yıl 2011 Çukurca-Gazitepe üs bölgesi olarak bilinen fakat Kuzey Irak'a ait olan hakim tepede askerlik yaptım.

Normal piyade olarak;ne komando ne jandarma, zaten hudut tugayına bağlı olduğu için Kara Kuvvetlerine ait askeri personel görevli.

Yazarken şu iki şeye dikkat edeceğim;
-Dönemimi kesinlikle belirtmeyeceğim
-Alay, tabur,bölük ve takım komutanlarımızın ismini kesilikle vermeyeceğim

Askere gitmiş vardır burada;yoksa bilmeyenler için 2011 dönemi olduğu için
91 devresi olarak gittim ama celp dönemimi dediğim gibi belirtmeyeceğim.
Yine aynı zaman da fırsat buldukça fotoğrafları yüzümü göstermemek sureti ile atmaya çalışacağım.

Yine dediğim gibi benden kahramanlık anıları falan beklemeyin;bir de şunda değinmek istiyorum(tamamen yanlış anlaşılma olabilir) o dönem askeri kamuflaj olarak dijitale geçilmişti,biz bu var olan yeni kamuflajdan öncekini ve sonrasını kullandık yani ikisini de askerlik yaptığımız süre boyunca kullandık;bu sebeple bir fotoğrafta
orman kamuflajı görürken diğerinde dijital kamuflaj(piksel kamuflaj) olması sizi şaşırtmasın. Zaten ilerleyen zamanlarda detaylı bir şekilde anlatacağım.

Daha önce bir kaç başlık açtım;bölgesel anlamda olan sorunlar ile alakalı orayı okursanız biraz daha iyi anlaşılır olur gerçi burada da özet geçeceğim.

Tam olarak başlamadan önce bir kaç bilgi vereceğim dediğim gibi ardından fazla da sıkmadan gireceğim;ki zaten öyle fazla uzatmayacağım yazıyı.

Şimdi üs bölgesi cidden Türkiye de askeri olarak yapılan en büyük hatalardandır.
Bu benim şahsi düşüncem;yine aynı zaman da o dönem ki komutanlarımızın en
büyük problemiydi;yine çok eski zamanlardan da örnekler ve iddialı alıntılar yapıp
durumu genel olarak özetleyeceğim.

Bu başlığı açmamın birinci nedeni gerçekten boş vaktimin olması;yine
oraya gidecek olan kardeşlerime bilgi vermek.

Zaten dediğim gibi inci sözlüğü 2011 yılından beri biliyorum(Barış Astğm.'in hikayesini okudum)

Şimdi ilk öncelikle üs bölgesi ne amaçla kurulur?
Gerçekten bir çok farklı sebeple kurulabilir fakat hemen hemen
(genel olarak)
iki anlamda değerlendirelim;
-Operasyon sahası için
-Karakol için

Operasyon için olanlar kalıcı değildir genellikle;helikopter için iniş alanı
oluşturulur ve bu üslerden genellikle yaralı-şehit alımı teçhizat takviyesi ve gıda yardımı
gibi şeyler yine aynı zaman da takviyeler buraya indirilir.

karakol olan ise genellikle karakolun hakim tepelerine kurularak;o bölgenin
güvenliğini sağlamak için amaç taşır.

Bunlar kendi aralarında da ayılıyor geçici-kalıcı diye.

Şimdi son olarak bizim bulunduğum bölgenin rakımı 2032(hatırladım kadarıyla)
Amaç Çukurca'ya Darsinki Tepesinden savunmak ki (pkk sızmaları yine buradan da yapar.)

Lise zamanında üçüncü seneydi;o dönemi sınıf tekrarına bıraktım.
Bi sene geç bitirdim liseyi;o dönem babam, annem bir de abim okumam için
yalvardı da ben başıma buyruk hareket ettim.

Abim o zaman üniversite öğrencisi olduğu için baskısı çok fazlaydı;ama işte inat yaptım
o zaman ki aklımla okumadım.
Hatta sınıfta kaldığım için liseyi bırakayım dedim;ailem müsade etmedi ki iyi ki
bunda inat etmemişim.

