neyse panpalar devam ediyorum seri şekilde..
artık yasak aşkımızı sadece duyguyla biz değil ablamla annemde biliyordu.. bu olaylardan sonra ablam benimle tam bir hafta konuşmadı, evet binler tam bir hafta yüz yüze bile gelmedi benimle.. evdeyken sanki beni görmemek için ordan oraya kaçışıyordu (haklıydıda en yakın arkadaşı benim de kız arkadışımdı)
duygu ya ablam seninle konuşuyormu diye sorduğumda evet ama bana gelince hayırdı, ne yaptıysam ettiysem olmadı konuşturamadım koskoca hafta.. ablam benimle konuşmasada bunun artı yönleride olmuştu artık rahat duyguyla gezebiliyor konuşabiliyordum her allahın günü hastaneye gidip yanına uğrayabiliyordum kimsede bir şey diyemiyordu.. ufkumuzu genişletmiş sadece kahvaltılarda kalmayıp öğlenleri buluşabilirsek birlikte yemek yiyorduk.. sanki rüya gibi bir hayat yaşar olmuş herşey çok güzel gidiyordu önümüzde hiç bir engel yoktu..
binler hikayeyi burda kısa kesiyorum yoksa daha da uzayacak..
kışı atlatmış ilk bahar gibi aklımızdan planlar yapıyorduk yazın onu yapacaz bunu yapacaz, bu hayelleri küçük hemstırımla kurması bile inanılmaz güzeldi.. vakit geçtikce ablamda iyice alışma sürecindeydi, bu sebeple çoğu zaman duygu bize geliyor ve rahat şekilde yine aşkım cicimli konuşabiliyorduk.. yine duyguyla buluşmuş birşeyler yiyorduk, aramızda şöyle bir konuşma geçti;
+duygu
-ben
+aşkım hep ben size geliyorum biraz da sen bize gelsene
-bitanem bizden sıkıldınmı yoksa?
+hayır aşkım asla sıkılmam sizin gibi bir aileden, en yakın arkadaşım ve sevgilim birlikteyken nasıl sıkılabilirim ki?
-haklısın aşkm..
+gel işte üzme beni babaannemde seni çok merak ediyor bir kere gel görüş istiyorsan ablanıda(beyler ablamın ismini söylemişti ama fazla ifşa olmak istemiyorum o yüzden bu şekilde değiştirdim) çağır
-gerek yok aşkım ben tek gelirim.. (ulan belli değilmiydi nasihat dinleyecektik öyle yapma böyle yap faso fiso)
+beni çok sevindirdim aşkım teşekkür ederim
-önemli değil hemsterim benim..
neyse binler günü saati ayarladık aylar sonra 2.kez duyguların evine gidecektim ama bu sefer evde tek değildi, babaannesi vardı..
gideciğim gün gelmişti(büyük gün) elimden geldiğince şık giyinip şık görünmeye çalışıyordum ablam nereye böyle damat gibi diye sordu? dedim duygu çağırıyor yanına gidecem babaannesiyle tanıştıracakmış beni.. çok şirindir onun babaannesi çok iyi bir kadındır dedi..(ben giblemeyip öyledir öyle dedim)..
duyguların evine gittiğimde elimde çiçek vardı oldukçada şık görünüyordum.. kapıyı duygu açtı, hoş geldin beş gittin, öpüşüp içeri girdim(yanaktan tabii ki) içerde yaşlı bir teyze vardı..
gittim yanına elini öptüm nasılsınız dedim; iyiyim oğlum sağol sen nasılsın vs. den konuşmaya başladık.. (mk sahiden bu diğerkiler gibi değil daha farklıydı şöyle ki farklıydı konuşması insanı sıkmıyordu, bu yaşıma geldim nasihat dinlerken bile ilk kez yere bakmadım siz düşünün) duyguya misafiremize birşeyler kızım deyip mutfağa yolladı sonra başladı benimle konuşmaya..
+duygunun babaannesi
-ben
+bak oğlum elin ayağın düzgün birine benziyorsun ablanıda tanıyorum oda çok iyi birisidir..
-evet teyzecim öyledir..
+bana istediğin gibi seslenebilirsin ister ismimle, ister teyze, ister nene, ister duygu gibi babaanne nasıl istersen öyle oğlum
-yok estağfurullah teyzecim olurmu öyle şey
+olur oğlum olur herşey olur.. benim seninle asıl konuşmak istediğim mesele şudur
-evet dinliyorum
+ben garip büyüdüm ana baba nedir bilmedim küçük yaşta evlendirdiler, benim bu öksüz kızımda aynı ana baba sevgisi nedir bilemedi.. ona elimden geldiğince en iyi şekilde büyütmeye çalıştım.. ben gideciyim bu dünyadan vaktim kısalmış durumdayım bunun farkındayım.. ben de gidersem kim bakacak benim kızıma.. oyüzden;
senden tek bir isteğim var oğlum eğer ciddi düşünüyorsan şimdiden kendisine söyle ama gönül eğlendirmek için birlikteysen gözünü seveyim bunu ona baştan söyle üzme benim kızımı beni üz ama o garibanı üzme..
-teyzecim nasıl diyeyim bilemedim ki(kadın öyle bir konuştuki dilim tutuldu resmen) ben kızını gerçekten seviyorum aslada üzmeyeciğimi bilesin en iyi şekilde bakacam o benim göz nurum ; deyip devam ederken duygu geldi.. ee neler konuşuyorsunuz bakayım diyerek güldü..
bende bilerek birşey çaktırmayarak hiç öyle canım havadan sudan deyip geçtim, duygunun şimdi neden bukadar iyi bir insan, her olumsuzluğa bir çözüm bulabilen bukadar iyimser melek gibi biri olduğunu anlamıştım babaannesinin sayesindeydi.. babaannesine nekadar teşekkür etsem azdı
gerçekten kadın kendini değil duyguyu düşünüyordu o haldeyken bile(duygu içinde aynı durum geçerliydi) ama benim sevgilimin böyle bir kız olması beni gerçekten duygulandırıyordu.. o gün ağlamamak için kendimi zor tuttum..

