Sarranid'lerle yaptığımız 40 yıllık savaş ağır dayatmalar uyguladığımız Samarra-Asugan antlaşmasıyla son bulmuştu, Ulu Janakir Han suikaste kurban gitmişti ben ise dönemin en çok belalı ama bir o kadar da güzel olan şehri, Kuzeyin Gülü, Ichamur'da eğitim görüyordum. Tonju Noyan'ın eğitimi altında 5 yıl geçirdim o 5 yıl içinde kızı Leydi Ayasu'ya bağlanmıştım 5 yıl süren eğitim sonunda görev vakti gelmişti; Vaegir hududuna uzun süren bir yolculuk yapacak, bölgeyi tanıyacak, köylerin erzaklarını çalacak, tahıllarını ve tarlalarını yakacaktım. Normalde yeni bir akıncı beyine bu görevi veremezsiniz ancak bir insanın atası(baba) çökmüş asil bir noyan olunca işler değişiyor

Geceleyin şehrin içindeki öğrenci çadırında dostlarımızla epey bi keyifliydik sonunda akıncı beyi olmuştuk Tubbaqh kopuzunu çalarken ben, Qagun ve Tayqabaqh kımız eşliğinde mezun oluşumuzu kutluyorduk tabi kımızı biraz fazla kaçırınca sızmışım sabah uyandım bizimkiler horlayarak uyuyordu kılıcımı, yayımı,okumu tabakalı hafif zırhımı giydim ve onları uyandırıp çadırdan çıktım bugün ayrı ayrı görevlere gidecektik hepimiz ay yüzlüm Ayasu'yu görmeden gitmeyecektim tabi konağa muhafız arkadaş sayesinde girdim Ayasu'nun odasının kapısını çaldım "Tagan!!!" diye bağırıp boynuma sarıldı beni böyle kuşandığımı gördü ve ağlamaklı bi sesle "Bugün mü gidiyors.." tam o sırada merdivenlerden inen uykulu gözlerini ovalayan Tonju Noyan'ı gördüm hemen Ayasu'nun dudaklarına yapıştım odaya girip kapıyı kapattım.
Ayasu:
-Napıyorsun sen? Aklını mı kaçırdın?Ya babam bizi görseydi!
+Büyük bi komutan kaybederdi (:
-Aptal! (((:

Anlayacağınız üzere odada bişeyler oldu işimi bitirince hemen konaktan çıktım ve törene yetiştim Tonju Noyan'ın emriyle 15 Kargıcı ve 10 Atlı Okçu alıp beyaz atıma bindim ve şehir kapılarından çıktım o gün hayatımın riskli, eğlenceli,ölümle oynaştığım kısmına ayak basmıştı atım...