/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 326.
    +3 -1
    babaannesiyle konuşmam beni gerçekten çok etkilemişti, önyargının nekadar boş birşey olduğunu anlamıştım aynı zamanda, günler böyle böyle birbirini kovalıyor duygu yine bazenleri bize kavhaltıya geliyordu.. bir gün yine bizdeyiz ogünde tatil evde sadece ben ablam duygu vardı.. 3ümüz kahvaltıya oturduk yemek yiyoruz, ben tabi şımartacam hemstırımı yemeği ben yediriyorum.. ablam da kıskandı bana niye yediyormusun uyuz dedi.. duygu hafiften fare gibi ses çıkararak güldü(şu kızın gülüşüne hastaydım beyler) bende kendimi tutamayıp güldüm ama ablamı bir an dışlamış gibi hisettim..

    ablam kalktı ben masadan gidiyor sanarken geldi bacağıma oturdu dedim abla napıyorsun;
    +ablam
    -ben

    +hiçbirşey banane sevgiline yemek yediriyorsan banada yedireceksin.. (şakasına da olsa kıskanmıştı belliydi)
    -abla in bacağımdan tamam sanada yedircem(duyguyada bize bakarak gülüyor)
    +banane
    -abla duygumuyu kıskanıyorsun aşk olsun
    +varmı kıskanıyorum sanane(şakayla karışık olduğu belliydi çünkü aralarından su sızmazdı)
    duygu hala bize bakıp gülüyor sonrada geldi oda dizime oturdu bir an kendimi çocuk bakıcısı gibi hisettim..

    diyorum tamam inin ikinizde yedirecem kendi elimle yok inat edip birbirlerine gülüyorlar(panpalar olan bana oldu be ikisini elli+elli olarak hesaplasam yüz kiloydu ama olsun onları mutlu görmek benide mutlu ediyordu)
    hala inat üstüne inat sanki birbirleriyle yarışıyorlar.. en sonunda ben kalkmak zorunda kaldım.. bunlar hala bana bakıp gülüyor bende onlara baktıkca gülüyorum.. ablam dedi hani bana yedirecektin abla? suratını büzdü abla sonra dedim.. bu sefer duygu yedirmeye başladı (sahiden böyle iyi bir kız yoktu)
    ablamlar içeri oturmaya geçtiler bende artık utanmadan rahat yanlarına gidebiliyordum sonuçta biri ablam diğerkide sevgilimdi, ablam konuşmalarını dinledimmi bana karışmıyor anlayışla karşlıyordu(bunları genellikle hep yapıyorduk ama diğer enteryde atladığım yerler olduğunu yazmıştım o yüzden yazıyorum)
    duyguyla sürekli ne zaman bize gelse ablamla biraz birilerini çekiştirdikten sonra ablam eski resimleri çıkartıp sürekli bakalardı(anlamadığım şey ne vardı bukadar bu eski resimlerde) bakıp bakıp gülüp dururlardı..
    bizim duygu ile aşk hayatımız sandığınızdan daha iyi durumdaydı diyebilirim sürekli buluşuyor biyerlere giderdik.. tabii okulada aksatmadan annem ve ablamdan sonra en çokta okulu bitirmemi duygu istiyordu..
    böyle böyle ilk baharın sonlarına kadar gelmiştik.. sürekli kendimize yeni uğraşlar aktüeller bulmaya çalışıyorduk . duygunun her gün farklı bir özelliğine aşık oluyor ve onu daha çok seviyordum..
    bir gün otururken aklıma yine garip bir fikir gelmişti, duyguya bigibletle şehri turlamayı teklif etmiştim..(şehri olmasa bile semti anlayın artık) duygu bu isteğimi kibarca reddetmişti.. kibarcada olsa ilk kez bir isteğimi reddetmişti gerçekten de ilk kez..
    neden diye sorduğumda cevap vermiyor sadece bana bakıyordu.. daha fazla üstelemek istemedim.. bunu gerçekten merak ederek ablama sordum oda herhangi bir fikri olmadığını söyledi ama nedendi ki? bu merak beni yiyip bitirmişti gidip kendisiyle konuşmanın en iyi fikir olduğunu düşündüm..
    +ben
    -duygu
    +aşkım biliyorum her isteğimi illa kabul edeceksin diye bir durum söz konusu değil fakat neden böyle küçük birşeyi reddetiyorsun ki?
    -(cevap vermedi sustu sadece bana baktı)
    +aşkım cevap verirmisin lütfen bak üstelemeyecem söz
    -bilmiyorum
    +neyi bilmiyorsun birtanem?
    -bigiblet binmeyi bilmiyorum hiç bigibletim olmadı küçükken.. (ulan kalbime bıçak sapladılar o an sanki) (ayıplanacak birşey yok dalga geçene basarım eksiyi siz söylesiniz ya anneniz babanız yok başınızda sadece yaşlı bir babaanneniz var kendine zor bakarken aynı zamanda size de bakıyor oldukça normal değilmiydi)
    ikimizde birbirmize baktık öyle boş boş çok önemli bir şey değildi ama gerçekten içim cız etmişti o an.. ne yapabileciğimi düşünürken seleli bigibletlerden almak aklıma geldi..
    önünde selesi(sepeti) olan bir çok güzel bigiblet alıp ertesi sabah kapısında dikildim.. ona süpriz yapmak için saatlerce bekledim(beni beklemiyordu)
    kapıyı açtığında beni gördü;
    +duygu
    -ben
    +aşkım burda ne işin var?
    -seni görmeye gelemezmiyim yoksa..
    +gelebilirsin tabii ki aşkım sadece soruyorum
    -sana süprizim var
    +ne süprizi
    -kapat gözlerini
    +peki
    gözlerini kapatıp bigibletin yanına zütürdüm, gözlerini açtığında okadar çok sevindi ki, bune diye bağırdı(sevinme anlamında)
    dedim aşkım senin bu, ama ben süremem diye yüzünü yine büzdü.. aşkım sen sürmezsen ben sürerim seleyede sen oturursun, sana öğretince bende senin arkana otururum sen beni sürersin diye gülerek söyledim.. bir an gözleri dolup bana öyle bir sarıldı ki anlatamam.. ben bile duygulandım

    neyse binler kızı önüme aldım(belki motorun üstünde değildik ama inanın daha zevkliydi onunla aynı bigiblete binmek..) onların ordaki yolda saatlerce aynı yeri turladık ama inanın böyle bir mutluluk yoktu yüzünden okunuyordu..

    edit: https://www.youtube.com/watch?v=J36lOVRqVog duygunun en sevdiği şarkılardan biriydi şarkıyı yeni youtube da buldum ekliyorum buraya

    panpalar çok mesaj geldi kusura bakmayın beklettiğim için ya üyelikten kendi çıkartıyor yada enteryi girmiyor bir türlü üyelikten atınca baştan yazmak zorunda kalıyorum kusurama bakmayın

    edit 2: pampalar hikayenin devdıbını
    http://incisozluk.com.tr/...%B1zdan-ge%C3%A7enler/10/
    buradan bulabilirsiniz 10. sayfadan itibaren adam emek vermiş yazmış okuyacaksanız oradan okuyun
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster