Artık gitmek için günleri sayar olsak da B. yi karakola ifade vermek için çağırdılar ve ailesi durumu öğrendi. B. ile görüşmemeye başladık. 2 ay sonunda sıkıntı yok dedi ve kaldığımız yerden devam edelim, paraları azcık burda ezelim diye karar aldık ve b*ktan bir mahallede olup en lüks hayatı yaşamaya başladık.

Herşey çok güzelken B. nin davası çıktı ve harddisk leri Edirne yoluna atıp bilgisayarımı kaldırdım. Ne olur ne olmaz, benim adım da geçebilir oralarda diye düşündüm.

Yeni harddisk alıp bu sefer tek başıma başladım ve gruptan ayrıldım. Forumlarda takılmaya başladım ve kendi grubumu kurdum. Bu camia da en saygın insanlardan biri olduğumda yaşım 17 idi.

18 yaşıma girdiğimde şirket kurdum ve kendi web sitemden kendim ürün geçiyordum hem de yasal olarak. Günlük kazancım 30 bin TL arasındaydı.

Benim liseden beri güvendiğim 4 arkadaşım oldu ve onlara da bu olayı anlattım ama onlarla farklı birşey ler yapacaktık. Üstümüze bir sürü faturalı hat açtırdık ve faturalı hatları nakite dönüştürüp kredi kartı ile faturaları odemeye basladık. Aylık 700TL fatura geliyordu hat başı, bende arkadaşlarım da miss gibi kazanıyorduk.

istanbul da üniversite kazandım ve Yazılım mühendisliğine başladım. Üniversite de zengin züppeleri görünce araba almayı düşündüm fakat ailemden gizleyemezdim. iphone 7plus çıkacaktı. ön sipariş le onu sipariş ettim ve peşin parayla Türkiye de ilk alanlardan oldum. Üniversite de tak gibi para harcıyor tek sıkıntım arabaydı. Onu da ortam edinip çözdüm ve üniversite de çok güzel bir havam vardı.

Fakat, ilk senesi olan bir hoca vardı ki ona kafayı fena halde takmıştım. Birşeyler yapmamız lazımdı. iAÜ ni birbirine katacak birşeyler düşünmeye başladım üniversiteden arkadaşımla beraber.

Bingoo, bulduk..

Kredi kartı dolandırıcılığına istemediğim gelecek için başlamam gerekiyordu. Facebook dan benden 4 yaş küçük biriyle tanışmıştım ve o benden bilgiliydi bu konuda ama çok korkuyordu. ikna ettim ve internetten siparişler geçip kendimiz alıyorduk. Anlaştığımız mağazalar, spor salonları ve iş yerleri vardı. Bu sayede çok seri nakit para kazanıyorduk.

Sonrasında başka insanlarla tanıştık ve 6 kişilik bir grubumuz oluştu. Ramazan kurban bayramı demeden deli gibi sipariş geçiyor ve ceplerimizi dolduruyorduk. Ailemin bu paradan haberi yoktu, kendim nakit olarak biriktiriyordum.

Mahalle arkadaşlarımdan B. nin isteği üzerine gece dışarı çıktık ve dertleşmeye başladık. Gel gardaşım senin çaren bende edaları ile olayları anlatmaya başladım ve kabul etti.

B. yi de gruba aldım ve 7 kişi yardırmaya devam ettik. Yeterince paramız birikmişti ve B. ile yurt dışına gitmeyi düşünmeye başladık. Kimseye haber vermeden, kimsenin bize ulaşamayacağı şekilde.

Artık gitmek için günleri sayar olduk...

Öncelikle uzun yazacağım, okuduğunuza pişman olmayacağınızı düşünüyorum. Seri yazmak istiyorum, rezlerinizi alın. Hacker hikayesi değildir!

Herşey 5 yaşında kafama çaydanlık yemem le başladı. Babam ve annem her zaman ki gibi tartışıyordu ve babam kaynar çaydanlığı benim kafama atmıştı. Babam gibi bir insan olmamak için kendime yemin ettim.