HESAP ÇAYLAK OLDUĞU iÇiN BU HESAPTAN DEVAM EDiYORUZ SERi SERi YAZICAM

küçük hemsterimla o gece öyle birlikte yatmıştık ben uyuduğumu hatırlamıyorum her saniyesinde onu izlemiştim.. sabaha doğru uyandığında bana ne ara uyandın? sordu bende; hiç uyumadım ki aşkım bütün gece seni izledim dedim.. (gerçektende bütün gece onu izlemiştim..) bana sen niye böyle şeyler yapıyorsun uyusan nolurdu deyip güldü.. bende olsun aşkım seni izlemek uyumaktan daha güzel deyip güldüm..

henüz erkendi ablam yada annem kalkmamıştı.. ablamların birşey anlamaması için duygunun yastığını ablamın yatağına koydurmuştum resmen kaçamak yapıyorduk..

duygu mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya başladı, bende yanında ona yardım ediyordum.. hem sohbet ediyor gülüyor hemde birlikte birşeyler hazırlıyorduk..

birlikte kahvaltıyı hazırladıktan sonra bir ilk daha yaşamıştık duygu benim dudağımdan öpmüştü evet bizim için bunlar henüz bir ilkti ama en önemli ilk lerimiz diyebilirim..

neyse sonra duygu ablamı bende annemi uyandırmaya gittim saat okadar erkendi ki henüz annem evdeydi sanırım 6.30 filandı.. neyse hepimiz masada toplanıp kahvaltı ediyoruz köpekte ayağımızın altında dolaşıp duruyor, bilirsiniz o dolmalık zeytinler vardır tabaktan düştü köpek alıp onu yedi gerçekten çok garipti ilk kez bir köpeğin zeytin yediğine tanıklık etmiştim.. bir tane daha yere attım onuda yedi.. duygu senin adın zeytin olsunmu deyip köpeğin adını zeytin koymuştu.. (garip bir isim olmuştu ama olsun duygu koyduysa o ismi benim için pekte önemli değildi..) annem saat 7gibi çıkıp gitti.. biz kaldık 3ümüz baş başa ablama dün geceyi hatırlattıkça bana kızıyor duygu ise gülüyordu.. baya oturdukdan sonra ablamlarda çıkıp gitti.. evde tek kalmıştım akşam dan beri zaten uyumamışım gözümden uyku akıyordu.. duygu benim defalarca kez aramış ben farkında değildim.. uyandığım gibi telefonu elime alıp duyguyu aradım sonrası şöyle;
+ben
-duygu

