/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +93 -8
    "kankamin kiz kardesleri" isimli hikayenin devamidir.

    Bosluktaydim resmen. Sedadan ayrılmış veysel askere gitmiş konusacak kimsem kalmamisti. Cafeye bile cok nadir ugrar olmustum. Murat abi cafenin isletmesini birakmisti.

    Mert mezun olmustu ve memleketine geri donmustu. Evde de yalniz kalinca iyice bunalima doğru sürüklüyordum kendimi.

    Ne sınavı düşünecek halim vardi ne çalışacak gücüm kalmıştı. Veysel gideli 3 ay olmuştu ara sira arardi beni hal hatir sormak icin. Bir ara düşündüm tecili bozdurup bende gitsem mi askere diye ama sonra vazgeçtim.

    Sinav tarihi yaklasmaya basladiginda kendimi bir dershaneye yazdirip artik resmen okumak icin bir adim atmis oldum. Hayati bir kenara bırakıp derslere yogunlastim. Gece gunduz ders calisir hale geldim.

    Sinav sonuclari aciklandiginda tercih ettigim yeri kazandigimi ogrenince kucuk capli bir kutlama yaptim tek basima yasadigim bekar evimde.

    Kayit tarihi gelince de gittim evraklari falan hazirladim komsu il oldugu icin fazla uzak sayilmazdi. 1 saatlik yol zaten fazla uzaga gitmiyorum ama oldugum yerden ayrilacak olmam biraz icimi burkuyordu.
    ···
  1. 2.
    +1
    Rezervetullah
    ···
  2. 3.
    +2 -2
    Yeter amk herkes gibik sokuk hikaye yazıyor
    ···
  3. 4.
    -1
    OFFF BiSG AMINA ÇAKTIM
    ···
  4. 5.
    0
    Rezertuvar
    ···
  5. 6.
    +3 -1

    KANKANIN BACILARINI gibEM

    ···
  6. 7.
    +2
    arkadaki ışık güneş mi
    ···
    1. 1.
      0
      satürn
      ···
  7. 8.
    0
    A E S T H E T I C S
    ···
  8. 9.
    +1 -1
    Geldi yine tipini gibtigim he anlat amk dinliyoZ
    ···
  9. 10.
    +16
    O pgibolojik bunalımla evlatlik verildigim ailenin yanina gittim. Ogrendigim gün evden kacip bir daha geri donmemistim. Bu kez tabularimi yikip kendime verdigim sozden vazgecip biraz olsun onlarin gibi dusununce beni gormeye haklari oldugu kararina vardim.

    Tabi 16 yasindayken bir ergen olarak hayatini devam ettirirken bir anda anne baba dedigin insanlarin aslinda gerçek annen baban olmadigini ogrenmek ne kadar pgibolojik hasar verse de sonucta beni buyutmus olmalari her ihtiyacimi karsilamis olmalari dolayisiyla, bu kez kiyamayip beni görmelerine izin verecektim.

    Yakin zamanda okulun baslayacak olmasi fazla kalmadan kacmaya bahanemdi. Sabah uyandim dusumu alip Hazirlanirken telefonum calmaya baslamisti. Annemin aradigini gorunce orali bile olmayip nasilsa birazdan yuzyuze goreceksin deyip acmadim.

    Sirt cantama bikac parca esya alip yola koyuldum. 4.5 yil sonra eskiden yasadigim yere donmek beni biraz heyecanlandirsa da alacagim tepkiler beni merak icinde birakiyordu.

    Veyselin biraktigi karttan biraz nakit alip arabama bindigimde acaba yanlis mi yapiyorum diye dusunmekten alamadim kendimi.
    Fakat nedendir bilinmez sanirim bende biraz ozlemistim eski hayatimi.

    Ilk 1 yil cok zor zamanlar geçirdim evden ayrildigimda ama bulduğumuz para ve basimizdan gecenler olgunlasmama neden olmuştu sanirim.

    Evin onune arabami cekip zili çaldım. Kapiyi annem acti gözlerini fal tasi gibi acip kekeleyerek "e-emre" diyebildi sadece. Gözlerinden suzulen damlalari seyrederken ben boynuma sarılıp "oğlummm" diyerek hıçkıra hıçkıra aglamaya baslamasi benimde gozleeimin dolmasina sebep olmustu.

    O an anladim ki bencil davranmistim. Beni bu kadar sevdigini bilsem arayi bu kadar acmaz bu kadar inat edip arayip sormamazlik yapmazdim diyerek kizdim biraz kendime. Bende sarildim bisey demedim. Diyemedim. 10 dk kadar kapida oylece kaldik.
    ···
  10. 11.
    0
    Rezervasyon
    ···
  11. 12.
    +14 -1
    Sonra bisey soylemeden iceri gecip oturmaya basladigimizda "ac misin?" diye sordu. Bana buyuk bir askla baktigini anlamak zor olmadi tabii ki. Biraz sohbet edip rahatlatmaya calissamda sevincten yerinde duramiyordu.

    "Universiteyi kazandim" dedim. Gitmeden ugradim havasi yaratmaya calistigim icin biraz uzulse de kazandigima sevindi tabi ki. Aksam oldugunda babam kapiyi annem yerine benim actigimi gorunce o yastaki adami aglatmaya yetti. Ve benim pismanligim da giderek artiyordu.

    Sohbetler edildi hal hatir soruldu yemekler yendi. Herkesin mutlulugu gozunden okunuyordu. Geldigimi duyan herkes eve akin ederken ilgiden bunalip balkona sigara icmeye ciktim.
    ···
  12. 13.
    0
    Devam bin
    ···
  13. 14.
    +15 -1
    kuzenlerim de gelmisti. Ben anlattim onlar dinledi. Annem balkona gelip bana tekrar sarildi ve havanın soguk oldugunu iceri girmemiz uyarisini yaparken beni dusunen insanlarin arasinda olmak hosuma gitmeye baslamisti acikcasi..

    Ben anlattim onlar dinledi onlar anlatti ben dinledim ve gece saat 3 gibi herkes dağıldı. Annem yanima gelip oturdu ve o can alici soruyu sordu "bunca zaman neden gelmedin?" bekledigim bir soru aslinda ama cevabini vermek benim icin cok zordu. Sustum. Sarilip bir daha gitme oglum derken aglamaya baslamasi beni de aglatmaya yetti.
    ···
    1. 1.
      0
      KuZZen var cugu
      ···
  14. 15.
    0
    Yine mi sen amk git burdan
    ···
  15. 16.
    0
    Rezerve4 öbür hikayeyi beğendim bakalım bu nasıl
    ···
  16. 17.
    0
    Çalıntı cügü
    ···
    1. 1.
      0
      Ulan benim nicki calip benim yazdigim hikayeye calinti mi diyon? Ilginc...
      ···
  17. 18.
    0
    Rezerve
    ···
  18. 19.
    0
    (bkz: )rez
    ···
  19. 20.
    0
    Rezzz rezz
    ···