evli bir kadınla ilişim var

kafam karışıktı biraz. taşlar oturmaya başladı lakin yeni sorular çınlamaya başladı zihnimde. ve en önemli soru peki şimdi ne olacak?
bunun cevabını daha sonra uzun uzun nasılsa düşüneceğim diyerek o anki duruma odaklandım. konuşma sırası bendeydi.
+"sana staj için ilk gördüğüm andan beri anlayamadığım bir bağ ile bağlıyım sanki" dedim. "şartlar ne olursa olsun kopmadı bu bağ
ve şu an çok daha güçlü.. "bir an için duraksadım "bende sana aşığım ve bunun gelip geçici bir duygu olmadığını düşünüyorum" dedim.
"o gün arabada yaşadıklarımız bir duygu patlamasıydı ve hayatımda yaşadığım en güzel anlardı"

-"benim de" dedi. "insan aşık olduğu kişi görünce bile heycanlanıyor dedi" biraz utandı bunu söylerken.
+"iyiki tanımışım seni" elini sımsıkı kavrarken.

ikimiz içinde bu sohbet iyi gelmişti. ben bir nebzede olsa kafamdaki soru işaretlerini gidermiştim. o da sanırım kendi zihnindeki "nedeni" bana
anlattığı için rahattı. belki bir defa dokunmuştum narin tenine, belki bir defa içmiştim o dudaklarından aşkı ama bağlanmama yetmişti.
beni ona çeken şey her ne ise, onu da bana çekiyordu..
yaklaşık 1 yıl bu şekilde devam etti. çok nadir buluştuk. sırf ellerini tutabilmek, gözlerinde aşkı görebilmek için ayda yılda bir olan
buluşmalarımızı iple çekiyordum. ve bu duygu karşılıklı olunca beklemek de koymuyordu. eski zamanlarda gibiydik.. sevdiğinle ne kadar zor
görüşürsen o kadar zor tüketirsin aşkı.. telefonunu özellikle almadım. bir iki defa dayanamayıp mektuplar yazdım, sonu seni seviyorumla biten..
ve cevaplar aldım yine sonu seni seviyorumla biten.. okulların kapanmasından önceki son buluşmamızda..
xxxx kafe. daha çok üniversiteliler takılır burada. ben bir defa gelmiştim.
ve ben yine erken geldim.