+efendim aşkım kusura bakma uyuyordum duymamışım
-önemli değil birtanem, bugün müsaitsen iş çıkışı yanıma gelsene biyerlere gidelim..
+nasıl istersen aşkım

iş çıkışı yanına gittim naptı artık bilmiyorum ama gözüme ayrı bir güzel gözükmüştü..
birlikte bir yerlere oturmaya gittik yine saatlerce muhabbet edip birbirimize birşeyler anlatıyorduk.. (duygu bana anlattıklarını defalarca kez anlatsın ama ben yine de dinlerdim)

BEYLER HESAP ÇAYLAK OLDU BURADAN DEVAM EDiYORUM ADMiNLER GEREKSiZ YERE ÇAYLAK YAPTILAR HESABI ALINTI OLABiLiR HESAP FAKAT OKUMAYAN KAÇ ARKADAŞIMIZ VAR ONLAR iÇiN BURADAN DEVAM EDECEĞiM BAŞLIĞA DESTEK iÇiN EN BAŞI ŞUKU ATABiLiRSiNiZ DEVAM EDiYORUM..
Duygu noldu diyorum birşey söylemeye çalışıyor ama anlaşılmıyor ağlamasından..
telefonu elinden aldığım gibi buyrun bana söyleyin ben erkek arkadaşıyım şuan kendisi konuşacak durumda değil dedim, karşımdaki kadın duygu hanımın büyükannesi şuan hastenimize kaldırıldı fenalık geçirmiş komşular tarafından ambulans aranmış vs.. adres istediğim gibi telefonu kapattım.. duygu resmen o an delirdi diyebilirim, kız kendinden geçti konuşamıyor onada birşey olacak diye ödüm kopuyor eline yüzüne su döktüm sildim dedim ağlama bitanem gidiyoruz şimdi hemen.. yok mk kız tepki vermiyor kilitlendi kucaklıdığım gibi arabaya zütürdüm arka koltuğa yatırdım, o an nekadar hızlı gittiğimi bilmiyorum gibdiğiminin yoluda baya uzun git git bitmiyor duygu bir ara kendi geldi babaanneme nolmuş birşeyi yok değilmi diye yine ağlamaya başladı.. diyorum aşkım birşeyi yok sen ağlarsan olacak ama lütfen ağlama gidiyoruz bak işte filan diyorum anlamıyor hala ağlıyor birde dövünüyor bırakmalıydım onu bırakmamalıydım saçlarını yoluyor arabayımı kullanayım kızamı bakayım kararsız kaldım.. o anlık soğuk kanlıklıkla arabayı durdurdum indirdim aşağıya bağırıyorum duygu kendine gel duygu! diye.. gören olsa kızı dövüyorum sanacak neyse bindirdim yine arabaya, biraz da olsa sustu deminki kadar şiddetli ağlamıyor akşama doğru hasteneye vardık koşarak acilden girdik böyle böyle durumu anlattım adamlar diyor ziyaretçi alamayız vs filan durumunu öğrenelim diyoruz yok diyor (bütün herşey bizim yazlıkta kaldı apar topar çıkınca) ablamı aradım hemen durumu anlattım ablamda annemle koşarak gelmiş, geldikleri gibi ben çıktım yine yola yazlığa gidiyorum.. gece yarısına doğru ablamı aradım durum ne diye onlarda hala birşey öğrenememiş.. beni bekliyorlar duygu ne durumda diye sorduğumda ablam cevap vermedi durakladı, abla diyorum duygu ne durumda söylesene yok cevap vermiyor en son kendimi tutamayıp abla söylesene ne durumda söyleee.. ! diye bağırdım ablam da ağlamaya başladı annem aldı birşey yok oğlum dinleniyor dedi..(bana yalan söylüyorlar kız bayılmış haberim yok)
sabaha kadar uykusuz uykusuz o yollarda git gel yapıyorum azda değil kaç saatlik yol, ben yollarda perişan oldum ablamla annemler hastenede ayrı bir perişan yolda dua ediyorum kimseye birşey olmasın diye.. onlara birşey olursa ben naparım sonra..
sabaha doğru hastaneye vardım girdim içeri adam hala yamuk yapıyor protokol bu şekilde maalesef içeri alamayız sizi falan filan.. dedim kardeşim bak şu kızın halini görüyormusun ne hale geldi ya bizi içeri alırsın yada olacaklara sen katlanacaksın işinden ederim seni dedim(yalan mk bir tak olacığından değil)
yok adam almadı hala bizi içeri saatin dolmasını bekledik başhekime çıktık durumu anlattık ablamlarda doktor benim böyle böyle yapın birşeyler lütfen diye yalvarıyorum adama adam odasından çıktı ablamla konuştu sonra güvenliklerle konuştu, sadece 1kişi içeri girebilir dedi.. durumu kritik olduğu için içeri ziyaretçi almıyorlar zaten neyse duygu girdi içeri içerde de tutamadı kendini yine ağlamaya başlıyor kız neredeyse 1gündür ağlıyor gözlerin altı torba torba olmuş o şekilde anlatayım size.. babaanne beni bırakma naparım ben sensiz yalvarıyor bildiğin ulan elimden bir şey gelmiyor benimde sadece dua ediyoruz yaptığımız başka bir şey yok..
öyle öyle 2günümüz hastenede geçti kız yemek içmekten kesildi ağzına tek bir lokma almıyor, hadi diyorum bak sen ye babaannede iyilecek vs. gibisinden yok dinlemiyor inadı tuttu yine.. ablam aldı zütürdü dışarı ben anneme soruyorum anne durum neymiş nolacakmış, annem dedi bana anlattırma deyip sarıldı bana, ağlıyor..
doktora gittim durum nedir diye sordum.. adam durdu durdu biliyorum zor ama her an herşeye hazırlıklı olmalısınız, durumu çok kritik seviyede biraz daha geç kalınsa belki hastayı kaybedebilirdik fakat şuan dediğim gibi kritik durumda ama allahtan ümit kesilmez dedi.. biz elimiz kolumuz bağlı boş boş bekliyoruz başka yapabileciğimiz birşeyde yoktu zaten..

