anlaşınca bu dedi gel sana bi bira ısmarlıyim. ben hemen atladım tabi öyle ortam gördüğüm mü var. aslında meraktan geberiyorum sırf onun için istedim ama içeri girince birden erin dibine girer gibi oldum. yaratık gibiydim amk, iğrençtim lan. ama mecbur oturacaktım artık o masaya.

masada dört tane kız vardı.ben ki ömrümde okuldakiler dışında kızla yan yana gelmemişim.bizim okuldakiler de malum zaten. hem hayvan gibi bir şeyim,adap bilmem laf bilmem. utana sıkıla oturdum bir köşeye yabani gibi.aman tanrım beyler,tam karşımdaki hatunu görür görmez yamuldum. hiç ama hiç unutmuyorum şu şarkı çalıyordu o an:
https://www.youtube.com/watch?v=VDvr08sCPOc

@83 evet beyler ben tabi bizim oralardaki pide salonları hariç başka bir yerde müzik duymamış sayılırım.bu beni o kadar etkilemişti ki anlatamam. evet biraz gay geliyor insana ama benim için anlamı farklı.bu şarkı öyle bir ambiyans yarattı ki ben zaten ömrümde gördüğüm en güzel şeyle karşı karşıya gelmişim,15 aşımda resmen aşık oldum amk.

kızı anlatıyorum beyler:upuzun kahverengi saçları vardı. beline kadardı amk, dalga dalga böyle ama hafif incin gibi. koskocaman gözleri vardı, uzun kirpikli böyle. ağzı ufacıktı, nokta kadardı nerdeyse. burnu azıcık uzundu yani öyle mükemmel değildi ama yine de muhteşemdi beyler. ister inanın ister inanmayın bir daha öylesini görmedim, adriana lima bile öyle güzel değil ve olamaz bence. ipekti ismi panpalarım. hatta iki ismi vardı havva ipek idi asıl ismi ama havva'dan çok utanırdı.vay arkadaş gerçekten kötü oldum şu an beyler. çünkü o kız sonradan hayatımda ciddi bir yer edindi.

heralde hayatımda nefret ve utanç dışında hissettiğim ilk duyguyu orda yaşadım beyler.bir garip oldum, çok güzel geldi kız bana. yani bir şeyi ilk defa kıskanmadan, sinirlenmeden güzel buldum.gel gör ki kızın bende baktığı tek yer gözümdü.ona bakıp daldığım birkaç saniye boyunca unutmuştum oysa ki sefilliğimi. hatırlayınca, gözümü, kıyafetlerimi, tipimi, uzun zamandır yıkanmadığımı ve en korkuncu da tecavüze uğramış olduğumu hatırlayınca utancım az daha öldürecekti beni...

Kimse yokmu lan?

neyse, biramı içip bir an önce kalktım. zaten tek kelime konuşmamıştım.ne konuşacaktım amk caddeli kızla. yol boyu kafama takılan şeyler oldu yalnız.ne işi olurdu şeytanla bu hatunun?hem onun yaşı da benden büyük görünmüyordu.ben 15 e yeni girmiştim işte. hadi bizde her yol olurdu da ii aile çocuğunun bizle anı masaya gelmesi bile yanlıştı.

utancımı düşündüm sonra uzun uzun. artık başıma gelen konusunda yapılacak bir şey yoktu, intikam dışında. ama belki artık bu kadar iğrenç görünmeyebilirim diye düşündüm. okulun yolunu tuttum. sınıfta kalmıştım kalmasına ama devam edebiliyordum. devam etme kararı aldım. başka çare gelmiyordu aklıma. şeytan gibi olamazdım. herşeyden nefret ediyordum etmesine de,kendim dışında kimseye zarar vermek huyum değildi amk. muallak değildim, öyle hissetmiyordum ve bir daha olmasına izin veremezdim. belki bir umut okur da iş bulurdum normal insanlar gibi.bu karar beni rahatlattı.bir dahaki okul yılına kadar para bulmak sorundu yalnız. ulan dedim, utanmaya alışkınsın nasıl olsa. kararttım yüzümü o bizim mahallenin en fakirlerini okutan hacının kapıyı çaldım. bayramda gitmiştik bir kere evine, bize hayrına yemek yedirmişti.

