Kenardan köşeden uzuncana sopalar bulup karıştırmaya başladık et parçalarını. Karın altında deştikçe daha kötü şeyler çıkmaya başlamıştı. ilk olarak karşımıza kanlı kemikli ete bağlı bir kağıt parçası çıktı. Kağıdın üzerinde daire içinde bir varlığı andıran resimler, ayrıca kenarlarında simgeler bulunuyordu.

içini açıp daha dikkatli bakmak geçti içimizden ama çalıların arkasından bir çatırdı geldi. Bu kertenkele yada kuşun çatırtısı değil hırlama hışırtı hırıltı gibi bir sesti. Önce korktuk ve nerden geldiğini öğrenmek için çalının arkasına doğru baktık. Kanımız donmuştu. Gördüklerimiz bizi yere sabitlemiş ağzımızdan tek kelime bile çıkmıyordu. Bir kaç dakika kadar sonra hasan sessizliği bozarak noluyor lan ananı gibim noluyorr diye bağırmaya başladık. Kendine geçmişti ve ayakları üzerine çöküp ellerini kafasına vurarak bağırmaya başladı. Biz. Mahmutla bir kaç saniye birbirimize baktıktan sonra korku ve telaşla hasan sakinleştirmeye çalışıyorduk.

Dostlar hızlı yazamıyorum ders çalışıyorum uzun süre yazmaya çalışırsam aklıma gelenler benim uzaklara dalıp olanları tekrar göz önüne gelmesine neden oluyor. Rezleri alın be bu olaylar hakkında bilgi sahibi olan varsa mesaj atsın lütfen cinli olaylar bunlar başımıza gelen olay hakkında bize yardım edin. Anlatmaya devam ediyorum..

Hikaye başımdan geçen olayın etkilemesiyle yazmaktayım.

4 gün önce Çankırı da Ilgazın yakınlarında köydeydim.
Orada kış erken geliyordu. istanbul da daha yağmamışken Çankırı da çoktan yerler karlarla dolmuştu.
Hava -4 dereceyi gösteriyordu sabah. Geçen günlere göre biraz daha sıcaktı diyebilirim. Bu sabah farklıydı. Köy sessiz ve insansız gibi duruyordu. içimden kar yağdığı içindir heralde diye geçirmiştim.

Babaannemin kahvaltıya çağırıyordu. Tereyağşı yumurta yapmış yanına sıcak bazlama (başka kültürlerde tepsi ekmeği yada fırın ekmeği diye geçebilir) ve yazın yetiştirdiği bahçe domatesi ve biberleriyle sofrayı donatmıştı. Çok iyi gibi gözükmeyebilir ama o kahvaltı benim için çok güzeldi. istanbul'da böyle yumurta bulamazdım. Heleki kıtır kıtır olan ince narin biberleri..

Dedem içerden geldi ve sofraya oturduk. Güzel sohbetle sabah kahvaltısı yaparken dedeme neden bu sabah köyün bu kadar sakin olduğunu sordum. Oda kar dandır evladım deyip geçiştirdi. Ama içime kurt düştü. Dün gece bilmediğim bir sebepten dolayı saat 2-3 sularında eve gelmişti. Korkuyor gibi görünüyordu. Ama soramadım.

Gece dedem gelmeden bi 45 dakika kadar önce anlamsız bir ses olmuştu. Tiz bir ses ama ne olduğu belli değildi. içimi ürperti almıştı çünkü kaynağı belirsiz ve ıssız bir köyde ne sesiydi ki bu?

Üzerimi iyice kalın giyerek dışarı çıktım. Köyden hasan ve mahmutu çağırmak için evlerine doğru karın içinde yürümeye başladım.

Hasan ve Mahmut benimle aynı yaştalar ama doğma büyüme köydeler. Benden çok şey bilirler köy ve çevresi hakkında.

Hasanların evinin bahçe kapısına vardığımda köpeklerinin yerinde olmadığını ve zincirinin kopuk olduğunu gördüm. Önce içimi inanılmaz bir korku aldı. Ya zinciri koşarım etrafta serbestse? Hemen hasanların evine koştum ve kapı tokmağına hızlıca vurmaya başladım.

