Recep'in yapmış olduğu orozbu çocukluğunu bilen köylü kadınlar, her ne kadar muhtar olmuş olsa da Recep için potansiyel birer tehdittiler. Çünkü, Recep bu amlıların saplayanını katletmiş, kadınları dımdızlak ortada bırakmıştı. Recep, günlerce, aklında ne yapıp edip bu durumun üstesinden gelme planları kuruyordu. Timsah tuzağını tekrar kullanamazdı. Çünkü amlılar, kocalarının nasıl öldüklerine tanıklık etmişlerdi. Asında, Recep'in kafasında daha değişik şeyler vardı ...

Son tohumlar da toprağa bırakıldıktan sonra ilk iş, floki dışında, köydeki tüm amlıları gaz odasına kapatmak olacaktı. Gaz odası, Nazi işgali sırasında yapılmış , ve şimdilerde ambar olarak kullanılıyordu. Recep, tüm amlılara, ambarı temizlemeleri için Floki ile haber salmış. Haberi alan amlılar kendilerini ambar temizliğine öylesine kaptırmışlarki, Recep'in, ambarın çelik kapısını kapayışını bile farketmediler. Recep gaz odasındaki amlılara çelik kapının ardından pandik parmağını gösterip kahkahasını atıktan sonra gaz vanasına abandı. Bir süre beklediyse de ortada çığlıklar yükselmiyordu, aksine çalı süpürgesi sesleri ve kadınların kahkahaları geliyordu kulağına. Gaz vanasına tekrar abandı, bir süre bekledi ve sonuç yine hüsran. Gözü gaz sayacına ilişti, Recep acı gerçekle yüz yüze kaldı. Sayaç, yakın zamanda üst üste ödenmemiş fatura borçlarından dolayı mühürlenmişti.

Başka bir yolu olmalıydı. Buldum! Şimdi ananızı ziktim sizin deyip kahkahalar ve çalı süpürgesi seslerinin ardından koşarak uzaklaştı. Yaklaşık iki saat sonra Recep, içi tezek dolu bir traktör römorkuyla ambara (gaz odasına) yanaştı. Floki'ye kalırsa, Recep çok mantıklı bir karar almıştı; tezek metan gazı ihtiva ediyordu. Çatıya çıkıp tıkalı havalandırma deliğini açıp kürek kürek tezek atmaya koyuldu. Amlılar süpürmeyi bırakıp çığlıklarla, Huur Evladı Recep'in tezek atışını izlliyor, bu duruma bir anlam vermeye çalışırken, aynı zamanda 'Recep'in rahmetli annesi için ağza alınmayacak imalarda bulunuyorlardı. Bu durum Recep'i daha da öfkelendiriyor, küreğe vargücüyle asılmasına sebep oluyordu. Yaklaşık 6 saat süren tezek atma işlemi nihayet bittiğinde, Recep havalandırma deliğini kapatıverdi. Amlıların ölümünden emin olabilmek için bir gün boyunca bekleyecekti.

Ertesi gün, 06:31 gibi uyanan Recep, ambarın yolunu tuttu. Ambara vardığında ortama ağır bir tezek kokusu hakimdi ve çelik kapıya kulağını iyice yaklaştırdıktan sonra, öldüklerine kanaat getirip, kapıyı açtı. Manzara karşısında gözlerine inanamayan Recep oracıkta yere yığıldı. Ayıldığında, Floki yanındadır:
-Sana ne oldu Recep, karılar nerede?
-Bilmiyorum, kapıyı açtığımda burda kimseler yoktu. Sanırım, amlılar kaçmış Floki!
(Recep hayretler içerisinde kendi kendine söyleniyor, yaşananlara akıl sır erdiremiyordu.)
-Ama nasıl olur kapı kapalıydı, havalandırma tıkalıydı, kaçmış olamazlar. Sakın tezeğe gömülü olmasınlar!
Recep, aklı, soğan ekmekle yemiş gibi tezeğe balıklama dalıp, sırt üstü, kurbağalama, kelebekleme ve serbest stil yüzerek bir yandan Floki'den alkış topluyor, diğer yandan amlıları arıyordu. Belki ortada onlarca am kayıptı ama bir amdan emindi; karışık yüzme stilini denerken, Floki'nin dıbının keskin kokusunu aldı Recep ...

oooo , o kadar yükseldi demek ; hayal gücü nelere kadir amk .

hahahhhahahaaaa

hakikidir kardeşim ama sıkıldım be bu kadarı yetsin