O zamanlar 17 yaşında, bi su bayisinde soförlük yapıyorum. Yaşıtlarım gibi karı kız peşinde koşmaktansa, iş güç peşinde koşmayı para kazanmayı daha samimi buluyordum. Belki de unutamadığım birisi vardı o yüzden böyle düşünüyordum bilmiyorum. Böyle olmam ailemle de aramı çok sıkı tutuyordu. (Mesajı almışsınızdır)

Dağıtmadan konuya dönüyorum..

Oturduğum sokaktan bi arkadaşım benim tam tersime sürekli karı kız peşinde koşar, hiç bi gib yapamasa bile vazgeçmedi. Günlerden birgün yine çalışıyorum, sipariş yok dükkanda sermişim daşşaklakları hafiften uyukluyorum koltukta.

Dükkanın içinde bi kahkaha seri duydum, ben toplanana kadar bu arkadaşım ve yanında bi kız selam verip içeri girdiler. Biraz hoş beş muhabbet ettik, çay ikram ettim oturduk içtik, bi süre sonra sipariş geldi çıkmak zorunda kaldım dükkanı kapatıp çıktım ve o günü sipariş falan derken akşam ettik..

Patron pek dükkana uğrayan bi tip değildi, güvendiği için evinde oturur akşam hesabı almaya gelir veya ben onun evine getirirdim. Bizim arkadaş durumu bildiği için sürekli kızla içeri geliyor, bazen inadına yaparmış gibi "sen git dükkanda ben dururum" falan zırvalıyordu. Kız tabi halinden memnun, sokakta görünmektense dükkanda durmak onun içine geliyordu.

Bi süre böyle devam ettiler, ben artık dükkanda daha az durmaya, sipariş bittiğinde arabayı bi kuytuya çekip orda uyuyordum. Sırf etraftan "bak dükkana karı atıyorlar" gibi laflar gelip, patronun itibarı sarsılmasın diye.

Günlerden bir gün arkadaş beni aradı, "kanka hafta sonu gezmeye gidiyoruz, 2 kız var sende geleceksin." "olum bi günüm var ondada dinlenirim" diyip geçiştirmeye çalıştım, biraz ısrar etti, sonunda kabul ettim..

Pazar günüydü, üstümü giyindim, saçıma başıma biraz şekil verip yola koyuldum. Buluştuk, yanlarında güzel bi kız getirmişler. Şimdi kızın hakkını yiyemem, karı kız peşinde koşmasam bile veriyorum dese orda yatırır kütür kütür giberdim, afetül dervan resmen.

Biraz dolaştık, sonra oturmak için bi kafeye gittik çay çorba ne kime içerse söyledi sohbet ediyoruz aheste aheste ama getirdikleri kız çok temiz yürekliydi, şiir gibi konuşuyordu konuşunca ama biraz da saflık vardı konulara zamanında dahil olamıyordu, geç dahil olunca da komik duruma düşüyordu ama ben rencide etmemek taraftarıydım. Bizim arkadaşta tam tersine kızın üstüne üstüne oynuyordu, yanında getirdiği kevaşede kendi arkadaşının haline gülüyordu..

Ben durumu anlayınca konu değiştirmeye çalışıyordum, saçma salak yerlere çekip kendimi iyice bitiriyorum. Baktım bunlar dur durak bilmiyor, sohbette iyice taka sardı "hadi gidelim evlere yorgunum ben" falan diyip ikna edip kaldırdım bunları gittim eve biraz kızı düşünüyor, birazda arkadaşla arama mesafe koymadı düşünüyordum..

Bi süre böyle hafta sonu 4'lü gezmelerimiz devam etti, kızla biraz daha samimiydik ama arkadaşımın yanında ki kız çok yapmacık, saçma salak konuşan embesilin biriydi o yüzden pek içten gitmiyorum. Bide sürekli bana bakıyordu sebebini anlamadığım bi şekilde. Kızın bu hareketlerinden rahatsız oldum..

2 veya 3 hafta bunlarla gezmeye gitmedim, ara sıra dükkana uğrarlardı sipariş geldiğinde kalkıp giderlerdi. Hafta sonu gezmeye gitmediğim için benim için getirdikleri kızla da görüşemiyordum ama umrumda değildi açıkcası, benim gönlüm başkasındaydı..

Dükkana gelip gittikleri sıralar kız yine bana bakıyor, ben ise fazlasıyla rahatsız olmuş bi şekilde ve belli ettiğimi düşünüyorum, başka bişeyle ilgileniyor veya cevap vermiyordum o an..

Bi cumartesi akşamı 5,6 gibi bunlar yine dükkana geldiler, sipariş gelmemişti uzun uzun oturduk konuştuk. Bizim dangoz kıza öyle bi bağlanmış ki kızın yanlışlarını dahi göremez hala gelmişti, ben ara sıra uyarıyordum kız yokken ama nafile. O akşamı öyle kapatmıştık akşam uyumak için eve gittim..

Gece saat 2,3 civarı yattım, annem ve babam evde yoktu nerde olduklarını tam hatırlamıyorum yalan söylemiyim.