beyler ev muhteşem bir yerdeydi. üstelik tek evi de o değildi adamın. kapıyı orta yaşlı bir yardımcı açtı,e tabi kovmaya kalktı ilk dilenci sandı. hoş,ben de dilenciydim bir nevi ya..dedim ben hacı amcanın yardım ettiği çocuklardan biriyim. adam hastaymış (baya yaşlıydı zaten),kızıyla görüş sen dedi. salona geçirdi beni. orda yine orta yaşlı suratı bir parmak boya, süslü bir karı otuyordu. durumu anlattım. tamam dedi, okul başlamadan gel harçlık vereyim, kitap defter al. Bu beni inanılmaz mutlu etmişti beyler.

O rahatlıkla eve gittim. abimi tuvalette buldum. sızmıştı. öle bıraktım muallakyi. Ona yakışan yer orasıydı zaten. keşke kendiliğinden ölse de beni uğraştırmasa dedim içimden. kolundan iğneyi çekip aldım. kolonyasını, üstüpünü, kaşığını bir şırınga daha buldum onu..ne bulursam attım çöpe. kurumuş yarım limon buldum onu bile attım. daha sonra kapıyı üzerinden kilitleyip çıktım.iki gün sokaklarda yattım.eve döndüğümde tam da umduğum gibi inlemeler, küfürler duydum içerden

Ulan şuku istemiyoruz prim kasmıyoruz nerdesiniz bin kuruları neyse kendi kendime yazıyorum amk. kalsın buralarda

Kapıyı yavaş avaş tadını çıkara çıkara açtım. içerisi kusmuk,ter ve sidik kokuyordu. adam sanki canlı canlı çürüyordu. bir köşede titreyip duruordu. beni görünce önce son gücüyle bir iki patlattı, sonra yalvardı, sonra küfür etti, sonra yine yalvardı..ben de açtım kapıyı, saldım dışarı.

beş saat sonra falan geri döndü.tam istediğim gibiydi. mahalleyi birbirine katıyordu. anlaşılan şeytan sözünü tutmuştu. bütün gece beynimi gibti. yine üzerinden kapıyı kilitleyip bir kaç gün dışarda yattım. hiç kimseyi bulamamıştı mal alacak, veya zütünü satacak. nüfuzluydu şeytan. zaten daha sonra yolunu fena buldu. neyse, eve yeniden döndüğümde artık manyaklık geçmişti ama bu sefer de boş boş bakıyordu bir köşeye. kafa yerindeydi yalnız,tam istediğim gibi.

Yemek molası 10 dk. merak etmeyin diğer orosbu çocukları gibi 2 saat bekletmiycem.

Makarnaymış zaten tabağı aldım pc başındayım yazıyorum.

abim huursu öyle hayata küsmüş otururken birden 'nihat aradı mı?' die soruverdim pis pis sırıtarak.ben böyle deyince hayvan gibi fırlayıp allah yarattı demeden ağzımı yüzümü dağıttı.ben karşılık bile vermedim. fiziksel şeylerle hırsım geçmezdi çünkü.ben yine çıktım evden, bu sefer kapıyı kilitleme gereği duymadım. abimin hapisanesi nihattı. nihatın mahalle karşı taraftadı(biz avrupa yakasındaydık).geçtim oraya, adresini öğrenmiştim bi durum olursa diye. buldum herifin ev,ni.tek yaşıyordu.ev yine gecekonduydu da, içerisi bir acayip döşenmişti.tam muallak zevkiydi. yatak vardı ortada, üstünde zebra desenleri, böyle tüylü lambalar falan. duvarlarda o zamanlar adını sanını duymadığım kadın popçuların posterleri vardı. çok tezattı yani dekorla ev birbirine. anlaşılan herif parayı buldukça eşya falan alıyordu.

