bu bir intihar başlığıdır

Sigarayı da yıllardır içtiğim falan yok. Başta demiştim ya bu yolun sonu görünmüyor diye. Bu fikir yerleştiğinden beri içiyorum. Yaklaşık 15 gündür. Peketin rengi de Karadeniz mavisi…
Size de oluyor mu. Beynimi hissetmiyorum bazen. Aklıma zerre bir şey gelmiyor. Ne mal bir durum birader. Nasıl dolar bu boşluk diyorum dolduracak bir şeyler bulmaya çalışıyorum. Bu kez bi' bakıyorum koyacak yer yok.
Buna bile söyleyecek bir şey bulmuş bu adam "zaman neden nereye gider... bilemiyorum; bazen aklım yetmiyor…"…

Sigara demişken bir de alkol var tabii…
O zamanlar malum okulda kaldıktan sonra annem pek sıcak bakmıyordu çalışma fikrime ama yük edemezdim kadına kendimi. Bende cuma, cumartesi ve pazar günleri çalışmak için bir iş bakıyordum tam o bahsettiğim her şeyimi bilen kardeşimin çalıştığı bir yer vardı Maltepe'de alkollu davetler vs. verilen bi salon gibi. Daha öncesinde bir kaç yudum rakı içmişliğim vardı ama tam manasıyla orada tanışmıştım. Kardeşim içerdi ama.
Orada tek tük başladım.