Öğlen 11,12 civarı gözümü açtım, arkadaşımın sevgilisi yanı başımda yatıyor, gözleri dikmiş bana bakıyor. Uyku sersemliğimi bilmiyorum "napıyosun sen burda?" dedim. Cevap vermedi, biraz kendime gelince boxterle ve üstüm çıplak yattığım aklıma geldi, yorganı çektim üstüme, bu kif kif gülmeye başladı amk.

B: Kapıyı kim açtı sana?
K: Kardeşin açtı
B: Napıyosun sen burda?
K: Bişey konuşucaktım seninle
B: Yatakta konuşmak şart değilse kalkar mısın? Üstümü başımı giyineyim bende

Utanmış olacak ki, yorganı üstünden itip biraz toplandı. Bende utana sıkıla üstümü başımı giyindim.

B: Ne konuşacaksın?
K: Önemli bişey..
B: Arkadaşın burda olduğundan haberi varmı?
K: Olması mı lazım? Onun arkadaşıysan benimde arkadaşımsın..
B: Saçma saçma konuşma da ne diyeceksin, çabuk söyle..

Dedim, karnımda acıkmıştı biraz "Aç mısın?" diye sordum, "Kahvaltı yaptım ama çay içerim" dedi. "Tamam çay içerken konuşuruz, mutfağa gel" dedim.

Çayı demledim, ufak tefek kahvaltılık bişeyler çıkardım. Durumdan çok rahatsızdım ama kovar gibi göndermek istemedim. Aldık çayıları başladık konuşmaya;

B: Lafı fazla uzatmadan ne diyeceksin, der misin?
K: Nasıl söylenir, bilmem ki..
B: Ne nasıl söylenir?
K: işte onu söyleyemiyorum..
B: Arkadaşla aran mı bozuk? Düzelteyim mi n'apayım?
K: Evet bozukta ben ayrılmak istiyorum ondan..
B: Tamam da onunla aran bozuksa benim yatağımda ne işin var? Yatak aranızı düzeltecekse çağırayım onuda, ev boş nasıl olsa dıbınakoyim.
K: Ağzını topla be.. (dedi iyice sinirlendim dıbınakoyim)
B: Lan sus! Bide ağzını topla diyor. Ben daha gözümü sevdiğim kızla açamadım, seninle açıyorum. Sen kimsin dıbınakoyim. O pozisyondan birinin haberi olsa insan içine çıkamam lan ben bidaha. Senin düşeceğin durumda mağlum zaten.

Öyle bi utandı ki, uzun süre cümle kuramadı bu konuşmadan sonra.. Sonra bidaha girdi söze;

K: Biliyorum, herşeyin farkında olarak geldim ben buraya ama ben arkadaşla yapamıyorum. Senin hareketlerin, bakışın, gülüşün, yeri geldiğinde az önce ki gibi bağırıp çağırman bile çok hoşuma gidiyor benim. Kız bana bağır çağır istediğini de ama burda konuşulan burda kalsın.

Dedi.. Ne diyeceğimi şaşırdım dıbınakoyim.. Ben kıza soğuk durmak için sohbet dahi etmemeye özen gösteriyordum, şimdi geçmiş karşıma benden hoşlandığını söylüyordu.. "Ne zaman sevdin be dıbına kodumun kaşarı" demeyi çok istiyordum ama kalbini kırmakta istemiyordum.. Veya ben öyle zannediyomuşum.. Bi anlık refleks mi artık siz ne diyorsanız..

B: Lan bi gibtir git dıbınakoyim ya..

Dedim.. Böyle saçma sapan, ne yapacağını şaşırmış bi gülümsemeyle..

Uzun süre tartıştık bu "gibtir git" demem üzerine. Bağırıp çağırmaya başladı, sanki az önce dedikleri yaptıkları çok normalmiş gibi en sonunda dayanamayıp..;

B: gibtir git lan evden, arkadaştan da ayrıl anlatıcam zaten bunları, üzme çocuğu gibtirtme belanı..

Diye bağırdım. Hızlı adımlarla, koşarcasına çıktı gitti evden. Kardeşim çıktı odadan;

Kardeşim: Ne oldu lan? Niye bağırdın kıza..
B: Duymadın mı olum dediklerini?
Kardeşim: Duydum da ne biliyim lan, evden kovman çok ağır olmadı mı?
B: Lan bırak gibtirsin gitsin, dediği laflara bak dıbınakoyim, zaten gezmeye gittiğimizde de bakıp duruyordu bi takluk çıkacağı belliydi.
Kardeşim: Git lan o zaman anlat çocuğa bari..

Bi süre bu şekilde konuşup akşam ettik. Kafamda resmen filler gibişiyordu. Ben bunları nasıl anlatıcam? diyip duruyorum kendime yatakta döne döne. ilk defa bu kız tutturdu, onda da kız böyle bişey çıktı, ya inanmassa diyip duruyorum..

En sonunda nasıl olduysa uyuyakalmışım, sabah işe gittim çalıştım falan derken, bi hafta boyunca bu döndü devam etti. Arkadaş normalde sürekli gelirdi, ne gelen var ne giden. O günden sonra kızdan da haber yok.

