördüm. Ooo hoşgeldin dede dedi bana Dursun. Bana dede diyorlardı çünkü askere 4 yıl geç gitmiştim, sağolsunlar beni abi gibi görüp saygı gösteriyorlardı. Neyse sarıldık hoş sohbet filan. Ulaş döndü ve Dede hadi kantine gidiyoz geliyon mu dedi. Acıkmıştım amk. Acemi giben yokuşu harbiden gibmişti iflahımı. Bekleyin geliyorum dedim. Çıktık koğuştan

Gözümü açtım tavanda beyaz florasan ışığı gözümü yaktı başta. Serkan yanımda. Dede iyimisin abi dedi. Noldu mk dedim. Bayıldın revirdeyiz dedi. Yine mi revir anasını satayım. Serkan revirciyi çağırdı. Geldi.. Uyandın mı dedi bana. Neyin var dedi. Anlattım durumu kağıdı da gösterdim. Way amk dedi hemen telefona sarıldı. Telefonda arkası dönük bişeyler mırıldandı sonra emredersiniz dedi kapattı. Bana dönüp çıkar bakalım üstündekileri bi bakalım göğsüne filan. Koğuşta üstümü değiştirirken hasta olduğumdan öyle üşümüştüm ki kazak, içlik, çift çorap, kamuflaj, üstüne parke, kafama bere takmıştım. Revirci bana bi bağırdı.. Manyak mısın lan sen dedi. Ulan 39 derece ateşin var domuz gribi teşhisi konulmuş sen 10 kat elbise giymişsin dedi. Napiyim çok üşüyorum dedim. Üşürsün tabii havale geçiriyordun neredeyse dingil dedi bana. Soyun sadece atletle kal şimdi bi iğne yapıcam sana dedi.

Döndüm zütümü sıyırdım donu. Acemi giben yokuşu bayağı bi terletmişti donu zaten. Bu züt iğneyi bi çaktı, ulaaann dedim sadece..

Revirci pekekent sırıttı yakaaarr dedi.

Ananızı gibim sizin ben ııaaahh

Lan bu ne olm biraz şuku edin be, Sekoya veririm üfler size bak

Tabi bu sese karakoldan hemen tepki geldi. Telsizle bağlantı kuruldu ve durum anlatıldı. Artık görüntü alamıyorduk. Komutanın daha sonra astsubaya anlatmasına denk gelmiştim, "ceylan gibi koşuyorlardı amk, bi insan bi tepeyi bu kadar nasıl hızlı çıkar aklım almıyor, bu oksijen yetersizliğinde bu nasıl ciğerdir bu dıbına koyduklarımda".. Hemen karakola dönmemiz ve emniyete takviye olmamız istendi. tuzak olabilir diye farklı bir yoldan karakola girdik panpalarım. O geceyi asla ama asla unutmayacaktım asla.. Ve tabii ertesi günü de..

Seko dedi "Dede senle ben aynı yatakta yatalım amk. gibecem Resul çok pis horluyor hem de kokuyor muallak" dedi. iyi tamam dedim. muallak benim paketi gördü inşallah niyeti temizdir dedim kendi kendime gülerek.

Yatağa girdik.. Lan Seko dedim. Olm bu acemi giben yokuşunun olayı ne lan. Yaw dede hiç sorma ebem gibildi çıkana kadar dedi. Ya olm tamam da niye amk, bayılacaktım neredeyse, millet yolda sapır sapır döküldü lan. Dede ben onu bi üst devreye sordum dedi. Burası 3000 rakımlı bi dağ başıymış. Denizden yükseldikçe oksijen azalır, yokuş çıkmak, merdiven çıkmak, ağır iş yapmak ilk gelen için cehennem azabı gibi olurmuş. Ama insan vücudu bu kurban olduğum Allah öyle bi yaratmış ki, uyum sağlamakta üstümüze yok. Bronşlar açılınca ciğerler alışıyor eskisine göre daha rahat hareket edebiliyorsun dedi. Way amk dedim. Tabii hatta ilk gelen acemilerden binlik eden olursa onlara ilk günlerden acemi gibende bi iki tur attırıyorlarmış, sonra adamlar kuzu gibi amk haha

Uyumadınız demi lan bu arada fotoda şeyh gediğine çıkıyoruz panpalarım en öndeki benim mayın dedektörcüsüydüm amk hey gidi be ne biçim günlerdi amk

Günlerden bir gün şeyh gediğinden kıskana doğru ilerlerken, böyle tek sıra halindeyiz, tam önümde okuyup imam olmayı amaçlayan Mustafa var, biranda iran tarafından tatatatatata sesleri eşliğinde izli mermilerin üstümüzden karşı tarafa kıskana doğru gittiğine şahit olduk.

Size yemin ediyorum panpalarım. Başımızdaki uzman çavuş 6 kademeli çavuş amk, 30 yılını vermiş bu işe.. Komutan yat diye bağırdı. Biz Ispartadan eğitimliydik. O eğitimlerden birinde "eğer ateş edilme sesini duyduysan ölmemişsindir, hemen en hızlı biçimde yere yatıp hedef küçült ve en emniyetli gördüğün yere sürün, koş naparsan artık, çünkü mermi hızı ses hızından fazladır" denmişti.

Mustafa bismillaaahh diyip kendini sağa yuvarladı. Ben sadece ananı gibim diyebildim kendimi sırt üstü tak çuvalı gibi yere attım. Hemen sola yuvarlandım ve zaten zirvede olduğumuz için hafif meyile gelince durup dinlemeye başladım. Gece zifiri karanlık amk. Göz gözü görmüyor. Olm dedim yoksa o gün bu gün mü lan...