Lise 2 ye kadar kavga gürültü ve pgibolojimin kötü etkilenmesi dışında ailem bana birşey katamadı. Lise 2 ye geçtiğim de bilgisayar programcılığını seçmiştim ve bilgisayar sevdamı daha da arttırıp iyice bilgisayar başından kalkmayan bir insan olmuştum.

Lise 2 nin ortalarında internetin karanlık yüzüne merak sardım. Bu site hackleme veya deep web değildi.

Kredi kartı dolandırıcılığı...

20 yaşındayım.
3 yil dolandırıcılık yaptım, en kral ortamlarda takıldım.
Ailem hep problemliydi sürekli kavga çıkardı evde.
Türkiye de üniversite kazandım. 1 sene okudum sonra yurt dışına çıktım.
Burda eski yaptıgım isler sıkıntı çıkarmaya başladı.
Mafya ya bulaştım.
Kiz arkadasım suan erkeklerle club da,
Çevrem de bana evini açan yardım etmek isteyen birisi var,

Kimseye derdi mi anlatamıyorum, çevrem de ki herkese mutsuzluktan saçıyorum. Günde 50 defa neyin var sorusunu duyuyorum.

2 haftadır tanıştığım kiza dertlerimi anlattım, oda simdi baska mekanlarda .

Okula gidesim gelmiyor,

rezervee

Ay parçamla arkadaşı sınıftan çıktıktan sonra sınıfta kalanlara aldırış etmeden masanın üstünde ki son 2 sınav optiğinin fotoğrafını çektim ve tam kapıyı açmak için kolumu uzatırken Ay parçamla arkadaşı sınıfa geri döndüler. Ben arkama bile bakmadan hızlıca dersaneden çıkıp işin yolunu tuttum. Ne de olsa optik de adı soyadı ve tc numarası vardı. Sosyal medya dan daha rahat yazabilirdim ona.

Cevizlibağ da yazılım şirketinde çalıştığım için işe gider gitmez. Facebook, instagram, twetter da Ay parçamı aramaya başladım. Elimde 2 isim vardı biri Ay parçam diğeri de arkadaşı hangisinin olduğunu bilmediğim için iki ismi de araştırmaya başladım. Fakat M.A. ve Ş.Y adına tüm hesapları incelememe rağmen Ay parçamı bulamamıştım. Arkadaşını resimlerden tanımaya çalıştım ama ona hiç dikkat etmediğim için karar veremedim.

Gene bir şeyleri başaramamıştım. Haftayı da beklemeyecektim...

Hikayenin kırılma noktası burdan itibaren başlıyor, rezlerinizi alın. Pişman olmucaksınız. Sallama hiç bir şey anlatmıyorum %100 yaşadığım gibi aktarıcağım.

Düşün, düşün, düşün...
Bişey bulamıyordum. Sınıfta ki herkes de çıkmış sayılırdı. Sınıfta Ay parçam arkadaşı ve 3-4 kişi daha vardı. işe gitmem lazımdı ve belki o da çıkar diye ses çıkara çıkara toparlanmaya başladım. Sanırım oda beni bekliyodu ben toparlanınca oda ayağa kalkıp bana gülümsedi ve toparlanmaya başladı. inşallah oda metrobüs tarafına doğru yürür de yol boyu konuşabiliriz diye dua etmeye başlamıştım bile.

Ben toparlandım ve sınıftan çıkmam için Ay parçamın olduğu yerden geçmeliydim, duvar kenarında idi olduğum sıra. Ay parçam da ayaktaydı iyice dibine girdim ve yol vermekle vermemek arasında kaldı arkadaşının kağıdını elinden aldı, eli ayağı birbirine dolaştı. Benim kağıdımı da alıp masaya koymak için hamle yaptı ama ben kağıdımı vermedim o an aklıma fikir gelmişti..

Zannetmiştim dedim çünkü haftaya aynı sınıfa geldiğimde Ay parçam yoktu, koskoca 1 hafta benim için zar zor geçmişti ve 1 hafta daha bekleyecektim. Dersaneye gittiğimde her teneffüs okulu dolaşsam da Ay parçamı okulda göremiyordum. Çarşamba günü olan sınavlar benim tek umudum du ve onu çarşamba günü de göremeyince kaybetmemem gerektiğini ilk gördüğümde konuşmam gerektiğimin farkına varmıştım. 1 hafta daha geçti..