BEYLER HESAP ÇAYLAĞA DÜŞÜRÜLDÜĞÜ iÇiN GALADRiYEL41 HESABININ YERiNE DEVAM EDiYORUM HESAP BENiM ALINTI OLDUĞUNU BELiRTTTĞiM HALDE HALA YAZANLAR VAR ÇALINTI FALAN DiYE iTiBAR ETMEYiNiZ DEVAM EDiYORUM

hepimiz çok üzgünüz ablamda duygu için izin almıştı ona teselli olmaya çalışıyoruz belki bizimde yüreğimiz yanıyordu ama unutmayın ateş düştüğü yeri yakarmış.. onun acısı bizden daha fazlaydı.. daha önceki enteryde bahsetmiştim kızın pgibolojisi iyice bozulmuş artık duygu değil başka birisiydi.. (günlüğünün bende olduğundan bahsetmiştim günlük burlarda yok bunlar hakkında tek bir kelime bile yok panpalar)

son çare pgiboloğa yollamaktı, ama onuda kabul etmiyordu.. etsede etmesede yollamak zorundaydık çünkü böyle kaldıkça durumu daha da kötü olacak allah göstermisin belki aklını bile kaybedebilirdi.. belli aralıklarla seanslarla pgibolog tedavisi biraz da olsa işe yaramaya başlamış bizimle çok da olmasa konuşuyor biz yemek yedirirsek yiyordu.. tedavisi için ona farklı şeyler veren pgibolog örneğin bugün bununla ilgileneceksin yarın onunla ilgileneceksin haftaya neler yaptığını bana anlatacaksın vs. (çocuk gibi iş yaptırıyor aklını başka şeylere yorduruyordu benim düşüncem bu şekildeydi) evet gerçektende bu işe yarıyor olsa ki yavaş yavaş babannnesinin ölümünü unutuyordu fakat ölüm gibi kelimeleri yanında pek kullanmamaya çalışıyorduk ki aklına gelmemesi için..