Hasan kapıyı büyük telaşla açtı ve noldu olum diye korkarak bağırdı. Lan olum sizin köpek yok zinciride kırık noldu bu köpeğe dedim, dalga mı geçiyorsun deyip kulübeye baktı ve babasına seslendi.

- baba köpek yok zincirleri de kırılmış köpeği çalmışlar yada köpek kaçmış dedi.

Babası koşarak geldi ve baktı biraz zinciri falan kurcaladı ve olum bunu köpek kıramaz demeye falan başladı.

Neyse biz hasanla evden ayrıldık ve mahmutun eve yöneldik. Hasana dün geceki sesi sordum ve o da ne olduğunu anlayamamış. O saatte köpekleri kocabaş ummarsızca havlıyor ve huysuzlanıyormuş.

Mahmut camda bizi bekliyordu o arada da küçük kardeşi ile de vakit geçiriyordu. Bizi görünce beyler hemen iniyorum diyerek bi çırpı aşağı indi. Ve olayı mahmutu da anlattık. Ondada gariplikler vardı. Babasını geç geldiğini geceki sesi duyarak uyandığını söyledi. Üçümüz de birbirimize anlamsızca bakarak gece neler olduğunu soruyorduk.

ilerlerken karda ufak kan lekeleri gördük ve sanırım sansar fare tavuk falan yemiştir diye düşündük. Köyün çıkışına doğru yürürken sol tarafta küçük et parçalarının ve yerde çeşitli simgeler çizili kağıtlar bulduk. Çok ürpermiştik. Parça etkilerin yanına vardığımızda çok pis bir koku vardı. Hava buz gibi ve her yer kar. Et bozulmuş olamazdı. Bu koku bu koku et parçalarından geliyor olamazdı. Göreceklerimiz başlayacakların habercisi olduğunu bilmiyorduk..

Tüm köylü ile köy evinde toplanıp köyü terketme kararı aldık. Bu bizim için çok zordu ama elimizden gelen sadece evimizi barkımızı bırakıp çekip gitmek ve başka bir köy yerleşim yerime yerleşmekti.

Çok üzücüydü bizim için bu olanlar. Ama kararımız şuan burada olmamızı sağlayan tek kurtuluşumuzdu.

Köyü terketmeden tam 3 gün önce köy de Kara Cemalin kızı Nesrinin düğünü vardı. Tüm olayların başladığı geceydi bu gece.

Hiçbirşeyden haberimiz yoktu, nasıl olabilirdi ki yaşanılan dehşet verici olaylara? Kan döküleceğinden ve bunu hayvan yada insanın değil bir cin kabilesinin dökeceğini nereden bilebilirdik!

Bir daha aramızda olamayanlar hatta üzerinden 60 sene geçtiği halde mezarları bulunmayan beraber büyüdüğümüz insanları 3 gün içinde yok olacağı hatta parçalara ayrılarak ölümleri..

(Büyük babam bir müddet sessizce bir noktaya odaklanmıştı yine.. Bu seferki daha uzun sürmüştü. Büyük babamın omzuna teselli niteliğinde elimi koyarak büyük baba bunların hepsi geride kaldı korkmana gerek yok allah yanımızda diye teselli vermeye çalışıyordum.)

Devam etti büyün babam korktuğunu belli eden sözcükleri ağzından çıkarmaya..

Rezleri alın beyler seri seri yazıyorum.

Sabahları herkez kahvaltıdan sonra tarlasına, hayvanlarını sulamaya kısaca köy işlerini yapmaya çekilirdi.

Köyün cami imamı vardı, hatırlarım halen adını Ahmetti. Kekeme Ahmet.

Normal konuşurken kekelerdi hep ama kuran okurken olsun, ezan okurken ve namaz kıldırırken bir kelime bile kekeleyerek çıkmazdı. Çok severdik Ahmeti. Vefat etti yavrucak genç yaşta. (29) Hastalıktan yada kazadan değil, jandarmanın açıklayamadığı ölüm şeklinden öldürüldü. Öldüren kişi bulunamadı çünkü tutulan kayıtlara göre Ahmeti insan ve hayvan bu şekilde öldüremezdi. imkansızdı bu..

