Patron pek dükkana uğrayan bi tip değildi, güvendiği için evinde oturur akşam hesabı almaya gelir veya ben onun evine getirirdim. Bizim arkadaş durumu bildiği için sürekli kızla içeri geliyor, bazen inadına yaparmış gibi "sen git dükkanda ben dururum" falan zırvalıyordu. Kız tabi halinden memnun, sokakta görünmektense dükkanda durmak onun içine geliyordu.

Bi süre böyle devam ettiler, ben artık dükkanda daha az durmaya, sipariş bittiğinde arabayı bi kuytuya çekip orda uyuyordum. Sırf etraftan "bak dükkana karı atıyorlar" gibi laflar gelip, patronun itibarı sarsılmasın diye.

Günlerden bir gün arkadaş beni aradı, "kanka hafta sonu gezmeye gidiyoruz, 2 kız var sende geleceksin." "olum bi günüm var ondada dinlenirim" diyip geçiştirmeye çalıştım, biraz ısrar etti, sonunda kabul ettim..