şeytanın üstü başı da fiyakaydı en son gördüğümde ama ev hali de farklı sayılmazdı. klas eşofmanlar falan giymişti, yalnız üstünde v yaka pembe bir tişört vardı. kırıta kırıta çay falan koydu bana.o an bir tiksindim puşttan, ulan dedim benim hayatımı karartan şeyi bunlar kendi isteğiyle yapıyor vay amk.o güne kadar alıp veremediğim yoktu muallaklerle de,abim olayı benim cıvataları attırmıştı.o an ona bakarken öldürmnek istedim şeytanı, hırsımı ondan almak istedim

ama tuttum kendimi. gibko bi koltuk vardı böyle pembe falan ona oturdum,bu bin elime çay sigara tutuşturdu. dedim sözünü tutmuşsun, onur pisliği ruh gibi geziyor evde. evet dedi 'kontrol bende, zaten onur bitti satıcılara da bahane oldu gibtir ettiler onu ortamdan.hem zaten kimse öyle bir cankiye malını emanet etmez. ayrıca pekekentler için de para etmez,hem tipi bir taka yaramıyor bizim piyasa için de iyice kartladı.en fazla kendi kendinin zütünü satar,ona da alıcı bulur mu bilmem.'bunları diyip sigarasını yaktı, güldü falan. bacak bacak üstüne atmıştı, aynı karı gibiydi. abim olacak bin bunun gibi görünmüyordu osa, anlamazdın ne tak olduğunu ilk bakışta. ilginç

dedim hocam bu taka bulaşan belasını ne zaman bulur, ilelebet aşar mı böyle bela olur mu başıma daha.yok dedi 'taku kullandığı sürece yaşama olasılığı en fazla beş yıl falandır(abimin kullandığı dozu da biliyordu),ama kurtulursa iyileşir. yalnız kurtulsa bile günün birinde yine başlayacaktır, kaçışı yok aslında.'tatmin olmuştum. işte bu yüzden gebertmemiştim abimi, sürüne sürüne gebermesi daha cazipti. planım yürüyecek gibiydi. öyle otururken birden o kızlar kimdi die soruverdim şeytana. suratıma baktı baktı, sonra karı gibi bir kahkaha patlattı.

Ve kahkahanın ardından aynen şöyle dedi beyler 'ne o, kuşun mu ötmeye başladı yoksa tekgöz? istersen önce beni gib de ödeşelim.

enim elim ayağım buz kesti bu laf üzerine panpalar. ulan zaten cinsellik kafamda tak gibi bi yer edinmiş, muallaklik desen hepten sıçırtıyo altıma.bu tırstığımı anlatınca devam etti damarıma basmaya:'valla iyiyimdir bu işte, pişman olmazsın. zaten abin olacak pekekentin son zamanlarda bir tak yediği yoktu..'böyle konuştu konuştu en sonunda yanımda duran abajur mu ne gibse onu kaldırdım akıtırım pekmezini falan bişeyler bağırdım. iyice keyiflendi bu eğlendi taşak geçti falan sonra şaka maka dedi konu kapandı.

bi sigara yaktı baktı baktı suratıma dedi 'yaramaz oğlum o kızlar.sen kendi çöplüğünde öt, hayal bile etme bence. merak bile etme'benim içim sıkıldı beyler bayağı.'yok dedim ben öylesine sordum' sonra bi sigara istedim konuyu değiştirmek için. öyle televizyona falan baktım ama bu hala beni kesiyordu. acımıştı bana resmen amk.

