*
Aşağıya kafeteryaya geçelim mi. diye sordum.
kafasıyla onayladı beni.
geldiğimiz gibi merdivenlerden geri döndük.
bu sabah uyandığım oturakların yanından geçip köşeyi döndükten sonra kafeteryaya geldik.
boş bi masa bulduk.
oturduk.
-bişey içer misin. dedim.
-yok. dedi
-peki. dedim ve kendime çay almak için kalktım ayağa.
sabah erken vakit olduğu için kuyruk falan yoktu bu sefer allahtan ve "1 çay alabilir miyim" diye seslendim çalışana, sonra içimdeki vicdanlı bebeye hakim olamayarak "2 olsun lütfen" diye düzelttim.
köpek gibi acıkmıştım.
ama yemek yiyecek halim yoktu, o yüzden yiyecek bi şey söylemeye yeltenmedim bile.
1 dk geçmedi ki kağıt bardakta 2 çay, bi kaç şeker, 1 de tepsi uzattı çalışan kız.
çayları alıp masaya geri döndüm.
çayın birini babamın önüne doğru uzattım.
teşekkür etti.
"eee anlat bakalım, seni dinliyorum" dercesine baktım.
bakışlarıma fazla direnemeyip girdi konuya.
-Ömer. dedi
efendim "baba" demeyi çok istedim ama dilim varmadı lan beyler, babamdan çok "baba" demeyi özlemiştim ama diyemedim işte amk.
-efendim. dedim sadece.
-Biliyorum bana kızgınsın, kimseye bi tak demeden çektim gittim, hepiniz çok haklısınız. geçerli bi bahanem olmasını çok isterdim ama yok malesef. şu zıkkım hayatımı mahfetti. dedi içkiyi kastederek.
zaten taksiye kafasına göre çıkıyordu, kazandığını da içkiye sigaraya gömüyordu.
bunlar zaten bildiğim şeylerdi, yeni bi şey duymamıştım henüz.
"eee" der gibi babama bakıyordum, ve devam etti.
-bu zıkkımı bırakamadım be Ömer. sonra bi hatunun peşine takıldık. hayatımı kendi ellerimle mahfettim. annen zaten abinden dolayı perişanken bir de bu mevzuyu öğrense hastalıklara kalırdı kadın. sonra takıldığım hatun karınla konuşucam artık, boşanın ayağı yapınca da göze alamadım. onu da alıp istanbul'a gittim. kaçtım be Ömer, bildiğin kaçtım, başlarda mutlu olduğumu sandım ama şimdi arkamı dönüp baktığımda deydi mi diye soruyorum sadece kendime. dedi
babam mevzuyu panpasına anlatır gibi anlatıyordu.
bi kaç defa babamın pavyona takıldığı gelmişti mahalledeki binlerden kulağıma ama bi hatunun peşine takılıp gideceği hiç gelmemişti aklıma.
vay amk dedim içimden.
-devam et lütfen. dedim.
-annenizi tarsusa göndermek kimin fikriydi bilmiyorum ama kim düşünmüşse çok iyi düşünmüş. duyduğumda içten içe evde oturup beni beklemediğini düşünerek sevindim açıkcası. anneniz gittikten sonra da 1-2 defa dönmeyi düşündüm ama göze alamadım be Ömer. dedi
-millete o kadar borç takıp geri dönemezdin zaten, Rüstem amca seni gördüğü yerde... dedim sinirlendiğimden dolayı cesaretimi toplayıp, ama cümlenin devdıbını getiremedim kendime yakıştıramayıp.
-Ben gittikten sonra dönmemi en çok Rüstem istedi zaten. dedi...