ipeği oturttum bir duvarın üstüne, nabzına falan baktım ateşine baktım. panikten saçma sapan şeyler yapıyordum.bir şeyi yoktu ama badtribe e girmişti. durmadan çok hasta olduğunu, öleceğini falan söylüyordu. sakin sakin konuşmam gerekiyordu bu durumda.bak dedim 'öleceğin falan yok,son derece sağlıklısın,ben yanındayım' durmadan bunları tekrarladım. annene babana nerde olduğunu söyledin dedim alarada kalıcam demiş. gerçekten tanrının lütfuydu aytülün evinin boş olması.ne tak yiyecektim yoksa ben de bilmiyorum.eve zütürdüm ipeği.

arada ağlıyordu, hala daha öleceğini düşünüyordu. durmadan konuşmak lazımdı. dediklerimi tekrarladım durdum.bir ara kustu.bol bol su içirdim. üstünü çıkardım. süslenip püslenmişti baya, içim acıdı. oraya giderken ne düşünüyordu acaba dedim içimden. kendi pijamalarımdan birini giydirdim. yatağa yatırdım. gerçi tertemiz kızı afadersiniz milf gibtiğim yatağa yatırmak utandırdı ama yapacak başka bir şey yoktu

sonra sarıldım, uyuyana kadar bişey olmayacak merak etme falan dedim. teni bebek gibi kokuyordu yine, ama saçları esrar ve sigara kokuyordu. hiç yakışmamıştı.hem o giysiler neydi öyle amk. mini etek falan giymişti. üstelik topuklu ayakkabı da giymişti. içim daraldı fena oldum. karı gibi gözümden bir iki damla yaş geldi. uyumuştu zaten, bir sigara yakıp balkona çıktım. gözlerim yanmaya devam ediyordu.

o gece gittim birkaç köpeköldüren daha aldım.iki paket de sigara bitti. balkonda sabahladım. hava tak gibi soğuktu,kim takar ulan. içimde acayip bir küskünlük vardı her şeye karşı. arada gidip ipeğe bakıyordum iyi mi diye. dönerken de gözüm sandalyenin üzerindeki giysilere takılıyordu. sabahı ettim beyler böylece. saat sekiz gibi ipeğin kıpırdandığını görüp yanına gittim. uyandı.dik dik suratına baktım.o da gözünü kaçırdı.bir süre böyle durduk

en sonunda 'amacın neydi ipek?' dedim. cevap vermedi.bir daha sordum. yine cevap vermedi.ben bu sefer bağırarak sordum. bunun üzerine ağlamaya başladı.'ağlayarak bundan sıyrılamazsın' falan diye bağırdım. sinir krizine git gide yaklaşıyordum beyler.bu sefer o daha çok ağlamaya başladı. zorla sakinleştirdim kendimi. 'bak tane tane konuşalım, zaten belli ki sen beni silmişsin.en azından nedenini söyle de sonra nereye istersen git.hem bu en son yaptığın şeyin kimseye değil sana zararı var' konuştum böyle. sonra bu anlatmaya başladı: benim bile bu taku yediğimi öğrenince şaşırmış ve kendini kandırılmış hissetmiş.ben onun arkasından iş çevirmişim.hem madem kötü ben niye yapıyormuşum. ayrıca kimsenin onu giblememesinden bıkmış, artık kendi kararlarıyla yaşayacakmış. oraya da onu çocuk gibi görmeyecek biriyle tanışırım umuduyla gitmiş. buna benzer şeyler söyledi.ve o an benim içimdeki canavar ortaya çıktı beyler

devrelerim yanmıştı amk. bu sefer hiç bağırmadım ama suratımı suratına yapıştırıp ibretlik ayarımı verdim beyler:
'sen şimdi bana benim seni kandırdığımı söylüyorsun. kendi bünyeni benimkiyle bir tutuyorsun, kendi aklını benimkiyle bir tutuyorsun. peki,tut. hatta dediğin gibi yap, seni çocuk gibi görmeyecek bir herifle ol.mesela dün gece giydiğin o huur kıyafeti içinde seni zevkle gibilecek taptaze bir et parçası gibi gören, yani neticede çocuk gibi görmeyen o herifle ol.sonra o ergen aklınla kendini önce o heriflerin kucağına at, sonra da otla yetinme ve çok sevdiğin arkadaşın deniz gibi profesyonel kokocu bir huur ol.'

