/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 581.
    0
    13 okurum
    ···
  2. 580.
    0
    Rezerveeee
    ···
  3. 579.
    0
    134 te kaldım
    ···
  4. 578.
    0
    Okuyacam
    ···
  5. 577.
    0
    rezervasyon
    ···
  6. 576.
    0
    Rez reis reiz
    ···
  7. 575.
    0
    Allaha emanet reis okudum hikayeyi
    ···
  8. 574.
    +1
    Eline sağlık ne diyelim içindekileri dökmüşsen ne mutlu...
    ···
  9. 573.
    0
    Allah razı olsun sizin gibi vatan evlatlarından.
    ···
  10. 572.
    0
    Rezerve
    ···
  11. 571.
    0
    Biraz daha anlatsan be reis
    ···
  12. 570.
    0
    çok kısa tuttun be abi.

    Bu parça sana gelsin( eğer görürsen )

    http://video.uludagsozluk.com/v/cem-karaca-15372/
    ···
  13. 569.
    +18
    Şu parça hepimizin olsun kardeşlerim
    https://www.youtube.com/watch?v=rkIWlJdmPnc

    Memlekete vardım,güzel bir karşılama yaptılar.
    Ama 1-2 haftamı aldı beyler alışmam,her anlamda.
    Bu arada kızdan ne haber derseniz
    Kız okuyan kardeşlerim bilir bi değişim programı ile
    Almanya'ya gitmiş.Zaten ondan sonra ne gördüm ne duydum.

    içim parçalandı,kızla konuşamadığım için.
    Sırf o değil bir hayalimi gerçekleştiremedim.
    Askerde kız ile sohbet etmediğim için şikayet ettim kendime.
    Askerden sonra sivilde şikayet ettiğim her şeyi yapacağıma dair
    söz vermiştim ama bunu yapamadım.

    Bu arada geldikten 2 hafta sonra Ceyhun'un memleketi yakın diye
    naaşının yattığı yere gittim.Efe'nin mezarına henüz gidemedim.
    Ama yakında gideceğim,bu arada askerden geldikten sonra
    biraz pgibolojik sorunlarım oldu,doktora gittik 1 sene boyunca
    hem doktora gittim hem de ilaç yazdı ne taksa onları kullandım.

    Recep ile hala konuşuruz,Yaşar üsteğmen şuan nerede bilmiyorum ama
    şuan Yüzbaşı olarak batı da hareket şubeye vermişler(öyle duydum)
    Mahmut uzman ne zaman bilmiyorum ama bir çatışmada yaralanmış.
    Emekli olmuş şimdi askeriye de sivil memurmuş.

    Şuan ben aynı takum,çalışma yönünden ama olgunlaştım.
    Bazı şeyleri hala sorgularım,gördüğünüz gibi boş adamım.
    Gece gündüz arada sırada lokantaya gidiyorum.
    Büyük ihtimal başka birisine devredeceğiz.

    Abim okuldan mezun oldu şuan çalışıyor.
    Bu arada o da geçen sene asteğmen olarak yaptı askerliğini
    Edirne'de yaptı.Mekanize piyade tugaynda.
    Hala mahallede ki arkadaşlarla takılırım bazen mekana tek başıma giderim,
    efkarlanırım.Öyle karanlıkta sessizce otururum.

    Dedim ya buraya yazmamın bir çok sebebi var.
    Anlatamayacağım bir çok şeyi burada az da olsa anlattım.
    Anlatacağım çok şey varda,sizi de sıkmak istemiyorum.
    Genel anlamda askerlik böyle geçti,üs bölgesinde yaptığım için
    belki çok şey yaşamadım ama bizden de bu kadar be kardeş.

