o gece telefon elimde hurinin resimlerine bakarak uyudum.. Rüyamda bana gel diyordu, o arada iki annem beni uçurumdan itmeye çalışıyordu, babam gözlerini kapatmış yalnızca küçük kardeşim elimden tutmuş gitme abi diyordu... Bu gördüğüm kabusun tam 2 yıl boyunca gördüm aralıksız her gece. Görmeyeli 3 ay oldu, uyumaya korkuyorum hala acaba görür müyüm diye. Neyse beyler sabah oldu perişan haldeyim ama, aradım huriyi açtı, direk ben gelmeyi kabul ettim dedim. Nereye nasıl ne için dedi. Baban demişti ya gelirse olur diye tamam gelcm, şart falan da yok dedim. Hiç düşünmeden ben artık istemiyorum deyi verdi. O sinirle telefonu camdan aşşağıya atıp olduğum yere yığıldım. oteldeki çocuklardan biri temizleğe gelip beni görünce öldüm zannetmiş ambulansı aramış hemen.

Gözümü açtığımda hastanede yatıyordum, tek hatırladığım buydu. Doktorlar başımda bir şeyler konuşuyordu, beyninde hasar bırakmış falan diyorlardı.

Bunlar benim uyandığımı görünce içlerinden biri Günaydın delikanlı, nasılsın dedi. Güldüm sadece : ), ne dememi bekliyordu acaba çok merak ediyorum şuan. Ben cevap vermeden yine uyudum, o şekilde 1 hafta yattım hastanede galiba.