O zamanlar da babam memurdu emekli olunca;amcam ile birlikt lokanta açtı ama çok küçük çapta.
Tabi ben yine lisedeyim inat ettim;bu sefer geçtim sınıfı.
Son sınıfta zaten kimse kimseyi giblemiyordu;millet ful sınav çalışıyordu,
Hatta rapor alıp 1 ay gelmeyen falan vardı hatırlıyorum.

O sene de öyle geçti;üniversite kazanamadım tabi.
Abim bu sene otur çalış bari dedi;ben de ne diye inat ettiysem
yok çalışmam, hatta yaşım 19 abi 1 sene sonra askere gideyim
söz sonra çalışıcam dedim.

Bu sayede güya üzerimde ki baskıyı bir nebze olsun azaltım;mezun olduktan sonra
cidden pişman oldum, millet üni kazanmış hava atıyor ben de sap gibi 1 sene
başı boş bir şeylerle uğraşacaktım.

Bizim lokantaya geçtim;orada yarım gün falan çalışıyordum.
Babam gil o zaman 2008 Reno symbol almış;ah dedim artık gece bununlayım.
Akşamları arkadaşlarla buluşuyorduk;işte para olursa bira fıstık, leblebi cips artık ne bulursak
çoğu zaman da kola, fanta bazen çay yapıyorduk.

Fazla adam olmasın samimi olsun yeter; beş bin kişi olsak ne olmasak ne.

Şimdi okuyanların da anlayacağı gibi askere gitmemin sebebi liseden sonra boş durmam.
daha doğrusu aklımda askerlik vardı ki zaten kaçınılmaz bir şey ama çalışmamak için askerliği bahane ettim.

Yine en sık gittiğimiz ortam internet cafeydi.
Aklınızda bulunsun;mahallede büyüdüğüm için biraz da başı boş
davranıyordum hani kardeşlerim bana yeter gibi düşüncelere kendimi inandırmışım tabi.
(Askerde iken kimin ne tak olduğu bir bir ortaya çıkar beyler)

Hayat bize güzel;kendi ortamımızda olduğu kadar mutluyuz;üzerimde baskı yok
tabi babam bazen akşam yemeklerinde laf sokuyor onun haricinde moral bozan bir şey yok.

Zaman böyle geçiyor işte;bazen lokantaya geçiyorum bazen evde 1 2 gün
odada film izliyorum;ama yine keşke kazansaydım diyorum.

Bu arada askerlik kağıdı gelmiş tabi;gel şubeye al yoklamanı yoksa giberler!
Tabi babam ile gittik askerlik şubesine gerekli evrak işleri ardından beni hastaneye sevk ettiler;asker olmak için sağlığı elverişli mi falan filan sonra tekrardan evrak işleri olmuştu (galiba)(bu arada acemi birlik olsun usta birlik olsun hepsinde devlet yol masraflarını karşılıyor şimdi de geçerli diye düşünüyorum)

Bende tabi ne kadar zor olur ki diye düşünüyorum askerliği;hatta o gün
eve döndüğümde akşam mahalle abilerine gidip danışayım diye düşünüyordum.

(askerlik işlemlerini kısaca anlatacağım tekrardan, laf kalabalığı yapmamak için şuanlık kısaca geçmeye çalıştım)

Beyler bizim memlekette;köyümüze giden bir ana yol var, toprak yol var;
etraftada piknik alanları olur.

Ben tabi millete duyurdum askere gideceğim;böyle bi hava atarak ama.
Ne tak varsa bende biliyorum;o zaman ki hareketlerimi gençlik durumuna
bağlıyorum beyler;ama cidden öyle.

Ferid diye bir arkadaşım var mesaj atmıştı knk arabayı al
gel ortam yaparız;muhabbet ederiz.Bak gidicisin zaten..

Tabi annemde;doğal olarak bi duygu yaşıyor.
Dertlenmiş gibi ama belli etmemeye çalışıyor, düşünün daha gitmeme var.
Ben çıkıyorum dedim;kapıyı çektim.

