aradan günler geçti. mertle çok eğleniyorduk her şey çok güzel gidiyordu. tabi ki artık mutluluğun bozulma zamanı gelmişti. beraberce geçen 3-4 aydan sonra mertte ufak tefek soğumalar başlamıştı. bu anı daha önce yaşamıştım ben. ve kızlar gerçekten olayları unutsalar bile nasıl hissettiklerini ve ne hissettiklerini unutmazlar. yine bir okul çıkışı mertle kafede buluştuğumuzda mertle bu konuyu konuşmayı kafama koymuştum. gerçekten hayatımda o kadar sorun vardı ve üstesinden gelmem için üzerine gitmem gerekiyordu.

mertle konuşmaya başladık :

-mert neden bu şekilde aramıza soğukluk girmiş gibi hissediyorum.

-aşkım yok öyle bir şey. kafam incin bu aralar sana öyle gelmiştir.

-bilmiyorum belki de , ama canını sıkan bir şey olursa benle paylaş olur mu?

-olur aşkım söylerim.

yok bir şey diyen adama ne diyeceksin ki. içim elvermesede zaten kokusu çıkacaktı. bende oluruna bırakmaya karar verdim.

bu arada sınıf olarak artık daha fazla kaynaşmaya başlamıştık. belirli gruplar vardı. gruplaşma yaşamıştık ama bizim grubumuz fazlasıyla iyiydi. 8-9 kişilik bir arkadaş grubu sürekli aktivitelerde bulunmaya başladık..