Çarşamba sabahı 8.30 çivarı meydan dan heycanlı bir o kadar umutsuz şekilde aşşağı doğru iniyordum. Kafamı kaldırmam la Ay parçamı gördüm ama bişey diyemedim, ikimizde tam bişey demek için ağzımı açmıştık ki öküzlüğü ben yaptım ve başımı öne eğip hızlıca yürümeye devam ettim. Neden öyle bişey yaptım diye kafamı taşlara vurasım geldi, olsun en azından sınava gelicek arkadaşını bekliyodur diye dua edip ilk karsılastıgımız sınıfa geçtim ve aynı yere oturdum.

5dk geçmeden Ay parçam geldi sınıfa bana gülümseyip kafasını salladı ve bende aynı tepkiyi verdim. Bu sefer benim hemen önümde ki sıraya oturmuşlardı. Arkadaşı ile ne konuşsa duyuyordum ama normal sohbet ediyolardı. Bende Ay parçamın saçını koklamaya dalmıştım ki sınav kağıdını önüm de buldum.. Gene ona bakmadan sınavı çözemiyordum ama bu zamanı iyi değerlendirip bişeyler düşünmem lazımdı...

yazıyorum =)

sanırım okuyan yok

Sınavı çözücem çözemiyorum. Gözlerim sorulara bakamıyor, Ay parçama odaklanmış yüzünün en ince detayına kadar ezberlemeye çalışıyordum. Yanımda ki kızın beni dürtüp iyi misin hiç soru çözmedin demesiyle kendime geldim. Ay parçamla konuşacaktım, sınav esnasında cesaretimi topluyordum sonra ise yapamayacağıma inandım. Ona ulaşmam lazımdı.. Onun kağıdına bakarak tc sini kendi tc alanıma kodlamaya çalıştım ama kağıdı çapraz olduğundan 1-2 hanesini göremedim..

Ay parçamın sınavını bitirmesini bekliyordum. Herkes sınavını bitirmiş yavaş yavaş sınıftan çıkıyordu. işe geç kalmayım diyerekten bende kağıdımı bırakıp çıktım nede olsa haftaya Ay parçamı tekrar görürüm zannetmiştim..

ben değilim deyince, seninde başına bu tarz bi olay geldi sanırsam

Dersane de her hafta çarşamba günleri saat 9 da deneme sınavları yapılıyormuş, bunu bana söyleyecek bir akıllı çıkmamıştı. Panolara asılan not sonuçlarından kendim öğrenmiştim. Patrondan izin almıştım ve sabah staja gitmeden sınavı olup öyle gidecektim işe.

Çarşamba günü 9 da olan sınava 8.30 da gelmiştim. Rastgele bir sınıfa geçtim ve oturup beklemeye başladım. Saat 8.50 oluyor hala ses seda yok okul hayalet misali derken 2 kızın kahkaha seslerini duydum yavaş yavaş daha da yaklaşıyordu bu gülme sesleri.

Beklediğim sınıfta tek başımaydım ve vallaha Ay parçam ile arkadaşı gelmişti. Bana bakıp gülümsemeye devam ediyordu. Hani böyle canınız çok sıkkın olur ama bir anda kalbiniz de kelebekler uçmaya başlar ya öyle tarif edebilirim bu duyguyu. Ay parçam benim 2 ön sırama oturmuştu, ben de onu daha iyi görebilmek için çaprazına geçtim. Herkes gelmişti ve sınav başlayacaktı..

istanbul / avcılar / fen bilimleri 2016 senesi

Ay parçamın gözlerine öküz gibi odaklanmış olacağım ki onu da bana bakarken buldum. ilkten tepki vermese de yüzüme gülümsemesi ona aşık olmam için yetmişti. Bu şey değil miydi? ilk görüşte aşk..

Ay parçamla konuşmak için sabırsızlanıyordum. Bir kaç günde bir onu görmek için sınıfının olduğu kata çıkıyordum fakat hiç denk gelemiyordum. Dersanenin bahçesinde sigara içiyodur diye düşünüp bahçede beklemeye başladım ama o gün son günüymüşcesine Ay parçamı göremiyordum..

