Usta askerin talimatıyla kalktık. Yalanım varsa am yüzü görmeyim panpalarım. O 5 dakikalık yokuşu dinlene dinlene 35 dakikada anca bitirebildik amk. Usta pekekent her çöküşümüzde pis pis gülüyor, "noldu lan acolar, yemedimi lan büzüğünüz at yarakları sizi hahaha.." diye dalga geçiyordu mk. Lan zaten dün hastaydım, bi ara dedim abi yokmu buranın aracı filan bak ben dün geceyi revirde geçirdim diyip revirci züttoşun bana verdiği kağıdı gösterdim. Aldı baktı, bu ne lan dedi. Ben ne anlarım oğlum bundan revirci miyim amk. Zaten hiç sevmem muallakleri, biz burda soğukta zütümüz donarken onlar sıcacık revirde gibi taşağına denk oturuyorlar. Ben anlamam komutanın emri, yürüyeceksin dedi.

Hay amk. Boşuna dememişler askerde mantık yoktur diye. El mahkum züt gardiyan yürüyerek sonunda bitirdik gibtiğimin yokuşunu. Bölükte koca bir alan vardı, içtima alanı. Bizi oraya dizdiler. Akşam 7. Gece çökmüş. Bekliyoruz buz gibi havada. Misafir asker sorumlusu gelip sayımızı alacak. Ama gelmiyor zat-ı şahanem bi türlü. Neymiş efendim sevgilisiyle msnde görüşüyormuş. 1 saatlik para vermiş boşa gidemezmiş. Bunu usta askerler aralarında konuşurken duydum tabii..