"Lan noluyo dıbınakoyim" diyorum ama nafile, daha şiddetli üstüme saldırmaya başladı, bana göre daha zayıf ve yük bile kaldırmamış olduğu için pek fazla hissetmiyorum ama bi sebep arıyorum. Tuttum bunu kollarından yatırdım yere;

B: Napıyosun lan sen? Ne vuruyosun olum, ne günahımı gördün lan?
A: Sen benim sevdiğim kızı nasıl davet edersin lan evine?

Dedi ve beynimden aşağı kaynar sular döküldü.. Başta biraz duraksadım, sonrasında;

B: Ne davet etmesin lan dıbına kodumun salağı?
A: Salağa yatma lan. Kızı evine davet etmişsin, kahvaltı etmişsiniz beraber, sonra daha ileri gitmişsin. "Senin dıbına koyucam bırak lan beni falan diye çırpınıyor altta"
B: Ulan gerizekalı beni dinle. Kız kalkıp kendi geldi benim evime, hatta ben daha uyanmamıştım bile o benim yanıma geldiğinde. Gözümü açmamla onu görmem bir oldu, senin haberin olup olmadığını sordum, onun haberi olmasına gerek yok dedi.
A: Lan bana yalan söyleme. Kız herşeyi anlattı bana geçmişini gibecem senin.
B: Ulan dalyarak, bende herşeyi anlatıyorum sana. 2 günlük kızın dediğine mi inanıyosun bana mı?
A: Lan gibtir git, benim seninle konuşacak tek kelimem yok bundan sonra ama unutma büyük düşman kazandın..

Dedi ve ufak bi tartışmadan sonra kalktım üstünden ekmeği aldım eve döndüm. Annem "ne bu halin?" diye sordu sesimi çıkarmadım.