Bilinmez bir zamanın bilinmez bir köyünde işsizlikten ensesini kaşıyıyan bu sırada kim bilir ne binlikler düşünen flokinin marangozhanesinin kapısı gıcırdayarak açıldı ..

Çulsuz recebin karısı cilalı emineydi gelen .eteklerini sürüye sürüye flokiye yaklaştı .floki
- buyur abla ne lazımdı ?
- abla deme lazım olur . bana ahşap bir buzağı yapmanı kahverengiye boyamanı istiyorum .yanlız hiç param yok
- canın sağolsun abla sorun değil
- hayır sorun ödemek isterim diyen emine flokinin önünde diz çöktü keser sapını önce okşamaya sonra yalamaya başladı

hazdan iki gram aklını da kaybeden floki emineyi tuttuğu gibi kucağına aldı sıçrattı sıçrattı sıçrattı sıçrattı... ikisi de kanter içinde kalmışlardı .emine toparlandı .evine yollandı .sendeleyerek gidiyordu .

birkaç gün içinde floki muhteşem bir buzağı yapmış kahverengiye boyatmıştı .emine buzağıyı almaya geldiğinde neden ahşap buzağı istediklerini sordu .

- çayıra salıp inek olmasını bekleyeceğiz sonra sütünü içip doğacak buzağılarını satarak geçimimizi sağlayacağız .
- floki gibe sürülecek akıl yok sizde yemin ediyorum abla dedi .

ertesi gün recep buzağıyı alıp çobana zütürdü .çoban ilk başta tereddüt ettiyse de recepin dili çobanı ikna etti .sürüyle beraber yayılan buzağı kafasını hiç kaldırmıyor sürekli otluyordu .akşam olunca buzağının bu şevkini kırmak istemeyen çoban buzağıyı bırakıp sürüyü köye getirmiş .

recep çobandan buzağıyı ister çoban durumu anlatınca recep çobanı kadıya şikayet eder .buzağıyı öyle bir anlatır ikna kabiliyetiyle kadıyı öyle büyüler ki kadı çobanın recebe bir inek tazminat vermesini buyurur

recebin ineği kısa sürede açlıktan ölme noktasına gelir çünkü recep ineğe yem alamamaktadır .ineği keser yerler .derisini satmak için kasabaya yollanan recep yolda yaralı bir güvercin görür. Güvercine acır derinin içine sarıp yoluna devam eder .

kasabaya 5 km kala sağanak yağmur yağmaya başlar .recep yakınlardaki demircinin evine sığınır .demircinin karısı recebe acır bu gece kocam gelmeyecek evin bitişiğindeki ahıra gidip samanların üzerinde yatabilirsin der .recep minnettardır .

gece ilerlemiş yatsı vakti geçmiştir .recep evden sesler geldiğini duyar .gözünü duvardaki çatlağa iyice yaklaştırır birde ne görsün :köyün imamı elinde pasta şarap kızarmış tavuk olan bim poşetini masaya boşaltmaktadır .poşeti boşaltır boşaltmaz demircinin karısı gelir .

imam karıyı baştan aşağı yaladıktan sonra kurşunkalemiyle yazmaya başlar .yazdıkça yazar kadın numaradan inlemektedir .imam kendini brazzerstaki kel zannetmektedir .recep de küreklere asılmaktadır bu arada .kazan kazan kazan durumu yani .birtek kaybeden vardır demirci ….

Sözünü etmişken kapı çalınır kadın - eyvahhh kocammm diye yavaşça inler .bim poşetinden çıkan tavuğu şarabı pastayı evin değişik yerlerine saklarlar imam da gardoba girer .kadın kapıyı açar .

Yağmura yakalanan demirci ilçeye inmekten vazgeçmiş geri dönüştür bu arada dünyanın yağmurunu yemiş göle düşmüş ite dönmüştür

Elbiselerini değiştikten sonra karısından yiyecek bişeyler ister karısı ekmek peynir ve çayı kor önüne .demirci vay amk yinemi bu üçlü der sızlanır .
Kadın recepten bahseder adam acır çağır gelsin oda iki lokma yesin der .recebin derisi adamın dikkatini çeker .deri hareket etmektedir .

- o ne lan yavşak
-falcıyım ben bu deri bana söyler
-söyle o zaman ne var ne yok
-100 gümüşünü alırım
-Öt bin
Yatağın altında tavuk var .bakar
--olaa vay amk kaltağıııı
Çamaşır makinasının içinde şarap var
--olaa vay amk kaltağııı
Bulaşık makinasında pasta var
---olaaa vay amk kaltağııı
Gardropta şeytan var

--Hagibtirrrr açın kapıyı gitsin tırsarım lan ben şeytandan .gardobun kapağı açılır imam topuklar demirci korkudan bakamaz bile .

Recep 100 gümüşü cebe indirir .sabah olunca köyüne döner 30 koyun alır köylüler merak edip değirmenin suyunu sorunca ineğimin derisini sattım der .köylüler ineklerini keser derilerini alıp kasabaya yollanırlar bakarlar ki recep huur çocuğu bir yalancı .köye döner durumu imama şikayet ederler imam recebin kazıklı fıçıya konup tanrı dağından mara nehrine kadar yuvarlanmasına karar verir

Tam bu sırada muhtarlık için yanan tutuşan necmi efendi geçmektedir yanlarından recep bağırmaya başlar –imam efendi gibsen muhtar olmam girmiyorum bu fıçıya .necmi efendi hemen fıçıya atlar imam uyaracak olur ama recep demirciiiiii der .imam ses etmez köylü recep diye necmiyi yuvarlar fıçı maraya düşer .

Recebi birazdan karşılarında gören köylü çok şaşırır .recep mara nehri abu hayatmış meğer .timsah korkusundan yıllardır bilememişiz der .köylüler inanır koşa koşa nehre atlarlar nehirde az önce necmi efendinin ziyafetini çeken timsah klanı vardır hiçbiri kurtulamaz

Birkaç ay sonra Recep erkeksiz köyün muhtarı olmuş köyün tüm kadınlarını idare eder köyün tüm hayvanlarının da sahibi olmuştur tabiki flokiyle beraber .