    Allah ülkenin bütünlüğünü bozmaya çalışanlara fırsat vermesin.
    Hepiniz Allah'a emanet olun,buraya bir daha girermiyim Allah bilir ama
    hepinize okuyan okumayan herkese sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
    Terörle mücadele şehit olan güvenlik güçlerimizin ve vatandaşlarımızın ruhları şad olsun
    20.01.2017- Piyade Er Emre
    ···
    1. 1.
      +5
      ALLAH'a emanet reis , ALLAH yolunu açık etsin
      ···
    2. 2.
      +2
      Allah yolunu açık etsin .. Gerek üzdün gerek ufak tebessüm oluşturdun yuzumuzde..
      ···
  14. 568.
    +11
    O gün koğuşlarda Kenan ve Efe'nin yatağına bayrak serdik.
    Koğuşta başta Efe ve Ceyhun olmak üzere bütün şehitlerimize fatiha okuduk.
    Kenan'a da dua ettik sağlığına kavuşsun diye.

    O olaydan sonra bir kaç kere de taciz ateşi yapıldı üs bölgesine.
    Son bir 1 ayım kaldığında beni ve benim gibi şafağı az kalanları tugaya zütürdüler.
    Yerimize yeniler de gelmeye başlamıştı.
    Bu arada Recep benden 1 hafta erken tugaya aldılar(o izin kullanmadı)

    helikopter gelecek bizi tugaya zütürecek;veda vaktimiz gelmiş.
    Mahmut uzman ile ilk önce vedalaştım.
    Diğer komutanlarımla da vedalaştım.

    En son bölük komutanını ile vedalaşmak için
    odasına girdim, otur dedi.
    Muhabbet ettik, bana işte o kitabı verdi.
    "Al lan benden bir hatıra olsun sana,iki tane arkadaşını şehit verdin, kaç kere
    ölüm tehlikesi yaşadın bir kere de cesaret örneği gösterdin elimde olsa bunu değil de
    madalya verirdim sana ve burada görev yapanlara ama elimizden bu geliyor"
    "olur mu komutanım"dedim.

    Gitmeye yakın elinden öpmeye çalıştım engel oldu.
    Direndim öptüm"hakkınızı helal edin komutanım"dedim.
    Sonra koğuş arkadaşları ile ardından da diğer elemanlarla(yapabildiğim kadar)vedalaştım.

    Oradan bizi tugaya zütürdüler işte.
    Tugaya gittikten 2.haftasında havan attılar ama temas sağlamadık.

    La bu arada durun şeyi unuttum.
    Annemin dediği gibi yarın oldu aradım Ferit'i konuştuk en son şey dedi
    "Senin kızı bulduk kanka, gelince anlatırım"

    Bak yemin ediyorum normalde kızı unutmuştum daha doğrusu doğru düzgün
    hiç düşünemedim, zaten üst üste yaşadığım acılar ve korkular sebebi ile
    pek vakitte ayırmadım.

    Son gün tugay komutanı ile birlikte yemek yedik, veda konuşması yaptı.
    Yine onlarla da helalleştik bizi görevi layıkıyla yaptığımız için tebrik etti işte.
    Gitme gününde normal Hakkari Merkeze oradan Van'a oradan Elazığ'a da bulunan ktm lere gittik. Oradan da ben memlekete gittim.
    ···
  15. 567.
    +9
    Karşı taraf büyük ihtimal bu kaçan kişilerden birisinin
    telsiz ile durumu bildirmesiyle olayı çaktı.
    O tarafa doğru hareket edene ateş ediyorlar.
    amaçları Efe ve Kenan'ın kan kaybından(ölmemiş ise) ölmesini sağlamak.

    Recep'te bağırıyor;
    -"Lan Kenan,Efe dayanın lan geliyoruz bir şeyiniz yok. Sizler yiğit adamlarsınız küçük
    bir hainin kurşunu ile öyle pes etmezsiniz LAN!"
    O sonda ki lan var ya;çaresiz olmanın verdiği durum ile söylendi.

    Taarruz helikopteri geldi,biz o zaman hemen aşağıya indik.
    Kenan 3 kurşun yemişti, ikisi karın bölgesine birisi ayağına.
    Efe'de iki kurşun birisi sol omzuna biri de sol göğsünün altına isabet etmişti.
    Zaten toprak kan olmuştu,ha keza orada bulunan kayadan da kan akıyordu.