sonra da kıyafetlerini toparlayıp kucağına attım ve 'giyindikten sonra nereye istersen gidebilirsin' diyip odayı terkettim.

evet beyler hayvanlık etmiştim, yanlış yapmıştım ama başka türlüsünü beceremedim. bir süre sonra kapının kapandığını duydum. bunu duyunca benim gözler yine yanmaya başladı.son bir sigara yaktım. sonra da ortalığı şarapları falan toplamaya başladım. aytülle uğraşmak en son istediğim şeydi. zaten bir süre sonra nurhayat geldi. yatağa da kasten sigara külü dökmüştüm çarşafı değiştirsin diye, kokusu falan sinmiştir ipeğin diye. sonra bunu düşününce sapık gibi yastığı kokladım. evet, sinmişti. sonra bir müddet küçük bir muallak gibi ağladım

işim bitince duşa girdim ve dışarı çıktım. cadde son derece yavşak geliyordu bu ruh haliyle. kadıköye yollandım. modada sahilde tekıldım önce, akşama doğru kadife sokağa geçtim. orda acayip ucuza bira satan leş bir yer var metalciler falan gider, oraya oturdum.bir süre de orda takıldım ama kafam zütürmedi. göğsüm sıkışıyordu.

o gece eski günlerde olduğu gibi sokakta gecelemeye karar vermiştim ki bir mesaj geldi. ipekti. beni evinin oraya çağırıyordu, lütfen bir kez daha konuşalım falan diyordu. hayır diyebilir miydim? yarım saate kalmadan ordaydım. beni görür görmez yanıma koşmaya çalıştı aksaya aksaya. kötü oldum. saniyesinde makineli tüfek gibi saymaya başladı: bir kere oraya öyle giyinip gitmemişti, zaten nasıl topuklu ayakkabıyla yürüyebilirdi sakat bacağıyla? mini etekle sokağa çıkabilir miydi. bu böyle anlatırken ulan dedim, harbiden o kadar gözüm dönmüş, bunu düşünmemişim

merak etmeye başladım beyler işin aslını. dediğine göre oraya bana inat yapmak ve dediklerimi gözüyle görmek için gitmişti(ortamlarda pislikler döndüğünü), sonra da madem ben içiyorum diye o da ot takılmıştı.ben kendime zarar veriyorsam o da verecekti. takıldıktan sonra o aptal şişe çevirmece oyununu oynamışlar ve 'cesaret' ipeğe gelince karşıdaki kaltak(ipeğin bir okul arkadaşı), ondan ilk defa 'kadın gibi' giyinmesini istemişti. daha sonra denizin kıyafetlerinden ipeğe giydirmişlerdi. yerde oturduğu için de yürüme sorunu yoktu. daha sonra dalganın etkisiyle herkes kafayı bulmuştu ve benim geldiğim kısımları ve şişe oyunundan sonra olanları tam olarak hatırlamıyordu. sabah olunca da beni kıskandırmak ve biraz da intikam almak için başka herifler masalını uydurmuştu.ona yazılan heriftense haberi bile yoktu.

Yarın devam ediyorum panpalarım iyi geceler.

