Araçların içi gayet geniş ve ferahtı. Engebeli arazilerden geçen araç sallanıyor, aracın tekerleklerinin sesi kulaklarımizda yankilaniyordu. Bizim ekip zaten uzun zamandır tesiste tikili kaldığı için soyleyeceklerini tuketmisti. O yüzden çok fazla konusulmuyordu. Yalnız ara sıra şoför sormuş olmak için soru soruyor, sohbet açmaya çalışıyordu. Biraz sonra o da pes etti ve ortalık sessizliğe büründü.

Eski sınırı geçmiştik. Artık sınır eskiden olduğu yerde değildi. Eski sınırın biraz daha doğusunda olan Anipemzaya girmiştik. Süre gelen çatışmalar sonucunda Ermeniler, bu alanın doğusuna çekilmişti.
Sanki eline teknolojik bir oyuncak verilmiş küçük bir çocuk gibi, elindekini hoyratca ve bilinçsizce kullanan Ermeniler, sıcak çatışma yerine , elindeki imkanlardan faydalanip daha kolay yoldan istediklerini gerçekleştirmek istiyordu.

Düzenli saldırılar yerine , vur kaç yapıyorlardı. Biraz tecrübesi olan bir asker bile, bu yapılanların asıl amacınin Türkiyeyi oyalamak olduğunu anlayabilirdi. Ellerinde ne gibi bir teknoloji olduğu tam bilinmedigi için direkt olarak saldirilmiyor, olası asker kayıplarınin engellenmesi saglaniyordu. Bu yüzden bizler önce gidiyorduk. Üstümüzde özel kıyafetler, kulaklarımizda kulaklıklar vardı.
•
Asıl alana yaklaşmış olacaktık ki, araçlar durdu. Araçlardan sırayla indik. Birliklerin yanına gelmiştik. Tim komutanları önde olacak sekilde timler sıraya geçti. Rütbesinden binbaşı olduğu anlaşılan biri karşımıza geçti. Esas durusa geçtik. "Rahat" dedi.
Daha sonra bize olanları ve ilerletecegimiz yeri söyledi. Bugün dinlenilecekti. Yarın gün agarmadan operasyon başlayacaktı.

Yazsana oğlum

Rez kardeş biraz hızlı yazsan

Amina koyim artık bitiriceksen bitirde kurtulalim bizde

Ulan 4 gün oldu be yaz artık

Hadi laaan

Rsz daammm

REZERVATUAR

Lan hadi aq

Len yazsana seni bekliyim

HADi AMK

hadi hadi yazmicaksan haber verde bizde takip etmeyem

Bundan sonra bırakıyorum okumayi yalnız cidden ayıp ettin...

Kaybetmiştim buldum sonunda amk

amk bitiriceksen bitir yeter süründürüyorsun

Gün henüz ağırmamisti. Etrafta dolaşan bir kaç er bizleri uyandiriyordu. 5 dakika içinde herkes uyanıp yerlerine, esas durusa geçti. Bugün operasyon günüydü. Neyle karşı karşıya olduğumuzu bilmiyorduk. Sadece, önceden karşılaştıklarimiza karşı önlemlerimizi almıştık. Herkes hazırdı.
• **
Birliklerin yanından ayrılıp ilermeye başladık. Araçlara binip yola çıktık. Bir süre sonra durduk.
"Burdan sonrasını aracsiz gideceksiniz" dedi şoför. Aracsiz devam ettik yola.
ilerde tepeler gözüktü. Bize , Ermenilerin bu tepelerin ardına çekildiği ve orada mevzilendigi söylenmişti.
Konusulup karar alındı. Tepeler enine geçilecek, bir Tim ise tepeye çıkıp yukardan destek verecekti. Bizim Tim sol kanattan giden 2 timden biriydi. Sağ kanattan da iki Tim gidecekti. Her ne kadar geniş tepelerden olmasa da, etrafından dolaşmak zaman alacaktı.

Tepenin etrafından dolaşırken günün ilk ışıkları etrafı aydinlatiyordu. Az kişiyle, ses çıkarmadan stratejik noktaları almaya çalışmaya artık alıştığımız için pek fazla konusulmuyordu. Hava, mevsim dolayısıyla soğuktu. Tepede belli belirsiz olan sis, yoğunluğunu artırmıştı.
Sessizliği diğer timin en önünde yürüyen asker bozmuştu.
"Ordalar! "
Neredeyse fısıltıyla söylediği bu söz, sessizlikte fırtına gibi yayılmış, hepimizin kulaklarında çınlamisti. Şimdi herkes askerin baktığı yere bakıyordu. Askerin baktığı yerde hiçbir şey yoktu.
"Ordaydi. Birden bire kayboldu"
Dedi asker. Sisten dolayı gözünün yanildigini düşünüp yürümeye, tepeyi dolaşmaya devam ettik.

Azck hızlı be

Devam etmedi amq