2. haftayı da geride bıraktım. ne mesaj ne watsap ne arama hiçbir şey yoktu. sanki hiç olmamış gibi. ağır yara almıştım. düşünsenize binler size bir kız sarılıyor, elinizi bir an olsun bırakmıyor ve sizden bir şeyler bekliyor ama size sevdiğini söylemiyor. siz ne yapardınız? ne acı bir durum. kız kız kız. alın lan işte kızlar size. ne oldu mk? kız diye ölüyordum ne oldu? onca şey, yemekler, içecekler, sinemalar, eğlenmeler, anılar... nerede hepsi? kim hatırlar mk? benden başka kim hatırlar bunları? ayrılmadan önce kız bana sübliminal mesaj veriyormuş bunu da daha yeni anladım. kız bana ayrılanlardan bir taraf her zaman her şeyi unutur diyordu. o taraf ben değildim mk. dayanamıyordum mk. aradım bunu. yine açmadı. 5-6 kere aradım. açmadı. sonra amann dediğim an telefon çaldı. duymadım dedi. lan neyse dedim mk. anlat ne derdin varsa dedim. bi derdim yok sen aradın beni dedi.