evet beyler istanbulun gecekondu semtlerinden birinde doğdum. fakir değil fakir ötesiydik. çocukluğum zengin binlere gıpta etmekle geçti. işin komik tarafı oturduğumuz evimsi şey boğazdaki klas yerlere oldukça yakındı. yani sana hem bu kadar yakın hem bu kadar uzak olmak durumu gibi. öncelikle şunu açıklığa kavuşturalım:çocukken tam bir huur çocuğu,tam bir pisliktim. yani zavallı gariban hayatının yavaş yavaş zehirlediği tertemiz masum bir çocuk değildim. pislik adeta genlerime işlemişti . ailemizde ahlak kuralları pek takılmazdı. annemle babam abimle benim de uyuduğumuz(tek gözdü ev,bir de hela)odada tıpkı iki hayvan gibi gibişirdi. kusura bakmayın beyler sevişmek insanlara özgü bir şeydir. dolayısıyla bu iki ilkel yaratık için ancak gibişiyorlardı diyebilirim. hiç takmazlardı ulan. uyumamızı bile beklemezlerdi. babam olacak herif arada eve başka karılar da getirirdi. fahişe bile değildi bu karılar, annem gibi gündelikçi falan olurlardı. para da istemezlerdi. babam hayvanı canı istedi mi onları gibebilirdi çünkü benim büüdüğüm yerlerde kadın denilen şey erkeğe sonsuz itaat için yaratılmış, en adi birer varlıktılar. olay genelde şöyle gelişirdi: babam eve bir karıyla gelirdi. annem kapıyı açar ve kadına şöyle bir bakardı, kadın da anneme. sonra annem çilingir sofrasını hazırlardı. sadece babam içerdi, başka kimseye zırnık koklatmaz,eve getirdiği karıya yemek bile vermezdi. sonra bizi tekmeyle dışarı atıp(çoğu zaman ona da gerek duymazdı)karıyı altına alır, işini toplam 45 saniede bitirir ve sızardı. sonra karı sessizce çıkar giderdi. bazen de karıyla yatmadan önce annemin ağzını burnunu kırardı. abimle biz bunu son derece normal bulurduk. annemi savunmak gibi bir girişimde bulunmazdım. zaten biz dayak yerken annem de pek takmazdı. bazen babam annemle yatarken (ya da eve getirdiği başka bir karıyla) sırt sırta vererek yattığım abim osbir çekerdi.o sıralar benimki kalkmıyordu daha iyice kopildim. ben ya kağıt ya teneke toplar, ya da ordan burdan ufak tefek aşırırdım.ben besin zincirinin en altındaydım. babam annemi, abimi ve beni döver, abim yine beni döverdi. annem şu hayatta hiç bir şei giblemezdi. kadın adeta duygudan yoksundu.bir gece babam olacak puşt eve gelmedi(bunu sık sık yapardı).o gece çok rahattık, kimse kimsei giblemeden zıbardık. ertesi gün akşama doğru geldi. annemi dövüp rakı almaya yolladı. sonra rakısını zıkkımlandı. zıkkımlanırken bir kaç kez bana baktı . sonra o hafta kazandığım paraları istedi. verdim. şöyle bir bakıp cebine attı(üç beş bozukluktu zaten).sonra yavaşça kemerini çıkardı. sonra annemle abimi odadan çıkardı.ve allah yarattı demeden vurdu(her zamanki gibi),fakat bu seferki farklıydı panpalarım. sabaha karşı kapının önünde, kafamın etrafında ufak bir kan birinkintisiyle soğuktan uyukluyordum ve sol gözüm yanağıma doğru ip gibi bir şeyin ucunda sarkıyordu. zaten çirkindim beyler. şimdi benzediğim şeyse tek gözü oyuk bir akbaba yavrusundan başka bir şey değildi. gibledimmi? hayır.ilk başlarda biraz bocaladım, çünkü artık ufak kapkaçlarımda eskisi kadar hızlı olamıyordum.ve tabii çöplükteki diğer sıçanlar tarafından daha fazla tartaklanıyordum. yeni ismim elbetteki tekgözdü.ve bundan gurur duyuyordum. yaşayıp gidiyordum binler. inanmazsınız ama bu halimle okula da gidiyordum. nasıl olduğunu anlataım: daha önce boğazdaki üst sınıf tayfaya yakın oturduğumuzu söylemiştim.bu zengin huurlardan biri bizim çöplükteki bütün mikrop yavrularını okutuyordu. sağdan soldan onun yaşlıca bir hacı olduğunu duyuyorduk. çoğu aile okul masrafları için gereken parayı iç ediyordu elbette ama gariptir, babam olacak puşt beni ve abimi gerçekten de gönderiyordu okula. eğer okursak ilerde onu yaşatacağımızı ,şimdikinden daha çok para edeceğimizi düşünüordu. abimin pek umru değildi okul mokul.o arada milletin öteberisini aşırmak için uğrardı. fakat ben istikrarlıydım ve inanılmaz ama başarılıydım. sınıf öğretmenimiz (orta yaşlı dul bir kadındı),bana özel ilgi ve şefkat gösteriordu. arada elime poğaça, simit, kalem falan da tutuşturduğu oluyordu. beni asla azarlamaz, düştüğüm zaman pansumanı bizzat kendisi yapardı. fakat kör gözüme bakarken yüzünde oluşan iğrenme ifadesini asla saklayamazdı. bense diğer herkes gibi ondan da nefret ediyordum. ayrıca bana acınmasından da nefret ederdim. içim bu kadına karşı öfkeyle doluydu. yine de hayvan gibi ders çalışıordum. bunun bir nedeni yoktu, belki de kendimi meşgul ediyordum . böyle böyle ortaokulun son sınıfına geldim. firesiz.ha bu arada, annem bir gece şiddetli bir karın ağrısının ardından öylece ölüp gitmişti. abimle benim bu duruma bir kaç gün canımız sıkıldıysa da sonra kendi dalgamıza bakmak zorunda kaldık. artık evin kadını bendim, yemekleri falan ben yapıyordum.bu zor bir iş değildi aslında.ev asla temizlenmezdi ve genelde yiyecek pek bir şey bulamazdık . babam artık çoğunlukla eve gelmiyordu. nerde ne tak yediğinden haberimiz yoktu. umurumzda da değildi. hatta arada kazandığımız üç kurşu da almaya gelmese,bir yerlerde ölüp gitse en iyisiydi. bir gece abim de evde değildi.ben böyle en iyisiydim. kıyıda köşede bulduğum bir şeyleri tüttürdüm(abimin dalgasıydı, arada ben de takılırdım).ders falan çalıştım(bu kafayla en iyisiydi aslında)sonra da yattım zıbardım. gece bir takım seslerle uyandım . önce anlam veremedim. hala kafam duman zannettim. gözlerimi kapattım, takmadım. sonra beyler, bir elin bacağımı okşadığını hissettim. abimdi. kulağıma durmadan bir şeyler söylüordu. açık saçık, iğrenç şeyler. kanım dondu, hemen ayağa kalktım. herifin yüzünü gördüm, göz bebekleri ufacıktı. kendini bile tanımazdı bu halde. gibtir olup gitmek istedim . gidemedim. gibtir olup gidemedim. çünkü herif aynen çıkardı cebinden sürmene çakısını, dayadı gırtlağıma. onbeş dakika içinde abimin karısı olmuştum. huur çocuğu beni becermişti.ilk deneyimim buydu beyler.en azından bununla ilgili çok farklı düşünüyordum .tek istediğim üç kuruş biriktirip karaköye gitmekti. aşk, meşk temiz pak karılar zaten hayalim olamazdı ama bunu bile almıştı elimden. daha 14 yaşındadım bu olay olduğunda. fakat ne bundan önce ne de bundan sonra hiç bir muallakce düşüncem olmadı. mahallede muallakler de vardı. onlardan iğrenmezdim ama herkes kadar onlardan da nefret ederdim. şimdi ben de öyle mi olacağım dedim kendi kendime.ne tak yiyeceğim? bir süre ne okula ne başka bir yere takıldım bu olay üzerine beyler. sokakta yattım.bir kere kestim kendimi, geberip gitmek için. binin teki kurtardı. böyle aile babası bir herif. hastanede geldi yanıma, beni bir konteynırın kenarında bulmuş.'neden yaptın oğlum' dedi. konuştu işte hayat güzel bilmemne. annemi babamı sordu. okuyormusun dedi.ben cevap vermedim. kardeşin var mı dedi, titremeye başladım

