11 günlük bir mutluluk öyküsü..

Öte yandan ilişkimizin 4. günü annesi Neslihan'ı köşeye sıkıştırıp ağzını yoklamış.

- F.'le aranızda bir şey mi var sizin?
+ Saçmalama anne nereden çıkardın?
- Çok belli kızım. Nasıl bakıştığınızı görmüyorum muyum?
+ Of anne saçmalama.
- Benden saklama. Ne var aranızda?
+ Çıkıyoruz anne. Birkaç gün oldu. Aldın mı istediğin cevabı?
- Ciddi misin sen kızım?
+ Evet. Ama kimse bilmiyor.

(Nasıl olduğunu , nasıl başladığını uzun uzun konuştuktan sonra annesinin Neslihan'a verdiği o cevap, beni bile şoka sokmuştu)

- F.'i çocukluğundan beri tanıyorum. Seni bu hayatta mutlu edebilecek tek erkek desem, yanlış olmaz kızım.

Neslihan telefonda anlatmıştı bunları bana. O mutluluğu iftarda ağzımı çeşmeye dayadığımda bile hissetmemiştim o güne kadar.

Herneyse! Zaten bundan sonra da öyle bir mutluluk geçmez boğazımdan.

...

Ah ulan kadın. Senli birkaç dakikaya, ben ömür bahşederim.

...

Neslihan yoktu artık. Yine yalnız kalmıştım. Nasıl yaşanırdı ki böyle? Bundan sonra ne yapacaktım? Yeni bir yol çizmeliydim.

Yaz tatilinin son haftalarındaydık. 9. sınıfı Anadolu Ticaret Meslek Lisesinde okumuştum. Zor bela geçmiştim sınıfı. Neslihan'ın her gün okula giderken kullandığı yol Endüstri Meslek Lisesinin önünden geçiyordu.

Artık evine gidemezdim onu görmeden de olmazdı. Kaydımı aldırıp Endüstri Meslek Lisesi'ne geçiş yaptım.

Okul başlamıştı artık. Evden çıktığı saatleri de öğrenmiştim. Her sabah görüyordum onu. Yüzüm yoktu, konuşamıyordum. Ama bir şekilde hayatın bir ucundan tutunmuş yaşamaya çalışıyordum.

Zaten konuşamadığım kadınlara artık tamamen küsmüştüm. Hiç bir kıza bakmıyordum. Yer yüzünde yaşayan tek kadın Neslihan'dı sanki.

Birkaç ay bu durum böyle devam etti. Arada bir arıyordum.. Bazen bir şans daha dilenmeye, bazense bir parça sesini duymaya.. Zaten o da çoğunlukla cevaplamıyordu çağrılarımı.

10. sınıftayım. Bitmek tükenmek bilmeyen bir özlemle tüm mutluluklara kapılarımı kapamıştım.

Bir gün öğle arası yine aradım. (Bir kadınla nasıl konuşulacağını gerçekten bilmediğimi, bu konuşmalardan rahatca anlayabilirsiniz)

- Efendim F.?
+ Yemeği birlikte yiyelim mi Neslihan?
- Of! Saçmalama. Ne münasabet F.?
+ Birlikte yiyelim işte. Tost yaptıracağım. Sucuklu mu yersin kaşarlı mı?
- F. ! Düş yakamdan.! Bırak peşimi.! Allah belanı versin.!
+ ...

Dizilerde hayatını yıkan bir haber aldığında, kahramanın telefonu elinden kayıp düşer ya.. Gerçekten düşermiş. O gün öğrendim.

Hiç bu kadar incinmemişti gururum.

...

işte tam da o gün hayatımın dönüm noktasıydı.

Söz vermiştim Yeminler etmiştim. Bir daha konuşmayacaktım onunla. Ölmüştü Neslihan.! Bu kadar zavallı mıyım ben ulan?

O gün dilimden dökülen yeminlerimden biri tam olarak şu şekildeydi..

+ Değişeceğim kadın. Öyle bir değişeceğim ki; Senin bana yaşattıklarını senden çok daha güzellerine yaşatacağım.!