birde asla kabul etmediği şeylerden biride eski evi eski eyşalarıydı, onları gördümü delirir gibi oluyordu(sevdiğiniz hakkında böyle birşey demek ne kadar normal ama gerçekten öyleydi)

yavaş yavaş toparlanıp işinin başına dönmeye hazırlanıyordu, benimle diyaloğunu arttırmış sürekli muhabbet edecek birilerini arıyordu.. belkide kendini bu şekilde oyalıyordu bilmiyorum ama ben onun için herşeyi yapmaya hazırdım.. inanın eve geliyor benimle saatlerce konuşuyor gidiyor telefonda yine saatlerce konuşuyordu.. aklınıza gelebilecek her türlü şeyi konuşuyorduk ne olmuş bitmiş sürekli ama sürekli.. benimle telefonu kapattıkdan sonra ablamla devam ediyordu biliyorum ablam söylüyordu.. olsun üzülmüyordu daha fazla sıkılmıyordu ya o bana yetiyordu..

okulların açılmasına yakın süpriz yapmak için baranığa gidip ufak finolar vardır bilirsiniz bolonkamı neydi cinsi rus finosu olarakda geçer çok tatlı bir tane vardı kahverengi tüylü sevdim onu aldım kafesin içinde eve zütürdüm üstüne örtü serdım bilerek duyguya birşey çaktırmamak için, çok geçmeden duygu ablamla bir eve geldi.. aramızda geçen diyalog
+ben

-duygu
•
ablam

+duygu bak sana ne aldım

-ne aldın aşkım

+gel yanıma(geldi)
•
göster bende merak ettim

+az sabırlı olmayı öğren abla(güldüm)
•
tamam tamam

örtüyü kaldırdım küçücük bir köpek yavrusu daha havlamayı bilmiyordu sadece sesi çıkıyordu(bilen bilir yeni doğmuş köpek yavruları havlamayaz)

-ay kıyamam
•
çok tatlı

aldılar baya mıncıkladılar(sevdiler) köpeği
günler sonra benim küçük hemstırımı ilk kez okadar mutlu görmek ne yalan söyleyeyim benide sevindirmişti.. sonra ablam durdu durdu
•
e iyi hoşta bu köpeğe evde kim bakacak?(sahiden mk hiç akıl etmemiştim)

+sen bak abla olmazmı?
•
ben evdemiyim sence?

+olsun iş yerine zütür

-ben bakarım tontişime, değilmi tontişim(virgülden sonrasını köpeğe demişti)
gerçekten köpek de en az duygu kadar tatlı birşeydi ama kim bakacaktı asıl soru buydu..

evet kabak annemin başına patlamıştı.. annem eve geldi biz 3ümüzde salonda oturuyoruz kimse köpeğin olduğundan haberdar değilmiş gibi yapıyor.. sonra köpek acayip acayip ses çıkarmaya başladı havlamıyor zaten.. annem bune böyle dedi neyin sesi o?

ben bilmiyorum dedim ne ki sahiden.. (ablamla duyguda bana bakıp gülüyorlar)

sonra köpeği alıp geldim durumu itiraf ederek anlattım, annemden itirazlar üstüne itirizlar anlatamam o anı beyler..
ablamı araya soktum(genelde ablam her istediğini anneme yaptırır) annem ablamada aynı şeyi dedi gidin aldığınız yere zütürün..
en son duygu kendi söyledi ... abla lütfen(annemin ismini bir enteryde farkında olmadan vermiştim şimdi veremem kusura bakmayın beyler) annem durdu durdu yine olmaz..
duygu iyice yalvarır hale geldi, annem ama bak sadece sabahları ona göre.. duygu sarıldı teşekkür etti filan..(o öyle neşeli oldukça bende gülüyordum be panpalar)
annem sabahları işe zütürüyor(iş yerinin bahçesine bağlıyordu) annemin iş yerindeki yeri yüksek olduğu için kimse birşey diyemiyordu
akşam eve getirip duyguyla ablam ilgileniyordu yürüyüşe çıktıklarında onuda alıyorlardı, kendimi dışlanmış gibi hissediyordum sanki küçücük köpek benim yerime geçmitşi.. (ulan ben duyguyla birkez yatamadım köpek hergün yatıyordu :p)

işin şakası bir yanada onu öyle mutlu görmek beni de gerçekten mutlu ediyordu her ne olursa olsun..