bu tutturdu bu sefer de ne tak yiyolarmış, benim arkadaşlarımın neler yaptığını sen benden iyi mi bileceksin. inadı ve dırdırı fenaydı beyler. ama severdim.onu da severdim amk. keşke yanımda olsa.bu huur çocuğunun iki nefes sigaraya ihtiyacı var.

evet devam ediyorum beyler.bu gece beni tripten tribe soktunuz yalnız panpalar o müzikler falan. neyse,
bu böyle dırdıra başlayınca tekrar, saflığına kızdım. elin bin yıllık huursunu arkadaşım diye savunuyordu. ulan acaba deniz anası ölse bir yudum su verir miydi son nefesinde. çektim ipeği kenara anlattım:
şeytanın satıcı olduğunu, benim de onunla olan ilişkimin arada takılmaktan ibaret olduğunu (takılmanın ne demek olduğunu da uzun uzun anlatmak zorunda kaldım saf sevgilime).denizin ve sılanın da kokocu olduğunu ve uzun zamandır bu ortamlara takıldıklatrını şeytandan öğrendiğimi, alara domuzunun da arada benim gibi takıldığını ama denize olan özentisinden içinin gittiğini ve her an onun da bu huurlarla(bu kelimeyi kullandım) takıldığı sürece tehlike altında olduğunu vs.öyle suratıma baktı baktı ve dedi ki:'anlattığına göre sen de o tehlikeli huurlardan birisin'doğru söze ne denirdi panpalar. gitmesine izin verdim