(Büyük babamın tüylerinin diken diken olduğunu hissetmem benim korkmama ve kanımın donmasına neden oldu. Aslında anlatılırken korkmazdım ama büyük babamın o etkilenmiş şekilde anlatımı olayın ne kadar ciddi ve trajedik bir şey olduğunu sokmuştu aklıma..)

Bilen bilir dostlar, çankırıda çok olaylar yaşanmıştır. Olay dediğim savaş, çatışma falan değil açıklanamayan olaylar ve yaşanmış hikayeler.

Geçen büyük babam ile sohbet ediyoruz bana der hep oku oğlum orman mühendisi ol çok para var. Ama bilmiyor ki şuan günümüzde ormancılara iş yok neyse.

Konu askerlik anılarına falan geldi derken köyde yaşanmış ama jandarmanın açıklayamadığı (yada inanmak istemediği!) olaylara geldi.

Anlatmaya başlamadan önce uzuncana bir nefesini çekti. Sanki ağzından çıkacak sözcükler boğazında düğümleniyor ve çıkmamasını istemiyordu. Ama büyük bir hırıltı ile ilk sözcüğü çıkarması diğerlerinin arkasınıda getirdi.

Olayın geçtiği yer ile ilgili de bilgiyi de vereyim.

Yer: Çankırı
Köy: Hacı Hasan Köyü

- O zamanlar tabi ışık yok oğlum herkez evinde ya gaz lambasıyla yada mum da işini gücünü yapar ve akşamlarını öyle geçirirdi. Geceleri dışarıda hiç ışık olmadığından sadece Ay\'ın ışığı aydınlatırdı köyü.

Köyümüz de bir adet vardı. Fakat farklı bir adetti bu.
Akşam ezanından sonra herkez evine girer ve kimse dışarıya çıkmazdı. Çıkamazdı..(bunu dediğinde hafiften bir noktaya daldığını görmüştüm, sanırım büyük babama bişeyler hatırlatmaya başlamıştı.) Dışarıda biri ölse dahi kimse camı açıp bakamazdı oğlum.

(sorular sorup büyük babamı meşgul etmek istemiyor değil daha çok lafının bölünmesini istemiyordum.)

Dedikleri gibiydi, köy terk edilmiş harabe ve çoğu evin kapısında kırmızı yazılar vardı. Kan mı boya mı bilmiyoruz.

Hava gündüz olduğundan köyde rahatça dolaşıyor ve keşfediyorduk.  Kararmasına yakın güzel görünümlü ve temiz bir ev bulduk. işin garip kısmı bu ev nasıl böyle olabilir? Terkedilmiş bir köyde güzel mimarisi ve içi temiz bir terkedilmiş bir ev..

Eşyalarımızı eve yerleştirdikten sonra içerisine çadır kurduk. Ve etrafa da kameralar yerleştirdik. Amacımız burada hiç bişeyin olmadığını kameralar ile kanıtlamaktı..

Değerli okuyucular bunları yazarken ellerimin titrediğini hissedebiliyorum. Akşam gene kabuslarla uyanıcam ama bizim yaşadığımızı başkalarının yaşamaması için elimden geleni yapıcam. Okuyan arkadaşlar kendilerini belirtebiliir mi? Trende girmek bana bişey kazandırmaz, sadece başka kişilerde okur ve olaydan pay çıkarır.. Biraz sonra devam edeceğim, çalışmam gerekiyor..

Merhaba arkadaşlar bugünlerde youtube da (adını vermicem reklam olmaması için) 2 genç kuzen paranormal olayların yaşandığı yerlere gidip 1 gece geçirmeye çalışıyorlar. Çektikleri videolar yarı gerçekçi yarı saçma geliyor bana. Neden mi? Çünkü biz de denedik. Sonuç mu? Bir arkadaşımız aklını kaybetti, bir arkadaşımız olay 1 hafta sonrası kaza yaptı ve arabada bir not bulundu ve bense her gece birbirinden farklı işkence ve kabuslarla uyanıyorum.

