Delirmemiz an meselesiydi hem olaylar hemde amsızlıktan kafayı yicektim kendi kendime bi plan yaptım herkes uyuduktan sonra elifi ve buseyi kaçırıp catur cutur gibecektim.

Herkes uyuduktan sonra gizlice kizlarin kaldigi odaya girdim ki ne göreyim yiğit, elif, buse ve hamitin ceseti grup ciks yapıyolardı...

ilk başta çok sinirlendim fakat hamitin zütü beni yumuşattı ve bende gruba katıldım. Yiğit hızlı refleksleriyle beni baştan çıkartıyodu.
Biranda bi ses duyduk ve toparlanmaya başladık.

Ses: "Emre vurri vallah beline kuvvet hewal" dedi. Testere reyizin verdiği gazla hamitin cesetini ters yatırıp düz gibtim. Ardından sarılıp uyuduk. Artık kendimi hamitin cesedine ait hissediyordum aramızda bi bağ oluşmuştu.

Sabaha kadar gibiştik sabah bi sesle uyandık. Asu ağlıyordu hemen koştuk önünde bi kutu vardı hemen kutuyu açtım ki ne göreyim bir yannan üstünde de bir not "sakın mahzene inmeyin -yigit" gözlerimden yaşlar bosaldi yigit bizi kurtarmak icin yarragindan vazgecmisti.

Şimdi intikam vaktiydi...