sosyal fobi

moralim bir iyi bir kötü ya insan böyle sfli olunca,bir iki cümle edince doğru dürüst o an bir sevinç yaşıyor tamam lan artık bende normal insanım diyor ama sonra ne alaka lan bunu en beklemediğin insanlar bile yapıyor diyor o an sizi ezik, karamsar bir duygu kaplıyor. sonra bu duygu yeniden oluyor sonra karamsarlık daha da artıyor sonra kendinizi hastalıktan kurtulmuş, rahat bir insan olmuş şeklinde hayal ediyorsunuz. sonra ise lan ben kaç defa böyle hayal kurdum sonra olur olacak diye kaç yıl geçti olmadı diyorsunuz. buda farklı bir depresif hale sokuyor insanı.bu sf öyle bir lanet hastalık ki rahat olduğunuz an kendinizi sorgulatıyor yani oğlum niye rahatsın insanlara bak şöyle böyle diye sonra yeniden rahatsızlık yeniden hayaller yeniden sosyal fobinin kucağındasın...
kurtarıcı bir el bekliyorum ama gelmeyecek onu da biliyorum...

önerisi olan varsa söylemekten çekinmesin