    Bahçeye getirildiklerinde gördüm ikisinin de çektiği acı yüzlerinden belli oluyordu.
    Kenan yarı baygındı ama Efe baygındı.
    Recep, Efe'nin başını eline almış "dayan lan Allah aşkına, kanka izmir'de kafe kuracağız daha
    mutlu günlerimiz olacak iki kurşunla pes edecek adam değilsin"

    Daha hatırlayamadığım bir sürü şey söyledi,ben duvara doğru sırtımı yasladım.
    Bildiğim bütün duaları okudum Kenan ile Efe için.
    Helikopter aldı, hastaneye zütürdü.

    Çatışmadan 3 saat sonra haberleri geldi, Kenan yoğun bakıma girmiş.
    Efe'nin de 3 kere kalbi durmuş en sonuncusunda yapılan müdahalede cevap vermemiş.
    Allah'ın takdiri ile şehit oldu.

    Duyunca Recep ortada yoktu zaten,ben direk üs bölgesinin tenha bir yerine gittim.
    Kum torbalara tekme attım, bağırmadan sövdüm. Sırtımı dayadım mevziye
    "bakalım daha kim bilir kaç kişinin canı yanacak"diye düşündüm.

    Efe'lan bizim Efe.
    Nöbet kulübesinde dertleştiğimiz Efe,20 yaşında karizmatik sesi olan Efe.
    "Çirkinsen sevemez miyiz?"diyen Efe.
    ···
  16. 566.
    +10
    Saat öğleni geçti ya da geçmeye yakın.
    Yine temas sağladık puştlarla.
    Benim bünye artık alıştı hatta korkmadan kafamı kaldırıyorum
    bize bu günleri yaşatan huur çocuklarına küfür ede ede sıkıyorum.

    Bu sefer havanın başına erken geçtik, yine makineli tüfekleri aldık.
    Onun haricinde kobra ile de tarıyoruz ama şerefsizler devam ediyor.
    Ya üstün olan taraf biz olmamıza rağmen karşı taraf hala devam ediyor hatta
    üzerimize gelmeye çalışıyorlar.

    Arada sırada yoğun olmayan noktalardan sızma yapmaya çalışıyorlar.
    Görülünce ya kaçıyorlar ya da olduğu yerde mevzi alıp ateş ediyorlar bize.
    Çatışma 40 dk dır devam ediyor ama belli ediyorlar kendilerini yavaştan
    öncü grup bırakıp geri çekiliyorlar.

    öncü grupta şey,7-8 kişi bırakıyorlar işte.
    Asıl grup kaçarken bu binler zaman kazandırmak için orada mevzi alıp
    eğer peşine düşen tim bölük varsa temas sağlayıp zamanı olağanca kazandırıyorlar.

    Ya işte bir terörist sızma yaparken görülünce kendini kayaya yapıştırdı
    baktı asıl grup geri çekiliyor bu da yavaştan Z çizerek kaçmaya başladı.

    • Size çok çok büyük bir altın bilgi vereyim.
    Eğer o bölgede askerlik yapar da çatışmaya girerseniz ve bir yere doğru hareketlenecek seniz
    aman diyeyim düz koşmayın Z(zikzak) çizerek koşun.
    Bu karşı tarafın size nişan almasını aşırı derece zorlaştırır,ama düz koşarsanız çok rahat nişan alır
    hatta almaya bile gerek duymadan sadece namluyu sana doğru sabit kılarak taramaya başlar.*

    Oradan bi asker bunu görünce mevziden atlayıp bu puştu yakalamak için koşmaya başladı.
    Ardından bizim Efe bağırıyor lan olum dur.
    Baktı dinlemiyor bu da arkasından koşmaya başladı.

    Tabi Bölük komutanı bunu görünce bağırmaya başladı
    "Lan geri dönün, mevziden ayrılmayın diye bas bas bağırdım"
    Biz o arada hemen koruma ateşi diye adlandırdığımız bilinçli olmayan atışa başladık.
    Yani nişan almadan sayı fazlalığı olan tarafa yoğun atış yapıyoruz.

    6-9 el keleş sesi geldi,biz tam göremiyoruz baktık ki bu kaçan puştun
    binin huur çocuğunun yanında 5-6 kişi daha(terörist)geri kaçmaya çalışıyorlar.
    Baktık bu sefer karşı taraf(mevzi alan) bize doğru yoğun atış yapıp bu puştlara
    yardım ediyor.

