Ama yine de bişey olmadı. Kapının önünde bekliyordum öylece. Kapının sokak tarafından görülmesi de bahçede büyümüş birbirine girmiş çalılar yüzünden mümkün değildi. Bakışlarım aşağı kaymaya başladı. Evet eşiğe bakıyordum yer yer çürümüş, ortası kenarlarına göre daha çukur olan sağlam bir ağaçtan yapıldığı belli olduğu o eşiğe... Sökmem ve altından anahtarı almam gerekti güya. Kiş kapıyı açabileyim ve rüyamda beni son ümidi gören o adama ( nedense?) yardım edebileyim.