Arabayı almak ile almamak arasında kaldım sonradan
vazgeçtip beyler, pederle arayı bozmayalım diye.
Bizim gruptan birisi arabayı aldı;bindik 5 kişi gidiyoruz mekana.

Radyodan kısık sesle bi parça çalıyor;biz tabi sallana sallana gidiyoruz
yol toprak olunca. Muhabbetimizi de ediyoruz tabi beyler.
Bu muhabbeti hiç unutmam beyler;ilk defa bir şeyi sorguladım.

Konu normal hayattan falan girdi;aşk hayatına geldi, oradan çıktı
hayallerimiz geldi oradan tekrar çıktı şu kadar paran olsa ne yaparsın gibi
değişik muhabbetler dönmeye başladı.

En son bi arkadaş sen askere gidiyormuşsun kardeşim hayırlı olsun dedi.
Konu bana geldi. işte nereye gitmek istiyorsun,ne yapmak istiyorsun.
O dönemde terörle mücadelede etkili dönem.

işte o ara bizim başka bir arkadaşın kuzeni Tunceli'de Ovacıkta bir karakolda
jandarma olarak yapıyormuş.
Buna bir kaç olaydan bahsetmiş, buda o ortamda konuyu açtı.

Cidden beyler utanılacak bir şey olarak görmüyorum o gün biraz korktum.
Döndüğümüzde yatağa direk geçtim kafamı koydum;düşündüm dedim lan
sen gerçekten orada yapabilir misin?(eğer gidersem)

Bu arada yanlış anlaşılma olmuş olabilir ki büyük ihtimal öyle henüz acemi birliğim nereye çıktı belli değil. Yani sadece askere gideceğim biliyorum yer henüz belli değil.

Evet beyler nerede kalmıştım

Arada sırada yazım hataları veya anlatım sorunu olabiliyor beyler.
ilk defa bu kadar uzun bir yazı yazacağım,bu sebeple kusuruma bakmayın.
Fazla uzatmadan Acemi Birliğe katılış gününü yazmaya başlıyorum

Bu arada askere gidecekler(yakın zamanda( merak ettiğini sorabilir(mesaj atarak)

Şimdi 3 4 araç konvoy şeklinde terminale gidiyoruz.
Biz bizim renodayız. Babam sürüyor ben yanda oturuyorum arkada annem bizim komşu bide eşi var.

Bu arada tabi benim acemi birlik 2-3 hafta önce açıklanmıştı.
Yazıp yazmamak ile kaldım ama karar verdim acemi birlik Manisa Piyade birliği(tugay ve alay var bunu vermiyorum)

Annem gururlu öte yandan da işte farklı şeyler yaşıyor. Yani 5 dk önce gülüyor iken 5 dakika sonra da işte ben nasıl 1 sene dayanicam vb.

Ya babam artık hanım sus çocuğu da etkiliyorsun dedi;öyle kurtul.Bu sefer içinde yaşadı ne yaşadıysa.Ya canım anam;her askerin anası böyle beyler cidden;evlatlarına bir şey olmasın diye ellerinden geleni yaparken dağda ki binler 1-2 kör kurşunla canlarına kıyıyor.

Bilgisayar geçtim oradan daha hızlı yazayım diye.

Sivil araçların kısmına girdik;yahu geçtik bekleyeceğiz de annem bir yandan babam bir yandan
diğerleri bir yandan.
Lan sanki gidip bir daha gelmeyeceğim gibi zaten yaptıkları tavırlar beni de etkiledi;askere gidiyoruz da annem gil güvenmiyor mu amk diye sordum kendime.(Askeriyeye mi güvenmiyorlar)

Babam da abime mesaj atmış belli;son vakit aradı abim de(hatırlatmasalar gibinde değiliz)
Bi de yarın gideceğini biliyordum diye bahaneye sığınıyor yaramaz şey;ee oku diye baskı yaparken her gün arıyor fırsat buldukça gömüyordu be abicim.