Nereye gittiniz dediğinizi duyar gibiyim..  Nereye mi? Kıble dere köyü.  Önce inanmadık, hurafedir halk aldatmacasıdır dedik ve hiç bişey olmamış gibi hazırlıklarımızı yapıp çantalarımızı hazırlayıp 3 arkadaş yola koyulduk. Yaklaşık 10 saat yolculuktan sonra vardık köye.

El değmiş mi kardeş

tasma o hacı

tasması o şuursuz züt veren

Evcil sineğim selaminin yavruları doğdu ihtiyaçtan dolayı yavruları satıyorum. Model yükselterek tak sineği alıcam. Yavrular 5 günlüktür 7 adet yavru sinek var. Yavrulardan 1 tanesi zihinsel engelli olduğu için lambaya falan kafa atıyor. Diğerleri sağlıklıdır sorun yaratmazlar. Hepsi gayet modern sinekler ısırma vs gibi sorun yaratmazlar kanatlarda çizik boya yoktur. sinekler arap kırması değildir 2 yıl tarafımdan garantilidir. Denginde karınca ile takas olunur. Alıcılara şimdiden hayırlı olsun..

Edit: Takaslar istanbul içi elden ele olmalı.

Çıkacağı yok ama belki bir umut..

Yaşıyorum. amk lalesi ne zaman şöyle bi tuvalet turuna çıksam hep gelip sıçıyor pekekent. hava alamıyorum amk. Beni kör bi hamam böceği sanıyor ama değilim. G.t veren malafatı tokatlarken zütüne diş fırçası sokuyor. Oda yetmezmiş gibi uyuduğum sırada gelip üzerime su atıyor huursuz bin. Az kaldı bi gün o çocuk sıçarken zütünden içeri dalıp gibicem onu. Bizim ki de sabır amk.

Özet: baban ananı giberken özet geçti mi bin, oyuzden oku.

Bundan yaklaşık 1 hafta önce salı günüydü. Dershane ye gitmek için sabahın 7:30 unda kalktum ve kahvaltımı falan yaptım evde tekim annem sabah 7 de işe gidiyor babam 6 da..  Ders 9:55 de başlayacak ama ben yine herzamanki gibi evden geç çıkıp minibüs durağına yürüyorum. Bilen bilir yakacık -  Pendik hattı yavaş gelir huur çocukları. Bu sefer de bekle allah bekle 10 dakika bekledikten sonra geldi ama şansıma bomboş sadece en arkada bi kadın var oda yaşlı ve şoförden başka da kimse yok. Bindim ve öğrenciyiz ya hıdıbına uzattım gururla 1 TL yi ve tok bi sesle
- alır mısın abi 1 öğrenci.
Dedim ve uzattım. Adam bana bakıp tam ver lan zaten kimse yok minibüste dedi. O an öyle bir sinirlendim ki bütün inci geçmişim sokulan laflar verilen ayarlar ve daha nicesi gözümün önünden geçti. Ve o an dedim ki bu huur çocuğuna bir ayar vermem lazım.
Saniyeler geçerken bi şöföre bi 1 TL ye bi şöföre bi 1 TL ye gözlerim git gel yapıyordu. Sonunda yapacağım ayarı bulamamış ve kendimi acındırarak ;
- abi tam veririm de yemek param kalmaz dershane de akşam 19:30 da bitiyor istersen vereyim ama.. Diyerek gözleri mi de kendini affettirmeye çalışan kedi gözü gibi pörtlettim.
Huur şöför ise bana inandı ve tamam tamam koçum geç otur dedi.
O an içimdeki şeytanlık ile en arkanın bir önünde cam kenarına oturdum. ineceğim yere geldiğimde kalkıp müsait bir yerde diyerek tam inerken huur şöför seslendi.
- abisi al şu 5 lirayı akşam falan da yemek yersin diyerek uzattı.
O an utancımdan ne yapacağımı bilemedim amk. Yine başladı aq git geli. Önümden inci geçmişi geçmeye başladı yine verilen ayarlar yiyilen ayarlar çükülen kuzenler minibüste dayanan teyzeler..
Kızarmıştım utancımdan parayı alıp adamı yanağından öptüm amk neden yaptığımı bilmiyorum türk filminde sandım heralde kendimi.
5 saniye kadar birbirimize baka kaldık arkadaki teyze de bize bakıyor töbe çekiyordu. Ve sonra tam adam bişey söyleyecekken vücudumun kontrolünü kaybettim ve işaret parmağımı adamın dudaklarını üzerine istemsizce koydum ve aynen şunlar çıktım ağzımdan
- şşş bişey söyleme. Hafif bide yana çevirdim kafamı öne eğerek. Sanki türk filminde ki hülya koçitim amk.

