küçükken dedemle kahveye gidip çay içerdim. bana dondurma ısmarlardı dedem.iyi insandı allah rahmet eylesin. beyaz saçlarını sakallarını taradığı bi tarağı vardı. çok özenmiştim ona çocuk aklı işte. kış tatilinde memleketteyken darlamıştım dedemi illa bana bu taraktan al diye. gidip almıştı sarı kırmızı bir tarak. nasıl sevinmiştim anlatamam. işte ben o tarağı kırdım beyler. dedemin kış kıyamet alıp geldiği tarağı kırdım ben. belki de bu yüzden yüzüm gülmüyor hayatta. hani diyorum ya dostum olmadığını anladım diye hayatta. işte eğer bi dostum olsaydı bu dedem olurdu.ben o tarağı kırdım dede. özür dilerim.