beyler ezgiyi hatırladım yine.ne güzel kızdı o be.evlenirdim onunla kalbim kırılmasaydı. sonradan öğrendim o da güzel bir ünide okudu.ben anlamıyorum insanları beyler.bi cafeye gidip saatlerce konuşuyorlar.bir insan bu kadar ne anlatabilir beyler? nasıl bu kadar sosyalsin amk? onlar güçlüydü beyler. hayatı doğarken kavramışlardı. lisedeyken bi gofretim olurdu ya ben arkadaşlarımın yanında yiyemezdim onu. utanırdım.sanki o çocuk eve gidip üzülecekti o gofretten alamadı diye. belki bütün hayatı boyunca o içinde kalacaktı. hani demiştim ya lisede yanımda bi bin oturuyordu diye.o bin her gün getirip sandviç yedi beyler.bir gün bile sen yemiyor musun diye sormadı. salağım ben beyler. anlamadım hayatı.