...

...

O korkak, utangaç, zavallı çocuğu bir kaç gün içerisinde öldürmeye başlamıştım içimde..

Dayak yiyeceğim kavgalara gidiyordum. Reddedecek kızlara yeşilleniyordum.. Bir kaç haftada bambaşka biri olmuştum. Artık kızlarla konuşabiliyordum. Arkadaş ortamlarında dışlanan çocuk modundan çıkmış, sözü dinlenen saygı duyulan birine dönüşmüştüm..

Neslihan'dan sonra vücudumda bir organım eksilmişti sanki, değişimimse protez gibiydi. Ölmemiştim. Eskisi kadar iyi değildim ama idare ediyordum işte..

...

Okuyan yoksa bugün erken bırakıyorum beyler.

Mutlu değilseniz bile idare edin. Bana müsaade.

Devam panpa

Valla usta sen böyle bırakıp gittiğin için mutlu değiliz soyliyim. Erken birakma

Rezerve

Rezzzzzz

reserved

Lan olm geç yazıyon diye bu saatte girdim saat dokuzda kaçmışın

rezzzzzzz

bay f yaptıgın ayıp hocam gece de 10 part falan gir artık ya ertesi geceyi zor ediyoruz amk

Lan nerdesin gelde yaz seni bekliyoruz

bıraktı gitti abi benide her akşam hala onla uyuyorum hala mesaj bekliyorum ama yok atmıyor sadece onunla aynı sınıfta olmak için sayısaldan eşit ağırlığa geçtim biraz daha fazla görürüm diye öyle işte abi

Beklemedeyim..

Nerelerdesin la

Kişiliğimi değiştirişimin ilk meyvelerini alıyordum. ilk defa bir kızın menzilindeydim. Beni soruyordu. Beni araştırıyordu. Sosyal paylaşım hesabından arkadaşlık istediği gönderdi.

ilk adımı benden bekledi bir süre. O adımı hiç bir zaman atmadım. Sonunda patlamıştı.

- Hiç bir kıza yer yok mu hayatında?
+ Kız mısın? (tabi bende araştırmıştım biraz. Merak..)
- Ne demek bu?
+ Sadece bir soru.
- Bir önemi var mı?
+ (beklediğim cevabı almıştım) Hayır.

Sohbetin ilerleyen dakikalarında bir şekilde sevgili olmuştuk.. Hacer...

Ertesi gün buluşmak üzere sözleşip ayrıldık. Ertesi gün buluştuk. Hiç bir kızın elini tutmamıştım hayatımda.. Yine tutmadım. Dayanamayıp o tuttu.. ikinci sevgilim ortam kızı çıktı. Şansa bak..

- Ormana gidelim mi F.?
+ Neden?
- Temiz hava alırız.
+ Sen istiyorsan..
- Seni seviyorum erkeğim (klagib ortam kızı entrysi)

...

Kız benden iş çıkmayacağını anlamıştı sanırım. ilk adımı beklemeden dudaklarıma yapıştı ormanda. Kalp atışlarım yine düzensizleşti. Nefes alışlarım değişti. Göğsümün üst kısmında bir boşluk oluştu.

ilk öpüşme. Doğru zaman. Yanlış kadın. Garip.

Ama artık sorularım yoktu. Doğaçlama yaşıyordum.

Birkaç gün sonra ormanda, aynı yerde ilişkiye girdik.. Onun isteği ile.

...

Hayatın gerçeğini bulmaya başlamıştım. Kadınlar, aslında bildiğim gibi değillerdi..

Hacer ile ilişkimiz süresince 5 6 defa birlikte olmuştuk.. Hayatı keşfettiğim için mutluydum. Bakir bir erkeğin ilk'i olduğu için o da mutluydu..

Sonra garip bir şekilde yine sorular belirmeye başladı beynimin derinliklerinde..

Ne yapıyordum ben? Neslihan'ı aramalıydım. Uslandırmalıydı beni. Ya yine terslerse? Olmaz. Aramamalıydım.

Aramadım da. Cesaret edemedim. Kendime saygı duymak zorundaydım.

...