neyse panpalar bu dedi ben de sana yemek yapayım bari. Onlardayız ama hanım efendi yorulmasın diye dışardan söylüyoruz, lükse bak amk. O zamana kadar ayda 300-400 lira yetiyorken 1000 lirayla ayın sonunu getiremez oldum. Gündüzleri artık okula gitmeyip site yapıyordum, yoksa para yetişmiyor.

Bu yemek yapana kadar gece 11'i buldu ben de bu arada pc'ni kullana bilirmiyim diye izin aldım. Geldi facesinden çıktı tamam canım deyip öptü verdi pc'yi. Ben hemen yapamaz diye eski resimlerinin olduğu bir klasör vardı oraya dalıp gitmişim ordan bir açık arıyorum, bubu arada yemek hazir diye cagirdi keyloggerden sifreye baktim hemen ama facesine giremedim. Yemegi yiyoruz ama benim aklım facede yemeği yedikten sonra bu bulaşığı bana kitledi yıkadım derken uyuyalım saat geç oldu dedik. Bu uyudu ben hemen telefona sarıldım facesini açtım bir baktım bu daha ben evden gider gitmez o binlerin profiline bakmış falan. Ulan birden ağlamaya başladım böyle bir ağlamak yok, hıçkıra hıçkıra tutamıyorum kendimi. Bu da uyandı noldu birimi öldü diyo, evet sen dedim. Bu ne falan dedi, kalktım ışığı açtım salya sükmük ağlıyorum beyler, bağıra bağıra. Bu sus falan diyor ama tutamıyorum kendimi ne bi şey diye biliyorum ne susabiliyorum. Telefonu gösterdim bu anladı. Elimi yüzümü siliyo burnumu siliyo falan ama ben gibilmiş gibi ağlıyorum.