Yine bi pazar günü uyandım, telefonda 1,2 tane cevapsız arama vardı.. Arkadaş aramış.. Geri döndüm, bi süre nasıl iyi misin muhabbeti, sesinde hafif bi burukluk sezdim nedenini de bilmiyorum. "Dışarı gelsene konuşalım, sıkıldım." dedi. Zaten kahvaltı için ekmek almaya gidecektim, "Tamam geliyorum 5 dkya" dedim.

Üstümü başımı giyindim dışarı çıktım, tam selam vermek için elimi uzattım, uzatmamla yanağımda yumruk hissetmem bir oldu..

"Lan noluyo dıbınakoyim" diyorum ama nafile, daha şiddetli üstüme saldırmaya başladı, bana göre daha zayıf ve yük bile kaldırmamış olduğu için pek fazla hissetmiyorum ama bi sebep arıyorum. Tuttum bunu kollarından yatırdım yere;

B: Napıyosun lan sen? Ne vuruyosun olum, ne günahımı gördün lan?
A: Sen benim sevdiğim kızı nasıl davet edersin lan evine?

Dedi ve beynimden aşağı kaynar sular döküldü.. Başta biraz duraksadım, sonrasında;

B: Ne davet etmesin lan dıbına kodumun salağı?
A: Salağa yatma lan. Kızı evine davet etmişsin, kahvaltı etmişsiniz beraber, sonra daha ileri gitmişsin. "Senin dıbına koyucam bırak lan beni falan diye çırpınıyor altta"
B: Ulan gerizekalı beni dinle. Kız kalkıp kendi geldi benim evime, hatta ben daha uyanmamıştım bile o benim yanıma geldiğinde. Gözümü açmamla onu görmem bir oldu, senin haberin olup olmadığını sordum, onun haberi olmasına gerek yok dedi.
A: Lan bana yalan söyleme. Kız herşeyi anlattı bana geçmişini gibecem senin.
B: Ulan dalyarak, bende herşeyi anlatıyorum sana. 2 günlük kızın dediğine mi inanıyosun bana mı?
A: Lan gibtir git, benim seninle konuşacak tek kelimem yok bundan sonra ama unutma büyük düşman kazandın..

Dedi ve ufak bi tartışmadan sonra kalktım üstünden ekmeği aldım eve döndüm. Annem "ne bu halin?" diye sordu sesimi çıkarmadım.

Kahvaltıdan sonra odama geçmiş kardeşim geldi yanıma;

Kardeşim: Ne oldu lan böyle?
B: Sence noldu dıbınakoyim?
Kardeşim: Arkadaş mı?
B: Başka ne olacak sanki? dıbına kodumun kızı herşeyi farklı farklı anlatmış ben tersleyince.
Kardeşim: Ben konuşayım mı arkadaşla? Anlatayım olup biteni..
B: Sen karışma.. 2 günlük kızın lafına inanıp beraber büyüdüğü adama saldıran gavatla işim olmaz benim.

Dedim.. Kardeşim çıktı gitti odadan, ben ne yapabilirim diye düşünüyorum. Düşman olmak bi yana ondan daha fazla çevresi olan, bilek gücü yerinde biriyim ama benim aklım dövmekte değil, onun aklını başına getirmekteydi..

Ben böyle düşünüp durdum, işime gidip geliyorum derken 1 hafta bi zaman geçti. Ne arkadaşımı görüyorum yine ne kaşar sevgilisini..

Bi akşam işten eve dönüyordum, arkadaş önüme çıktı..;

B: Bidaha mı saldırıcan? Ne bakıyon ters ters?
A: Yanlış yaptım lan ben sana..
B: Ne diyosun ne yanlışı?
A: Kardeşin geldi anlattı olan biteni, oda evdeymiş o gün..
B: Ben anlatmadım mı lan sana bana saldırdığın gün?
A: Anlattın da..

Dedi, cümlenin sonunu getiremedi, başka bi yerden girdi lafa;

A: Affet lan beni. inandım ben ona sevdim olum, sende seven adamsın anlarsın halimden..
B: Uyarmadı mı ben seni? Bak bu kızın çok fasosu var demedim mi?
A: Dedin de bilemedim, seviyodum lan işte..
B: Ben oturup sevdiğim kızın adını anarak seninle birlikte içtim lan, şimdi senin sevdiğine mi göz koyucam? Benden nasıl bekledin olum bunu? Ya bi yürü git işine gözünü seveyim. Bundan sonra selam verecek yüzün varsa alırım, yoksa da ne yoluma çık ne karşıma, hadi eyvallah..

Dedim ve döndüm evime.. Bi yanım arkadaşımı kaybettiğim için buruk, diğer yarım olay açığa çıktığı için rahattı, vicdanım rahat bi şekilde gezebiliyordum artık..

Belki bi arkadaş kaybettim ama en azından onun hayatını karartacak kızdan ayırarak kaybettim..

Okuyan varsa sağ olsun.. Bitirdik bugünde bi hikayeyi..