O gün okulda geçti. Kızların kıskanç bakışları, tüm erkeklerin yiyecekmiş gibi bakışları da geçti o gün içinde o lanet okulda. Akşama kadar çalışmak ve anneme bakmak ardından evden çıkışım. Bizim burası kırsaldır. Kırsal pek bir yer kalmamış bu yüzden Öğretmen şanslı olduğumuzu söyledi. Dağ var yakınlarda biraz çıkınca tüm şehir manzarası senindir. Evet o manzara hep benimdir. Kimse uğramaz geceleri. Sabahları gidenin olacağını da zannetmem. Arkam denizdir önüm ise kasabanın müstakil evleri ve bolca bulunan apartmanları. Burası bana huzur veriyor. Mahallede istenmeyen olmak, tüm zorlukları benim sırtlanmam hiç kolay değil. Hayat hiçbir zaman adil olmamıştır. Sadece küçük ya da büyük belli mutluluklar. Benim her gece bu manzaraya sahip olmam gibi. Bu manzarada uzun düşüncelere dalmam. insan nüfusunun aşırı hızlı artmasından dolayı duyduğum endişeler, yemek sorunu oluşması gibi derste gördüğümüz şeyler beni hep korkutmuştur. Bunun sonu yoktur insan saldırgandır. Ama sonunda hep bir manzaraya dönerler. işte benim manzaram burası.