televizyona bakarken düşündüm şöyle kafamda kendime uzaktan baktım hayalimde.o an üstümde tak gibi bi hırka, normalde rengi yeşil ama kirden griye dönmüş, dirsekleri eprimiş. altımda okula da giydiğim pantalon rezil bir halde dizleri falan çıkmış. içimde yakası kirli ve yıpranmış bir gömlek. ayağımda desen sıkan çocuk işi adi ayakkabılar. saçlar sarı benim beyler belki ordan kurtarırız derdim hep,o sıra onlar da üç numara tak gibi hiç yakışmamış. surat zaten bakılacak gibi değil geriye kalan tek gözüm ela ama bir gibe yaramaz. aslında yüzüm o kadar da çirkin değildir ama nasıl tekgözlü kediler olur böyle iğrenir bakamazsın ben aynen öyleyim. içim sızladı amk kendimi öyle düşününce resmen kendimden soğudum boğazıma bir yumru geldi oturdu.tak gibiydim.

neyse dedim ben gideyim. kapıya gittim çıkmak için bir kez daha tembihledim şeytanı: 'abime göz açtırma sakın sil onu piyasadan' o da dedi 'ben zaten senin gül yüzün hatırına yapmıyorum bu işi. benim de davam var o puştla'merak ettim ne davsıydı abimle olan ama sormadım. eyvallah dedim tam çıkacam elime bi kağıt tutuşturup kapıyı aynen yüzüme kapattı bu.açtım baktım kağıdı ipek yazıyo altında bi adres. böyle içim cız etti, heycanlandım önce. sonra dedim ne gibime yarıycak buruşturdum atıcam kağıdı ona da içim elvermedi attım cebime.

eve gittim onur pisliği gibtir olup gitmişti nereye gittiyse. bişeyler zıkkımlandım. yattım zıbardım. boğazımı dürten bişeyle uyandım sonra. abim gırtlağıma şiş dayamıştı dedi 'söyle ulan huur çocuğu benimle ne alıp veremediğin var, ne tak yemeye hapsettin beni, ben niye toz bulamıyorum söyle' falan bağırıyordu tepemde. aklı anca yerine gelmişti beyler tam olarak. söyleyecek halim yoktu olan biteni. salağa yattım kendini mahfediyordun dayanamadım falan dedim ama numara yapmak nasıl zor.

konuştum iki saat. yakınımda durmasına bile tahammülüm yoktu aslında ama fire vermedim.en sonunda ikna oldu naaptın lan falan dedi ağlamaya başladı karı gibi ben ne tak yicem dedi zart zurt. piskopattı zaten iyice kafayı sıyrmıştı şimdi.o an ben de uyandım lan dedim içimden bu kendine bi iş bulup normal insan gibi olmasın bir de iyilik yapmış olmayayım yoksa

allahtan düşündüğüm gibi oolmadı sonradan beyler orayı da anlatıcam fakat o ana geri dönmek gerekirse buna iyice işkence etmek için şeytan meselesini açtım. dedim biliyorum her şeyi geçen gün de ima etmiştim zaten ya. muallak olduğun için seni yargılamıycam ne de olsa kardeşiz falan dedim. dedim ama aklıma olay geliyor kusucam nerdeyse.'bak abi' dedim 'sana iyilik etmek için söylüyorum ama onun başka dalgaları varmış, heba etme kendini dedim'tam istediğim gibi bu iyice sıyırdı önce duvara yumruk attı küfretti sonra gibtir ooldu gitti.o gider gitmez aynen telefon kulubesinden(bizde telefon ne gibtirsindi amk) şeytanı aradım. hoşuna gitti muallaknin artık yanında kim vardıysa.

şeytanın yanında nasıl bir hayvanın olduğunu sabahleyin onuru kapının önünde pert olmuş yatarken anladım. burnunu kırmışlardı bir güzel. yavaş yavaş intikamımı alıyordum böyle. tüketene kadar devam edecktim huurluk azdı ona.