babaannesiyle konuşmam beni gerçekten çok etkilemişti, önyargının nekadar boş birşey olduğunu anlamıştım aynı zamanda, günler böyle böyle birbirini kovalıyor duygu yine bazenleri bize kavhaltıya geliyordu.. bir gün yine bizdeyiz ogünde tatil evde sadece ben ablam duygu vardı.. 3ümüz kahvaltıya oturduk yemek yiyoruz, ben tabi şımartacam hemstırımı yemeği ben yediriyorum.. ablam da kıskandı bana niye yediyormusun uyuz dedi.. duygu hafiften fare gibi ses çıkararak güldü(şu kızın gülüşüne hastaydım beyler) bende kendimi tutamayıp güldüm ama ablamı bir an dışlamış gibi hisettim..

ablam kalktı ben masadan gidiyor sanarken geldi bacağıma oturdu dedim abla napıyorsun;
+ablam
-ben

+hiçbirşey banane sevgiline yemek yediriyorsan banada yedireceksin.. (şakasına da olsa kıskanmıştı belliydi)
-abla in bacağımdan tamam sanada yedircem(duyguyada bize bakarak gülüyor)
+banane
-abla duygumuyu kıskanıyorsun aşk olsun
+varmı kıskanıyorum sanane(şakayla karışık olduğu belliydi çünkü aralarından su sızmazdı)
duygu hala bize bakıp gülüyor sonrada geldi oda dizime oturdu bir an kendimi çocuk bakıcısı gibi hisettim..

diyorum tamam inin ikinizde yedirecem kendi elimle yok inat edip birbirlerine gülüyorlar(panpalar olan bana oldu be ikisini elli+elli olarak hesaplasam yüz kiloydu ama olsun onları mutlu görmek benide mutlu ediyordu)
hala inat üstüne inat sanki birbirleriyle yarışıyorlar.. en sonunda ben kalkmak zorunda kaldım.. bunlar hala bana bakıp gülüyor bende onlara baktıkca gülüyorum.. ablam dedi hani bana yedirecektin abla? suratını büzdü abla sonra dedim.. bu sefer duygu yedirmeye başladı (sahiden böyle iyi bir kız yoktu)
ablamlar içeri oturmaya geçtiler bende artık utanmadan rahat yanlarına gidebiliyordum sonuçta biri ablam diğerkide sevgilimdi, ablam konuşmalarını dinledimmi bana karışmıyor anlayışla karşlıyordu(bunları genellikle hep yapıyorduk ama diğer enteryde atladığım yerler olduğunu yazmıştım o yüzden yazıyorum)
duyguyla sürekli ne zaman bize gelse ablamla biraz birilerini çekiştirdikten sonra ablam eski resimleri çıkartıp sürekli bakalardı(anlamadığım şey ne vardı bukadar bu eski resimlerde) bakıp bakıp gülüp dururlardı..
bizim duygu ile aşk hayatımız sandığınızdan daha iyi durumdaydı diyebilirim sürekli buluşuyor biyerlere giderdik.. tabii okulada aksatmadan annem ve ablamdan sonra en çokta okulu bitirmemi duygu istiyordu..
böyle böyle ilk baharın sonlarına kadar gelmiştik.. sürekli kendimize yeni uğraşlar aktüeller bulmaya çalışıyorduk . duygunun her gün farklı bir özelliğine aşık oluyor ve onu daha çok seviyordum..
bir gün otururken aklıma yine garip bir fikir gelmişti, duyguya bigibletle şehri turlamayı teklif etmiştim..(şehri olmasa bile semti anlayın artık) duygu bu isteğimi kibarca reddetmişti.. kibarcada olsa ilk kez bir isteğimi reddetmişti gerçekten de ilk kez..
neden diye sorduğumda cevap vermiyor sadece bana bakıyordu.. daha fazla üstelemek istemedim.. bunu gerçekten merak ederek ablama sordum oda herhangi bir fikri olmadığını söyledi ama nedendi ki? bu merak beni yiyip bitirmişti gidip kendisiyle konuşmanın en iyi fikir olduğunu düşündüm..
+ben
-duygu
+aşkım biliyorum her isteğimi illa kabul edeceksin diye bir durum söz konusu değil fakat neden böyle küçük birşeyi reddetiyorsun ki?
-(cevap vermedi sustu sadece bana baktı)
+aşkım cevap verirmisin lütfen bak üstelemeyecem söz
-bilmiyorum
+neyi bilmiyorsun birtanem?
-bigiblet binmeyi bilmiyorum hiç bigibletim olmadı küçükken.. (ulan kalbime bıçak sapladılar o an sanki) (ayıplanacak birşey yok dalga geçene basarım eksiyi siz söylesiniz ya anneniz babanız yok başınızda sadece yaşlı bir babaanneniz var kendine zor bakarken aynı zamanda size de bakıyor oldukça normal değilmiydi)
ikimizde birbirmize baktık öyle boş boş çok önemli bir şey değildi ama gerçekten içim cız etmişti o an.. ne yapabileciğimi düşünürken seleli bigibletlerden almak aklıma geldi..
önünde selesi(sepeti) olan bir çok güzel bigiblet alıp ertesi sabah kapısında dikildim.. ona süpriz yapmak için saatlerce bekledim(beni beklemiyordu)
kapıyı açtığında beni gördü;
+duygu
-ben
+aşkım burda ne işin var?
-seni görmeye gelemezmiyim yoksa..
+gelebilirsin tabii ki aşkım sadece soruyorum
-sana süprizim var
+ne süprizi
-kapat gözlerini
+peki
gözlerini kapatıp bigibletin yanına zütürdüm, gözlerini açtığında okadar çok sevindi ki, bune diye bağırdı(sevinme anlamında)
dedim aşkım senin bu, ama ben süremem diye yüzünü yine büzdü.. aşkım sen sürmezsen ben sürerim seleyede sen oturursun, sana öğretince bende senin arkana otururum sen beni sürersin diye gülerek söyledim.. bir an gözleri dolup bana öyle bir sarıldı ki anlatamam.. ben bile duygulandım