    Kobradan ve bir kaç bixili arkadaş orayı taramaya başladı ama
    nafile öyle bir yer ki,belli bir yer çıplak ondan sonrası kaya ve ağaçlarla dolu.
    Onlar da ağaçlık alana girerek görüntülerini kaybettirdi.
    Ben kafamı hafif kaldırıp aşağıya bakınca Efe ile o koşan arkadaşın yerde yattığını gördüm.

    "komutanım Efe ve Kenan vurulmuş"
    Bölük komutanı şok oldu, sinirlendi.
    Tümünü Göster
    ···
  17. 565.
    +11
    "Sen ne yapacaksın askerden sonra Recep?"
    -"Valla gomtanım Efe ile bi yer açmayı düşünüyoruz"
    "Ne yeriymiş lan o?"
    -"gomtanım şimdi ben izmir'e yerleşecektim zaten burada Efe ile tanıştık
    o bana yardımcı olacak, şimdi aklımızda kafe açmak var ama hayırlısı"
    "Açarsınız olum açarsınız"
    -"Sizde gelin komtanım bekleriz"dedi Efe
    "Valla o zamana kadar ölmezsek yolumuz düşerse geliriz be aslanım"

    Bi suskunluk oldu, olum cidden düşündüm de TÜRK SUBAYI-ASTSUBAYI-ERBAŞ'ı kadar
    fedakar kimse yok biz belli bir süre yapıp tezkere alıp gidiyoruz, onlar
    kaç yılını bu işe veriyor.

    Rahat 20 kişi var işte oturmuş böyle sohbet ediyoruz, birimiz anlatıyor
    geri kalanlar dinliyor kah hafif bi gülüyoruz çoğu zaman bir "off"çekiyoruz.
    Ne yapalım başka üs bölgesinde zaman mı geçiyor.

    Ben bu arada saat 20 gibi telefon ile annemi aradım. Hallerini falan sordum
    sonra Ferit'i sordum yarın muhakkak arayacağım hazır olsun dedim.
    Sonra kapattım işte.

    Geçtim koğuşa anasını gibtiğimin uykusu gelmedi.
    Kafayı koyunca günü kafanızda özetlersiniz hani, Yaşar Üsteğmen'in hayatı geldi aklıma.
    Diyorum ya burada o bizim komutanımız abimiz... herkes burada üzülüyor be.
    Birimize bir şey olunca öyle yalandan "geçmiş olsun kardeşim, komtanım"demiyoruz.

    Herkes birbirini seviyor, arada bir ufak atışmalar oluyor ki o da normalidir zaten.
    Bak ben Efe ile küçük bi tartışma yaşadım(konu neydi bilmiyorum ama taktan bir şeydi)
    2 saat sonra gidip Efe'den sigara istedim, oturduk birlikte içtik.
    Özürde dilemedik birbirimizden,bir şey olmamış gibi devam ettik.

    O gece komutan bana şey demişti;
    "Sen ne yapacaksın askerlikten sonra?"
    -"Sivilde şikayet ettiğim her şeyi"

    Bilmiyorum eğer dikkatli okumuş iseniz bu cevabı hatırlarsınız kaçıranlar için
    (Ceyhun'un şehit olmadan önce "sivilde ne yapacaksın? "sorusuna cevabı)
    ···
  18. 564.
    +9
    içim bi garip oldu lan direk abim aklıma geldi.
    Bu aynı kaderi kendi kafamda bizim aileye uyarladım, cidden çok kötü durumdu.
    ilk sigarayı bitirmeden, ikincisini yaktı devam etti

    "Şehit haberini vermeye geldiler,ev ana baba günü oldu.
    Tanıdığımız tanımadığımız herkes evimize geliyordu, abimin cenazesi geldi
    gittik askeri tören ile uğurladık"

