bunun hatıraları vardı ben de mk. özenle sakladım. yurttaki dolabımda dururdu. her gün açıp onlara bakıyordum mk. gözlerim doluyordu. nasıl sevmişim diyordum kendi kendime. ender diyorum, bıraksana en başta. kız seni sevdiğini söylemiyordu mk. daha ne uzatıyorsun. bırak işte tamam de gitsin. en başta kes at. ama yok mk yok. ender mal biraz. dedim ya deve diken ilişkisi diye. bana öylesi yaraşır. tabii ender kim ki sevilsin. günlerim okul-yurt evreninde geçmeye başladı. tabii ben ne ders dinliyorum ne ders çalışıyorum. öyle sigara içiyorum aq. memlekete de gitmiyorum. hatıralarım canlanmasın diye gitmiyordum.
gel zaman git zaman 2 ay geçti. ben memlekete gittim. bunun hatıraları hala bende. bir küçük poşet karanfil, üstünde adımız yazan çay kaşığı ve mihrabın en değerli bilekliği. annesinin ameliyatta ona aldığı bilekliği. sonradan onun da ne kadar gereksiz olduğunu öğrenecektim.