neyse binler kızı önüme aldım(belki motorun üstünde değildik ama inanın daha zevkliydi onunla aynı bigiblete binmek..) onların ordaki yolda saatlerce aynı yeri turladık ama inanın böyle bir mutluluk yoktu yüzünden okunuyordu..

edit: https://www.youtube.com/watch?v=J36lOVRqVog duygunun en sevdiği şarkılardan biriydi şarkıyı yeni youtube da buldum ekliyorum buraya

panpalar çok mesaj geldi kusura bakmayın beklettiğim için ya üyelikten kendi çıkartıyor yada enteryi girmiyor bir türlü üyelikten atınca baştan yazmak zorunda kalıyorum kusurama bakmayın

edit 2: pampalar hikayenin devdıbını
http://incisozluk.com.tr/...%B1zdan-ge%C3%A7enler/10/
buradan bulabilirsiniz 10. sayfadan itibaren adam emek vermiş yazmış okuyacaksanız oradan okuyun

Tekrardan belirtliyorum burdan devam ediyorm alıntı olduğunu tekrar belirtiyorum maksat emeğe saygı olsun okuyun
neyse duygunun babannesini taburcu ettirdik eve gidiyoruz.. duygu biraz daha toparlanmış artık hiç olmazsa ağlamıyor ve kendinide bizide üzmüyordu..
bana biraz yaklaşıp kulağıma doğru aşkım kusura bakma halimi sen biliyorsun seninlede hiç ilgilenemedim dedi(ulan kız böyle bir durumda bile yinede benide düşünmeyi ihmal etmiyordu)

+ben

-duygu

+saçmalama birtanem öyle şeymi olur tabiiki de beni düşünmeyeceksin babananneni düşenecek şöyle bir durumda en doğru olanı sen yaptın

-anlayışın için sana nekadar teşekkür etsem azdır

+dediğim gibi allah göstermisin aynısı benim başıma gelse aynı şeyleri sende yapacaktın.. o yüzden üzme o tatlı canını olurmu

-peki aşkım ama dediğim gibi unutma

+hala nediyorsun bana, senin nasıl biri olduğunu da ikimizde biliyoruz değilmi lütfen harap etme kendini yeter o bana..