Yarım saatten 5 10 dk fazla var kalmasına;lan unutmayın askere gitmeden 1 2 gün önce traş olun yeminle rahat edersiniz.(Sıra var sormayın, yemin ediyorum kendine jilet atan adam o sırada hayatı sorgulayıp felsefeci kesilmişti amk)

Lan yazmak ne kadar güzel bir şeymiş yemin ediyorum içimi döktüğüme seviniyorum.
(Yaşadıklarımın bir kısmını kesinlikle daha anneme babama ve mahalleli sözde kardeşlere önce anlatmadım)

Manisa Manisa lan bağırma dur bi zaten beynim gibiliyor bir de sen;gerçi ben kimim amk adamın görevi bu.
Bizim(samimi olan) arkadaşlar nasıl bir şeyse gitti otobüsün önüne şu küçük bayraklar var ya ondan astı.
5 kişi en büyük asker bizim asker diye bağırıyor;amk 5 kişi lan. Neye güveniyorsunuz.

Babam, annem,teyzem, amcam lan hayatımda hiç bir vedalaşma bu kadar uzun olmadı lan.
Geçtim otobüse ya nasıl bir duygu patlaması allahım yemin ediyorum;her Türk erkeği cidden(bedelli değil ise)
bir gün bu duyguyu ya bir otobüs ya da bir uçakta oturken yaşayacak iddiaya bile varım.

ilk önce muavin ardından kaptan bindi otobüse.
Cam kenarı ki zaten isteyen istediği yere oturuyor;kaç kişilik otobüste çok az kişiyiz.
işte yolculuk 6 saatten fazla sürecek;daha önce zırt pırt yolculuk yapmış biri değilim ha.

Memleket dışına varsa başka bir memlekette düğüne gideriz ki(ya düğün ya sünnet)
onun haricinde öyle zevk için kim yol çeksin.

Lan sabah saat kaç gibi bilmiyorum ama sabahın çok körü değil ama sabahın 8-9 da değil işte 7 herhalde amk.
Yavaştan girdik Manisaya(Merkeze)

ben tabi ilk defa gelmişim ne bileyim;yeni bir yer keşfetmiş gibi bakıyorum;bir de telefonu alıp bizimkilere mesaj atıyorum.
Aramadım belki yatıyorlardır diye lan hayat ne garip diye düşündüm kaç saat önce baba-anne yanında şimdi kaç saat mesafe var aramızda.

işte bilmem kaç dakikada terminale vardık;indim askerlik şubesinin yolunu tutt ya amk o kadar da saf değilim Allahtan.
Dur daha var diye kendime ilk önce uyarıda bulundum,dur bi kardeş dedim.
Karnımda aç;vay anam bi de otobüste ne haddime kola ardından da nescafe içmek(art arda değil amk) içmek.
Karnım ağrıyor;ben de mal gibi açım diye kendimi kandırıyorum.

Terminalin oralarda zaten muhakkak simitçi ve ayrancı olur.(Tezgahın önünde güzel görünümlü simitler;üst kısımda da duyulmamış ayranlar serpiştirilmiştir)

Aldım;ama beyler durun bunla kahvaltı mı olur?

Cidden çabucak yazmaya çalışıyorumda şimdi kaç yıl geçmiş aradan;hatırlamaya çalıştığım şeyler var ki neden böyle bir şey yapıyorsun?
Sonradan aklıma gelip direk yazsam yazının akışını kaydırmış olacağım.

Kaçmıyorum beyler;buradayım yazıyorum aklıma geldikçe.
Bi de fotoğraf arıyorum öyle fazla benim olmadığım fotoğrafları ayırt etmeye çalışıyorum.