Baygındı bin. bir iki tekme de ben salladım suratına, iyicene dağıttım sonra bakırköyün yolunu tuttum. orda ufak tefek iş tezgahlamak kolaydı kalabalıkta. bikaç kuruş indirdim cebime. keyfim yerindeydi döner falan yedim, benim için über lükstü tabi döner. takıldım falan mal mal. okulu düşündüm ister istemez okula bağlamıştım umudu. sonuna kadar böyle çal çırp kağıt topla olacak iş değildi. biraz da olsa toparlamak istiyordum durumu. hayalperest değildim şimdiki tipler vardır hani mahalleli gençler vadi izleyip küçük mafya triplerine girer kendilerini kandırırlar.ben sadece gibilirken fazlaca kanırtılmamak istiyordum...

akşama döndüğümde içerden sesler geliyordu. pencereden baktım(ev tek katlı olduğu için her tak görünür), onur kendini gibtiriyoru. hasgibtr dedim ne olursa olsun eline para geçmemesi lazım. açtım kapıyı bunlar kalakaldılar far ışığına yakalanmış tavşan gibi. onur bağırdı gibtir git lan burdan diye. ben çıkardım kelebeği gösterdim diğer herife. adam da zaten hasta değilmiş abimin faraş olmuş zütüne eeh giberler dedi beş kuruş vermeden ikiledi. sonra tabi ben dayağı yedim gene.pis dövdü huur yalnız işin kötüsü cebimdeki üç kuruşu da aldı gitti. elime yüzüme bulaştırmıştım anlayacağınız.

ki saat sonra kafası bi milyon geldi eve.ne yapıp edip yolunu bulmuştu.bu sefer şeytanın kapıyı çalan ben oldum 'ne var ulan ne var' diyerek açtı kapıyı. beni görünce de hiç sevinmedi açıkçası.'gibicem seni de abini de be, düşün ulan yakamdan' dedi bağırdı çağırdı.ben yine anlatmaya çalıştım meseleyi. abimin o ya bu şekilde yeniden mutluluğa ulaşması onu da bozmuştu 'anlaşıldı kökünden halledicem,sen şimdi gibtir git' dedi kapıyı kapattı yine yüzüme.ben artık ondan da umudu kesmiştim ya,bozuk atarak eve döndüm

onur bir köşede tripten tribe giriyordu.az daha dayanamıyıp kesiverecektim gırtlağını ama son bir kez şeytanı beklemeye karar verdim.iyi ki de beklemişim beyler. bu pekekent yine çıktı gitti ertesi sabah ruh gibi.bir kaç gün hiç ortalarda görünmedi. açtım telefonu şeytana dedim ' ne tak yedin hallettinmi terk mi etti herif evi haberin vardır' şöyle cevap verdi 'valla hiç haberim yok, bundan sonra da işim olmaz uğraştırmayın beni'.ben sinirden küplere bindim deli olacam ama hırsımdan kudurdum.

tam iki ay ne onuru gördüm ne de şeytanı. artık evden nerdeyse hiç çıkmıyordum,eve dönmesini bekliyordum her gün.ne tak yiyeceğimi de bilmiyordum dönerse ama.. hırsımı almanın yolu yoktu nerdeyse amk. sonra bir gün polis geldi. beni alıp arabaya bindirdiler evin bayağı uzağında bir park vardı oraya gittik. üstü gazeteyle örtülü bir şeyin yanına gittik. gazeteyi kaldırdılar, huur ruhlu abimdi. haliyle üzüldüğüm söylenemez. ifade falan verdim. zaten açıktı,saf maldan nalları dikmişti bin. yalnız bilemedim beyler şeytan mı sağlamıştı ona bu malı yoksa başka bir yere mi sürmüştü de orda alışkın olmadığı tozdan gebermişti. kurcalamadım.tek dileğim sonsuza kadar cehennemde yanması... Sonuçta erkekliğimi bozdu şerefini gibtigim.!