    Yaşar Üsteğmenin gözleri dolmuştu yemin ediyorum bak eğer komutan olmasa
    ağlardı(komutanlar en zor durumda bile güçlü olduğunu göstererek askere cesaret kaynağı olur)
    Benim gözlerim doldu ama devamı da varmış anlatmaya devam edince anladım

    "Abimi gömdük 1 hafta sonra annem dayanamadı acısına o da vefat etti.
    işte ben abimin vurulduğu gün hem abimi hem annemi hem de merhametimi kaybettim"
    Babam ben bir de ablam,5 kişilik ailede sadece 3 kişi kaldık. Sabah kahvaltı sofrası hazırken annem artık çağırmıyordu beni zamanla alıştım ama her gün kinim öfkem arttı... "

    "Allah büyük be kendime yemin ettim, çalıştım harp okulunu kazandım şimdi askeriye de
    sekizinci yılımı doldurdum 2 senedir Hakkari-Çukurca'da yım. Abimin şehit olduğu memleketteyim.
    Bazen düşünüyorum biliyor musunuz, silahları alıp çıkayım dağa artık önüme hangi grup çıkarsa,
    ama sonra tekrar düşünüyorum da yaşadığım o acıyı tekrardan babama ve aileme ve sevdiklerime
    yaşatmak benim ne haddime diyorum"
    ···
  19. 563.
    +11
    Tam hatırlamıyorum, annem bana Ferit'in sana söylemesi gereken
    bir şeyi var yarın ara demişti.
    Ya unuttum ya da iletişim ile alakalı bir sorun(büyük ihtimal) olmuştu.
    Tabi daha önce yazdığım gibi zaman da bulamamıştım.

    Ceyhun'un şehadetinin üzerinden 2 hafta geçti,ben artık kimseyle haşır
    neşir olmamaya çalıştım;Niye mi?
    Ceyhun'a alıştım, efkarlanırdık,kardeşten öte dosttan daha öte silah arkadaşıydık
    şimdi onun aramızdan ayrılması ile birlikte çok büyük bir hasar aldım.

    Bir daha almayayım diye kimseyle samimi olmaya çalışmadım.
    Tanımadığım bir adamın bile şehit onu geç yaralanması beni derinden üzerken
    can yoldaşın, kardeşin gibi sevip saydığın adamın şehit olması insanı yaralıyor.

    Recep,Efe bir kaç kişi daha, onlarla samimiydim yine.
    Ama çok fazla muhabbet etmemeye ettiğimizde ise hep dertten dolayı ederdik.
    Bak bi akşam üstü işte güneş batıyor, daha doğrusu batmasına 15-20 dk var.
    Masada oturduk, bölük komutanı beni baya bi sever sayar.

    Muhabbet etmeye başladık, ilerledikçe her cümleye sigara yakılması şart oluyordu.
    Yaşar Üsteğmen, hafif sesi titrek bir şekilde konuşmaya başladı.
    "Herkesin bir hikayesi vardır ya efkarlitertip,her hikaye mutluluk ve hüzün ile doludur"
    -"Doğrudur komutanım"
    "Hayattan çok çektim ben be efkarlitertip,ben 1999 girişliyim."

    Sigarasını yaktı,ben merakla dinlemeye başladım;
    "işte yıl 97 o zaman. Yaşım küçük lan işte, abim 93 yılında astsubay okulundan mezun oldu.
    98 yılında Hakkari'ye tayini çıktı, komandoydu. 1998 yılında Haziran ya da Temmuz ayında
    Durak karakoluna baskın oldu 8 veya 9 şehit verdik."

    Sustu,bak yemin ederim ben ve bir kaç kişi oturmuş dinliyoruz ama öyle bir anlatıyor ki
    içi cız ediyor, sesi titriyor.

    "O baskından sonra saldırıyı yapan teröristlere yönelik operasyon başlatılıyor.
    Kaç tane tabur sahaya sevk ediliyor, işte hem Şemdinli Derecik'te başka bi grup terörist ile
    temas sağlanıyor işte orada da abim vuruluyor ,çatışma devam ettiği için 2-3 saat orada kalıyor abim,kan kaybından dolayı şehit oluyor."
    ···
  20. 562.
    0
    Rez beklemedeyiz
    ···