göğsüme öküz oturmuştu beyler. acaba diğer pisliklerimi duysa yanımda iki dakka kalır mıydı diye düşündüm.lan gündüz ipeği öperken heycandan elim ayağıma dolaşıyordu beceremiyordum dahası hani derler ya öpmeye kıyamıyordum, gece aytülü doggyde kıçını tokatlayarak gibiyordum.o an kendimden midem bulandı panpalar. boğazımda bir yumruyla dolaştım durdum akşama kadar. belki de benden ayrılacaktı ipek bunun üzerine. haklıydı da.zaten benimle ne gibi bir gelecek olabilirdi? keşke yine çöplüğümde yaşayıp memur olma hayaliyle yanıp tutuşsaydım dedim kendi kendime. keşke ipeği hiç tanımasaydım.ama bu gün geriye dönüp baktığımda beyler,ne olursa olsun iyi ki tanımışım diyorum. başıma gelen en güzel şeydi çünkü.

her neyse,o akşam ipeği defalarca aradım. açmadı. çok kötüydüm. allahtan aytül de iş seyahatindeydi iki günlüğüne yoktu. aldım bir köpeköldüren, yetmedi ikincisini aldım.bu esnada durmadan arıyordum cevap yoktu. umudu kestim daha hayırlı böylesi dedim. sızmışım. telefonun sesine uyandım gece iki gibi. şeytandı. kelimeleri toparlayamıyordum ne var ne istiyorsun falan dedim. cevap:
'seninki burda, kafa bi milyon. ayrıca herifin teki yemek istiyor kızı. koşsan iyi olur.' adresi alıp nasıl uçtuğumu hatırlamıyorum beyler. beynim yanıyordu sanki.bir taksiye atladım. allahtan huurnun evi yakındı hani şimdiki 'akfırın' ın olduğu yerden sahile inen bir yol var, ordaydı ev.zili çaldım bir kaç kez. deniz açtı. kafalar o kadar iyiydi ki kimse neci olduğumu sormadı.yol geçen hanı amk. şeytan kapıya hemen koşmuştu. hayvan gibi kolumu sıktı, kulağıma hemen çaktırma dedi. evin odaları komple doluydu beyler, herkes allah ne verdiyse takılıyordu. şeytanın paranın dıbına koymasına şaşmamak lazımdı. tabii bunları düşünmüyordum o an.banyonun önünden geçerken duşta fena gibiş döndüğünü farkettim. gözüm kararıyordu ama kendimi tuttum bayılmamak için. odalardan birine girdik ne göreyim? benim sevgilim yerde oturmuş bir grup huur dölüyle beraber bong dönüyor ve bu esnada yanında oturan herif kulağına durmadan bir şeyler söylüyor.

anasının dıbını babasının zütünü bacısının ağzını kuzeninin kulağını gibtiğimin pekekentinin kaşını yarıverdim oracıkta.en son hatırladığım herifi saçından tutup parkeyi beynine beynine içirdiğimdi.

milletin kafalar o derece güzeldi ki bir müddet ne olduğuna kimse anlam veremedi. şeytanın kafa normaldi(çalışırken asla bir şey kullanmazdı), ama o da ayırmaya kalkmadı zaten. sonra birkaç herif zombi gibi beni kenara itti. dövdüğüm pekekent komaya mı girmişti ne, hiç bişey demedi öyle yerde oturdu.ben tuttup ipeği kolundan.ne olup bittiğinden haberi yoktu. durmadan bir şeyler sayıklıyordu kendi kendine.lan bir birayla sarhoş olan kızın yediği taka bak. nasıl sinitlendim. kucakladığım gibi evden dışarı çıkardım ipeği. şeytan bizimle gelmedi tabii, onun dostluğu bir yere kadardı hep.