Öylesiyle böylesiyle okul bitmişti ve ben onuncu sınıf için hazırlanacaktım. Burada ilkokul ve lise beraberdi ve hepsini Öğretmen üstlenirdi.
Öğretmenim beni şehire zütürecekti bugün. Biz yokken de Öğretmenin asistanı bakacaktı anneme. Öğretmenin ayak işleri asistanının oluyor. Her ne hikmetse de iyi bakıyor anneme kendine geliyor kadın. At arabası hazırdı. Dirilen sanayiler arasında otomotiv sanayi de vardı fakat arabalar çok pahalıydı. O yüzden at arabası candır.
Ö:Irmak hazır mısın?
I:Otelde her şeyimi karşılayacaksınız bu senede. Mahcubum.
Ö:Duymamış olayım.
Konuşmadım yola baktım. Utandım. Mahcuptum adama karşı. O benim öğretmenim olabilir fakat devlet (kalmışsa tabii) ona bilgi öğretsin, öğrencileri sınavlara hazırlasın diye getirdi. Kimse ona maddi bir şeyler sağla demedi. Sanırım bu işin doğasında var.
Etraf ağaçlık. Kimse yok. Gece karanlık. Şehir yolu beni hep ürkütmüştür. Şehir ise beni hepten ürkütmüştür. insanlar umutsuz, sokakta yaşayanlar, zorunluluk üzeri yaşayanlar ve hastalıklar. Yine de çılgınca nüfus artışı. Binalar en az 50 kat orada. Tek tük kısa binalar var. Her yer insan dolu. Benden uzak her şeye yakın olsun.