Simit ayranı;kaldırımda sömürdüm doydum mu? tabi ki de HAYIR.
Çarşıya gideyim askerlerin mekanlarını öğreneyim dedim(abartmıyorum beyler mahallede askerlik yapanlar söyledi git keşfet amk orada menemen de yersin sucuklu yumurtada evini aratır ama evsiz olduğunu düşündürmez)

Gittim;zaten şey diyorlar veya askeriyede biz şöyle diyoruz Mehmetçik çarşı.
Zaten ilk girişte millet anladı asker olduğumu ben de tabi nasıl falan diyorum aklıma sonradan dank etti lan ben
saçı zaten tıraşa vurdum.
Bide usta kişiler vardır;yeni olduğunu anlar hemen sahiplenmeye çalışırlar(özellikle askeri malzemeciler)
Bide bazı gavatlar bize bizi geç bizden sonra ki askerlere kazık atmak için çabalarlar.

Benim birliğe zütürmemin gerektiği malzemelerin ekgib olanlarını da tamamladım;
girdim bi yere abi bana sucuklu menemen bi tane de çay.

Geçtim masaya girdim telefona tekrar yazım;
"Baba ben vardım;şuan yemek yiyeceğim merak etmeyin ben sizi ararım"

Geldi masaya menemen;gömdüm ekmeğe...
(Sucuk kokusu aldıysan helal olsun )

Uzatmadan mevzunun asiline geliyorum.

Şimdi yedim içtim doydum şükür;ardından askerlik şubeye gittim.
Orada bana sevk kağıdını verdiler;zaten önceki kağıdımda nerede ne olduğum detaylıca var.
Amaç beni yönlendirmek(sora sora buluruz komutanım ne gerek var)

Yol tarifi falan;teslim birliğime geldim.
Nizamiyede;katılışın onaylanması için bir kaç işlem oldu.
Ardından gerekli diğer işlemler(aşı,bot, kıyafet vb.) rahat 4 saatten fazla sürdü.
Sırf ben değilim kaç kişi gelmiş;bende tabi en azından heyecanlandım.

Sonuçta benim gibi ortamı bilmeyen;bu kadar kişi.
Askeriye de ne kadar çok kişi olursa her anlamdan o kadar iyi(arkadaş edinme, görev dağılımları vs)

En son bizi aldılar koğuşa zütürdüler.
Bune lan rahat 120-130 kişilik bir oda.
Herkes bir alt bir üstte yatacak;bizi buraya getiren kişide şey dedi
"Yatak paylaşmasını sonra yaparsınız amk"

Bide amk eğitim çavuşcusu geldi;anlamadık adamla daha tanışmamışız
"Hoşgeldiniz bin kuruları"güldü yanında ki elemana baktı(tertip mi yoksa aynı görevde mi bilmiyorum)
lan olum ya bak şimdi aklıma ilk günler geldi. Diğerü hungarca tebessüm etti.

Sonra döndü bize dedi ki;
"Nizamiyeye bıraktınız mı?

Biz evrak soruyor galiba hemen hemen hep bir ağızdan "evet"dedik

ilk önce yemin ediyorum bağırdı;
-"Ne evet lan dal yaraklar benim rütbem ne biliyor musunuz?"

Biz ahan da taşağı tuttuk dedik;
işte özür dileriz komutanım falan diyenler var baktık yanında ki lavuk kendini tutamadı galiba bastı kahkayı
"Üzerlerine gitme lan"
"La tamam amk;beyler varsa olan beyninizi nizamiyeye bırakın yoksa çok dert olur"

Hayda bu ne şimdi*Ne dedi anlamadım ki hatta ANLAMADIK Ki

Bu eğitim çavuşuna komutanım dedik ya lan ne saf çocuklarız biz.
Cidden gelmeden önce keşke rütbeleri ezbereseydim dedim ki size tavsiye ezberleyin.

Yanınıza bir puşt geliyor;belli acemilik bitmiş gelmiş bize ızdırap olmaya.
Selam vermiyoruz diye bağırıp çağırıyor;ilk hafta bazı bölüklerde millet adama komutanım diyor.
Rütbelere bakın beyler;yoksa senin ile aynı statüde olan ere bile komutan dersiniz.

Daha askeriyeden verilen bavulları koymadık ki! o da ne içeriye bölük çavuşu girdi;(o zaman kimdir nedir bilmiyoruz)
Herkes bölük içtima alanına toplansın sayım var.