Hayal kırıklığı 8 ay boyunca 3-4 defa gördüğün kızı bulmak için elinden geleni yapman, sgk genel müdürüne yalvarman, tanımadığın insanın doğum günü için hediye alman, onunsa...

Dostlarım üstünden 1 sene geçti normalde yazmayı düşünmüyodum, çok duygusal bi insanım ve sigaram ile biram var onlara güvenerekten yazacağım.

Her liselisinin telaşı beni de sarmıştı, ygs - lys derken kendimi mahallemiz de ki bir dersaneye kayıt olurken bulmuştum. Hayatım da daha önce hiç dersaneye yazılmamıştım ve meslek lisesinde okuduğum için de kız çevrem fazla yoktu. Dersane ile bu açığı kapatır 3-5 kız görürüm diyerekten başladım.

Sınıfa girdiğim de sınıfta 1 tane bile güzel kız olmadığı görünce hay mk demeden edemedim. ilk ders bittikten sonra direk sınıftan dışarı attım kendimi. Diğer sınıflardan manken gibi kızlar çıkıyordu, bi onlara bir de bizim sınıfa bakıp duruyodum.

Kütüphaneye çıkım bi bakim neler var derken gözüm sınıfın birinde oturan Ay parçama takıldı. Çok güzel gülüyodu be..

Ne günlerdi bee.

gene erken gelip aynı sınıfta aynı yere oturacaktım. koskoca bir hafta sonunda bitmişti güzelce giyindim süslendim ve erkenden okula geldim yarimi beklemeye basladım fakat sınav saati geldiğinde sınıfta ne yarim vardı ne de arkadası. bir hafta once yaptıgım eseklıkten dolayı baska sınıfta diye düşündüm. sınıftan cıkıp sınıfları dolasmaya basladım ama bulamadım en son dersane müdürün sınav saatinde napıyon hemen sınıfa gir sınavı çöz diyişini duymustum. sınavı çözemeyecegımı bılıyodum esyalarımı aldım ve cıktım sınıftan. yarimi bulmam gerekıyodu. koskoca bir hafta daha bekleyecektım.

bundan sonra hikayenın asıl konusu baslamaya baslıyor. okuyan panpalarım var mı-

benim artık arkada canım sıkılmıs yarımın sınavının bitmesini bekliyodum. yarimin arkasını dönüp benım kağıdıma baktıgını gördüm. oda benım sınavımın bitmesini bekliyodu anlamıstım. ses cıkartarak toparlanmaya basladım yarim de anlamıs olacak ki yanında ki arkadasını dürtüp toparlanmaya basladılar. ben yarimin sınıftan cıkıp gitmesini bekliyodum ama 5 dk geçti hala benım gibi bos bos oturuyolardı benı de heycan bastı ve yarim le konusamayacagımın farkına vardım.

ben ayağa kalktım ve oldugum sıra duvar kenarında idi duvarla sıra arasında bosluk vardı oradan kapıya dogru ilerlemeye basladım yarimin oldugu sıraya geldim ve onların ilerlemesını beklıyodum geçmek ıcın. yarim bana bakıp gülümsemeye devam ediyodu. sınav kağıdımı almak için elını uzattı ama ben nasıl bi salaksam o an kagıdı vermedım herkesın kagıtlarının ustune bıraktım sonrada geçebilir miyim diyip arkama bakmadan cıktım gittim.

yarim de bende saskındık neden öyle bişey yaptım hala anlamıs değilim, neyse haftaya carsamba kesın konusucam diyip kendımı avutuyodum. dalgın kafa ile iş yerıne gittim ve bi site kodlanması gerekıyodu geçtim pc basına kodlamaya basladım .

dalgınlıktan yayında olan bir sitenin verilerini silmişim ve iletişim formunu bozmusum, müşteri patronu arayıp bagırıp cagırınca kendıme geldim. saat 4 gibi çıktım en iyisi eve gidiyim dedim.