Parmağımı çektikten sonra karnımda bir ağrı hissetmeye başladım ama ne ağrı sanki volkan patlıyor daha fazla dayanamayıp ne olacaksa olsun dedim ve bıraktığım gibi kendime bir pıss diye ses çıktı. Utancımdan osurmuşum amk. Ama sessiz çığlık mübarek birazdan olacaklardan habersizdik. Sadece tek bir posta minik osuruk du ama nerden bilebilirdik atom bombası gibi bi etki yaratacağını amk. Daha fazla dayanamadım ve kapının düğmesine dışarı çıktım kafamı kapıdan sokup huur çocuğuuu diye bağırıp kaçtım.

Bu da böyle bi anımdır beyler.

Özet: utançtan adamı öptüm ve osurdum çok pişmanım.

kızarmış olacak böyle küçük küçük üzerine atıp kaşıkla zütüreceksin ağzına..
ben malafat-ı şakşakiye yapmaya gidiyorum amk

Tşk koca yürekli adam

Altın tabakda gelen çorbadır o.

Altın tabak diyorum neden? binler bilmez tabii.
Ramazan sofralarında ezanın okunmasıyla sıcak sıcak koyulur tabaklara, 17 saatlik nefsi terbiyenin hediyesidir bize tarhana çorbası.

Ne kadar bir iskender, bir büyük chicken menü, imambayıldı olmasada soframızın en zengin çorbasıdır o.

Zengin diyorum neden? her kültürde tadı farklıdır onun. Doğusunda, batısında, güney koresinde yapılışları farklıdır onun.

Farklıdır ama edilen haz aynıdır.

Askerin, üniversite öğrencisinin zor günlerde özlediğidir o.

Hastalıklı günlerin koca karı ilacıdır o. Sıcakcana şöyle acılı acılı içersiniz yavaştan.

içinde biraz kekik, biraz kırmızı biber, bütün baharatlar ve biraz da anne şefkati vardır onun.

Diğer çorbalara benzemez o, emek ister.

Hepinizin dünya tarhana günü mübarek olsun.

Yok fifa :(

Sensin lan oçe

3-4 part uzunluğunda attım işte doyumsuz bin

Beyler çok yorgunum size söz verdim ve uzuncana yazdım şimdi yatıcam yarın işe gidicem hepinize eyvallah, takip te kalın yarın ara ara uzuncana atıcam..
iş çok olduğundan kısa ve seri atamıyorum kusura bakmayın.

Öylece bakıyorduk! Evde birden bir sallanma hissettik ve anında evden kaçmaya başladık!

Cesedi öylece tavanda asılı bırakıp kaçtık!

Hemen köy evine vardık ve olanları anlattık. Köyün erkekleri toplandık ve aramızda konuştuk aramızda olan inanması güç olayları..

- Köyümüz cin saldırıları altında! Aramızdan teker teker öldürüyorlar bizi ya kabileyi öldürür yada ölümümüzü bekleriz!

Herkez olumlu bakışlarla muhtara hak verdi.

Ve devam etti muhtar.

- 2 köy uzaktaki Kuyucak köyünde yaşayan bu işlerle uğraşan ve musallatlara yardım eden hoca tanıyorum hemen şimdi yola düşüp o hocayı getirelim ve bize ne yapacağımız konusunda yardım etsin.

