Bundan yaklaşık 1 hafta önce salı günüydü. Dershane ye gitmek için sabahın 7:30 unda kalktum ve kahvaltımı falan yaptım evde tekim annem sabah 7 de işe gidiyor babam 6 da..  Ders 9:55 de başlayacak ama ben yine herzamanki gibi evden geç çıkıp minibüs durağına yürüyorum. Bilen bilir yakacık -  Pendik hattı yavaş gelir huur çocukları. Bu sefer de bekle allah bekle 10 dakika bekledikten sonra geldi ama şansıma bomboş sadece en arkada bi kadın var oda yaşlı ve şoförden başka da kimse yok. Bindim ve öğrenciyiz ya hıdıbına uzattım gururla 1 TL yi ve tok bi sesle
- alır mısın abi 1 öğrenci.
Dedim ve uzattım. Adam bana bakıp tam ver lan zaten kimse yok minibüste dedi. O an öyle bir sinirlendim ki bütün inci geçmişim sokulan laflar verilen ayarlar ve daha nicesi gözümün önünden geçti. Ve o an dedim ki bu huur çocuğuna bir ayar vermem lazım.
Saniyeler geçerken bi şöföre bi 1 TL ye bi şöföre bi 1 TL ye gözlerim git gel yapıyordu. Sonunda yapacağım ayarı bulamamış ve kendimi acındırarak ;
- abi tam veririm de yemek param kalmaz dershane de akşam 19:30 da bitiyor istersen vereyim ama.. Diyerek gözleri mi de kendini affettirmeye çalışan kedi gözü gibi pörtlettim.
Huur şöför ise bana inandı ve tamam tamam koçum geç otur dedi.
O an içimdeki şeytanlık ile en arkanın bir önünde cam kenarına oturdum. ineceğim yere geldiğimde kalkıp müsait bir yerde diyerek tam inerken huur şöför seslendi.
- abisi al şu 5 lirayı akşam falan da yemek yersin diyerek uzattı.
O an utancımdan ne yapacağımı bilemedim amk. Yine başladı aq git geli. Önümden inci geçmişi geçmeye başladı yine verilen ayarlar yiyilen ayarlar çükülen kuzenler minibüste dayanan teyzeler..
Kızarmıştım utancımdan parayı alıp adamı yanağından öptüm amk neden yaptığımı bilmiyorum türk filminde sandım heralde kendimi.
5 saniye kadar birbirimize baka kaldık arkadaki teyze de bize bakıyor töbe çekiyordu. Ve sonra tam adam bişey söyleyecekken vücudumun kontrolünü kaybettim ve işaret parmağımı adamın dudaklarını üzerine istemsizce koydum ve aynen şunlar çıktım ağzımdan
- şşş bişey söyleme. Hafif bide yana çevirdim kafamı öne eğerek. Sanki türk filminde ki hülya koçitim amk.

Parmağımı çektikten sonra karnımda bir ağrı hissetmeye başladım ama ne ağrı sanki volkan patlıyor daha fazla dayanamayıp ne olacaksa olsun dedim ve bıraktığım gibi kendime bir pıss diye ses çıktı. Utancımdan osurmuşum amk. Ama sessiz çığlık mübarek birazdan olacaklardan habersizdik. Sadece tek bir posta minik osuruk du ama nerden bilebilirdik atom bombası gibi bi etki yaratacağını amk. Daha fazla dayanamadım ve kapının düğmesine dışarı çıktım kafamı kapıdan sokup huur çocuğuuu diye bağırıp kaçtım.

Bu da böyle bi anımdır beyler.

Özet: utançtan adamı öptüm ve osurdum çok pişmanım.