koskoca bir hafta nasıl geçicek onu düşünmeye basladım.. gene erken gelip aynı sınıfta aynı yere oturacaktım.

bende sınav bıtınce konusurm kızla diye seviniyodum. sınıf yavas yavas dolmaya baslamıstı ve sınav baslamıstı. ilk 10 - 15 dk yarime dalmısım herkes soruları çözerken ben yarima baka kalmısım yanımda ki cocugun dürtmesıyle irkildim. neyse soruları hızlıca çözerim yarimin sınavı bitene kadar bekler o cıkınca pesınden cıkar konsuurum diyodum ama hangi soruyu çözmeye kalksam yarimin güzel yüzünü beyaz soru kitapcıgında görüyodum.

Soruları çözemeyecegımı anladım ve kitapcıgın en bos sayfasını açıp kalemle yarımı cızmeye basladım, yanımda ki cocugun ara ara tip tip baktıgını farkettım, umursamadım onu kendı kafam da devam ettim. herkesın sınavı bitiyor yavas yavas insanlar sınıfı terkediyodu yanımda ki muallak da kalktı gitti.

sınıfta ben ve yarim dahil 5 - 10 kişi anca kalmıştık. benim artık arkada canım sıkılmıs yarımın sınavının bitmesini bekliyodum.

bende patronumla konusup staja gelemeyeceğimi söyledim güzel bir dersaneye yazıldım.
dersaneden, arkadaslarımdan, eğitim sisteminden cok memnundum iyi hazırlanıyodum sınava, ygs yi iyi bi net yapamasam da atlatmıstım ve lys için kolları sıvamıstım.

lys zamanı daha da yogun geçiyo ve her hafta bir sürü denemeler oluyoduk. denemeler çarsamba günleri sabahtan oluyo du ve sonrasında ise ders olmuyordu bende deneme sıanvından sonra staja gidip takılıyodum.

bir çarşamba sabahı gene hazırlandım ve dersanenın yolunu tuttum, sınavları karısık sınıflarda oluyoduk hangı sınıf bossa giriyoduk o sınıfa, daha once hiç girmediğim bi sınıfa girdim ve sınav saatini beklemeye basladım sınav 10 da baslıyo ben 9 bucuk gibi sınıfta idim . telefonu cıkardım ve zaman öldürim dedim.

5-10 dk sonra sınıfa kahkaha atarak iki kız girdi, o an işte bu dedim. hemen kendini belli etmişti zaten yarim benı gorunce kendını toparladı ve gülümseyip 2 sıra onume oturdu. yanında kı kız arkadasıyla sohbet edıyolardı gözümü ondan alamıyodum, ara ara arkasına dönüp bir şey soyleyecek gibi oluyodu ama cesaret edemıyodu, bende sınav bıtınce konusurm kızla diye seviniyodum.

O zamanlar lise sondayım meslek lisesinde, haliyle ortam güzel. bilgisiyar programcılıgı okuyodum hedefim de yazılım mühendisliğini kazanmaktı. meslek de okuyanlar bilir sayısal ders falan göstermıyolar bölüm dersleri daha çok oluyor. (meslek / endüstriler için) sayısal ders görmeyip direk ygs / lys ile mühendislikte beklenemezdı. ailem farkındaydı ve her zaman oglum senı dersaneye yazdıralım derdi. bense olayın ciddiyetinde değildim takii ygs ye 3 ay kala sonunda kafama dank etti. bizimkilere dersaneye yazdırın beni dedim. kafama koymustum 3 ayda elimden geleni yapıp hedefimi kazanıcaktım.

haftasonu bizimkilerle dersane dersane dolasmaya basladık, stajım da oldugu için saatleri uyan dersane bulmak zordu. sonunda saatleri uyan bir yer bulduk ve kaydımı yaptırdık sınıf mevcudumuz 3 - 5 kişi arası sürekli değişiyordu. çok taktan bir yerdi. orayı begenmedım ve baska dersane aramaya basladık ama saatleri uyan dersane yoktu. bende patronumla konusup staja gelemeyeceğimi söyledim güzel bir dersaneye yazıldım.

panpalarım geldim baslıyoruz yerlerinizi alın

adresini yaz panpa