Hemen 3 kişi yola koyulduk  ve köyün geri kalanını erzak ve kuranı kerimleri toplayıp geceyi köy evinde toplu bir halde geçirmelerini bizi beklemelerini dışarıya hiç bir koşulda çıkmamalarnı ne tür bir aldatmaca olsa dahi evden ayrılmamalarını söyledik.

Yaklaşık bir saat sonra Kuyucak köyüne vardık  ve meydandaki kahvedekilere hocanın evini sorup bulduk. Kapıyı çaldığımızda zayıf ve uzun boylu bir delikanlı açtı. Bu bizi şaşırttı Tabii çünkü beklediğimiz yaşlı sakallı tombik bir hocaydı.

Kapıyı açtı ve biz bir kelime dahi etmeden;
- Boy Abdestleriniz var mı! Yoksa hemen benim banyomdan alınız ve tez vakit köye varıp halkı zulümlerin en kötüsünü, intikamın ateş olduğu cin kabilesinden kurtarmalıyız!

Biz daha ağzımızı dahi açmadan ona anlatacaklarımızı bize karşı sanki oradaymış gibi bilmesi ve yaşanılacakları önlememiz için bir an önce köye varmamızı söylediğinde soğuk ter aktı sırtımdan.

Birbirimize onaylar gözlerle bakarken anlayacak olacakki hoca hemen çıkalım dedi ve yanına birkaç kalın eski sayfalı ve anlayamadığımız dilde yazılmış bir kitap aldı.

Derhal yola koyulduk..

Muhtar hocaya anlamsız gözlerle bakarken cemal hocaya dönerek ;

- Hoca sen nereden bildin! Zamanında köye yetişemezsek ne olur! Konuş hoca lütfen konuş.. Karım ve kızım ya onlara bişey olursa..

- Güçlü ve korkusuz ol! Kendini toparla hemen! Yoksa senide kolayca alt ederler. Zamanında yetişemezsek imanı zayıf ve kendilerinden korkanları zulümler içinde işkenceler edip etlerini kabilesiyle parçalayacak ve kan dökecekler!

Duyduklarımız kanımı dondurmuştu.

Muhtar atladı ve sordu ;
- Hocam neden bizim köyümüz! Biz kendi halimizde bir köyüz kimsenin büyüylede işi olmaz..

- O konuda net birşey diyemem köye vardığımızda evleri gezip muska büyü gibi şeyler aracayam. O zaman belli olur.

Köye girdik henüz ikindiydi.. Köyde çıt dahi yok ama etrafımızda baktığımızda hayvanlar katledilmiş bağırsakları evlerin kapılarına asılmış camlar kana boyanmıştı!

Beyler gece yatarken 3-5 uzun part atıcam şuan meşgulüm ama takipte kalın hikaye yarın akşama bitecek!

Ayrıca pirimci olsaydım sizden şuku direnirdim. Ama öyle bir niyetim yok. Sadece büyük babamın anlattıklarını sizlerle paylaşıyorum.

Çankırının neresindesin sen heryıl

Genç hocanın bahçe kapısına vardık ve uzaktan evin giriş kapısının açık olduğunu farkettik. Sanırım evde uyuya kalmıştır umuduyla evine girdik.

(yutkundu büyük babam sertçe. Olanlar onu çok sarsmış ki halen etkisi sürüyor)

Odalar birbirine karışmış heryer dağılmış ve en kötülerinden biri de yer de kanlar vardı!

Bütün odalara baktım en son salona yönelmiştim ki muhtar ve muharrem salonun kapısından aynı noktaya bakıyorlar.

Neye bakıyorsunuz? Dedim fakat bir ses vermediler. Yanlarına gittim ve o dehşeti bende gördüm!

Gözlerim bakmamak için bana beddua etsede kendimi olanlardan ötürü ona bakmaya alı koyamıyordum.

Genç hoca iman yüklü temiz hoca tavanda asılı! Gözlerinin içi oyulmuştu! Kolları kırılmış ve yamulmuş..

Allahım neydi bu böyle? Neden gencecik hoca? Neden biz? Neden köyümüz ha neden!?