eve vardığımızda duygunun babannesini arabadan indirip yatağına yatırdık.. duyguyla ogün sonkez görüştük neyse binler herşey sanırım tekrar yoluna girmişti, babaannesi iyi durumdaydı birde duygu gündüzleri evde olamadığı için duygunun asistan olarak hizmet verdiği hastaneye yatırmak istedik ama babaannesi kendi kabul etmedi.. bizde çözümü bakıcı birisi tutmakta bulduk, bakıcı her gün duygu gelene kadar babaannesi ile ilgileniyordu duygu geldimi kendi ilgileniyordu.. bende kadının izinli olduğu günler babaannesine bakmaya gidiyordum kadın her seferinde sen çok iyi birisin oğlum allah razı olsun gibi sözler kullanıyordu.. kızımada inşallah iyi bakarsın allah size uzun ömürler versin diyordu sürekli..

aradan biraz süre geçti biz duruma alıştık git gel yapıyorum ben çoğu zaman neyse sabahın 8i gibi benim telefon çaldı arayan duyguydu allah allah noldu ki diyerek telefonu açtım efendim aşkım dedim.. bana günaydın demesini beklerken kendisini tutamayıp ağlamaya başladı.. konuşmuyor nolduda konuşmuyor bu kız yine? bakıcı aldı telefonu başınız sağolsun.. ulan yıkıldım o an hani iyi olacaktı? noldu da ben bu haberi alıyorum? ablam bana diyor nolmuş filan diye söylemeyedim zar zor söyledim.. ablam ne diyerek elinde bağırdağı bıraktı bir an bardak yere düşüp kırıldı..

koşarak duyguların evine gittik (lafın gelişi koşarak yoksa yine arabayla gittik)
neyse polisle cenaze arabası bizden önce gelmiş tutanak tutuyor ne olup bittiğine dair
kalabılıkta toplanmış zaten..

ulan ne zor durumdur o an siz bilirmisiniz sevdiğiniz karşıda durur siz mal gibi bakar derdine derva olamazsınızsınız.. polis tutanağı alıp gitti cesedide aldılar zütürdüler.. duygu perişan ağzını bıçak açmıyor o şekilde diyeyim.. ablam duyguya sım sıkı sarılmış ama duygu kıpırdamıyor robot gibi bekliyor gözünden tek bir damla yaş gelmiyor donup kaldı öyle.. kız rahatlısın diye ağlatmaya çalışıyorlar yok ne konuşuyor ne ağlıyor öyle duruyor kafayı yiyecek hale geldim duvarları yumrukluyorum ama birşey yapamıyorum bakıyor sadece, sadece bakıyor başka birşey yok.. ben sinir krizi geçirdim tuttular beni orda bir kaç kişi sakinleştirmeye çalışıyorlar ama olmuyor benim birtanem orda öyle dururken ben duvarlara yumruk atmayımda napayım..

ablamlar naptı etti konuşturmayı başardılar ama hala gözünden tek bir damla yaş akmıyor kızın, yanıma geldi bana öyle sımsıkı sarıldı ki asla unutamam ben napacam onsuz napacam diye bir an ağlamaya başladı.. olum ben de kötü oldum bu kız napacak tek başıma benden ablamdan başka kimsesi kalmadı(yakınlık açısından)

kızın yanında bir kez olsun ne argo konuştum ne küfür ettim ama o gün bütün sessizliğimi bozdum küfür ediyorum böylemi olacaktı diye.. çıldırdım ablam beni susturmaya çalışıyor sustarımıyor duygu zaten kucağımda yarı baygın.. ulan gelde çıldırma sahiden.. doktor karşımda olsa diyecem hani kurtulmuştu hanii!! bu kız niye ağlıyor şimdi.. ablam anlattı sonradan durumu bu gibi tipik olaylarda hasta 1.krizi kaldırsa bile 2.kaldıramayabiliyormuş duygunun babannesinin durumuda aynıydı.. kız yine yeme içmeden kesildi ağzını bıçak açmıyor bizde kalıyor ama ne evden çıkartabiliyoruz neden yemek yedirebiliyoruz.. ablamın yanında yatıyordu yine inanın akşam gördüğümde içim parçalanıyordu ablama sımsıkı sarılmış ağlıyordu ablam bilerek ses çıkarmıyordu, sabah kalktığında babaanne diye ağlamaya başlıyordu kızın pgibolojisi gerçekten alt üst oldu ne benle nede ablamla konuşur hale geldi.. ona da bir şey olacak diye ödüm patlıyordu.. tamam herşey iyi olacak dediğimiz zamanlar bunların hepsi bizi çok yıkmıştı beyler gerçekten çok yıkmıştı..