Lan oradan biri demez mi "ya yalanını giberim senin"
Lan ne oluyor?Be saf kardeşim anladık acemisin az önce taklaya geldin de bu kadar da iddialı olma.
Beyler bi de adam bize dikine bakıyor;kolunda ki şeye bakmıyoruz biz rütbeyi omuzda sanıyoruz.

"Kim lan o?"
Zaten çocukta hass.. çekiyor;işte bölük çavuşu bağıyor lan hangi züt o hangi zütverenin sol taşağı(yeminle böyle söyledi askeriyede küfür şairi olmanız muhtemeldir hele ki eğitim ya da bölük çavuşçuları)

Lan bir bağırıyor bir de küfürler ediyor;bu lafı söyleyen gavatta ortaya çıkmadı daha doğrusu kimse kimseyi tanımıyorum lan ben şimdi bunun ismini verirsem yarın öbür gün bana musallat olur...
(Cidden beyler ben yaşadım amk adam benden(tanımadığım) 1 dal sigara istedi vermedim diye huur çocuğu paketi çalmıştı(ondan şüpheleniyorum))

Bölük Çvş. u laf sokuyor işte diyor lan ben istesem senin kafanı zütünden giberim,yav sizin amk,lan adam olun azcık, saygılı olun lan vb. adam sanki öğretmen amk.

En son şunu söyledi(millet usta olanlara çavuş nasıl olunur diye sormaya başladı siz düşünün) lan ben nöbet tutmam ama istersem gibe gibe tuttururum.

Geçtik sayım işlemine;dedim ya biz bilmiyoruz nedir ne değildir.
Lan dur yazmayı unutmadan künye defterine adımızı mı yazdırmıştık yoksa sayım alanında mı yazdırdık tam hatırlamıyorum.

Lan biz az önceki öğretmen beyi(Bl.Çvş) takip ediyoruz(normalde böyle olmaz ama biz daha girdiğimiz nizamiyeden nasıl çıkacağımızı bilmiyoruz)

ilk önce sıraya geçirdi;çok düzgün değil beyler ama ilk gün ya eah dedi çavuş(gibtir et amk)
(Künye defteri konusunda kararsızım(ismi değiştirilmiş olabilir ama isimlerimizi bir deftere yazdılar onu hatırlıyorum)
Sayım yapıldı falan;en son beyler şimdi geçici odalara geçin(koğuşlara) dedi.

Lan ne odası bildiğin cezaevi çavuşum. Daha önce iki kişi kalmışlığım var da 120-130 arası
yani askerlik olması gibsen aklımın ucundan geçmeezzz.

Zaten akşam vaktine yakın hatta yemek vaktine yakın zaman(bildiğiniz akşam alındı içtima)
Oradan odalar geçtik;çavuş en son dedi ki;
"Askeriye içerisinde şu kıyafeti giyeceksiniz"
sivil tarzı spor şeyi var işte arkada birliğin ismi var.

Giydik onları yemeğa gittik;lan nasıl açım.
Yalan yok beyler askeriye yemekleri güzeldir ama iki koşulda
-Kaliteli bir aşçı asker varsa
-Yoksa zaten TSK güzel sivil şirketlere yaptıyor.

Beyler burada kalalım yarın devam edeceğim.
Okuyanların gözlerine sağlık.
Yarına inşallah fotoğrafları halledeceğim. şimdilik iyi akşamlar.

Beyler kaç yıl geçmiş;unutulan şeyler bunlar.(askeri ortamda ne tak yedim)

Bu sebeple bazı yerleri yazıyorum ama elimden geldiği kadar hatırladıklarımı yazıyorum yanlışım olan yerler olabilir(özellikle 2012 den sonra askeriyede bir çok şey değiştirildi(en basidinden askere alım işleri)

Şu parçayı bilerek buraya koyuyorum(neden bilmiyorum)

https://www.youtube.com/watch?v=chJWZu8HrtY

Hadi Allah'a emanet