yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam

@61 gelecekse bana, 2008'deki karakteri ile gelmeli. şimdiki halini zaten kabullenemem. bu sadece benim hikayem işte ya, bitti hiçbir şey de eskisi gibi olmayacak. 6 sene öncesinden bahsediyoruz. ben değişmedim mi? evet ben de değiştim. ama çocuk gibi seven ben, yine çocuk gibi sevebilirim onu.

tabi hala benim tanıdığım kız ise.
ama değil.

bugün doğum günüm. 6 senedir arardın, yine arayacak mısın bilmiyorum.
ama henüz aramadın.

doğum günümü kutlamadın.
muhtemelen hatırlamadın, unuttun.

işte bugün elveda sana.

giblenmeyeni gibleyen üstad burada sen nerdesin

hey gidi hey ...

ağladım yemin ederim

vay amk üzdün bizi

@67
@68 ÇOK ZAMAN GEÇTi ÜSTÜNDEN.

azını skim panpa senin, benim 2007 ekim ayında başladı herşey ve yavaş yavaş bitiyo, vicdan azabı çekiyorum ama bi gibime yaramıyo. tek bildiğim keşke yapmasaydım tek diyebildiğimde bu keşke yıllarca eziyet etmeseydim. adam gibi adam olup sahip çıksaydım her kavgada yüzüstü bırakmasaydım.

kendime hergün lanet ediyorum, küfürler ediyorum, ve elimden kayıp gidiyo. siz siz olun panpalar seviyorsanız asla ellerini bırakmayın sevdiğinizin, hergün vicdan azabı çekmek, uyanmak istemiyorum lan artık, düşünmek, yaptıklarımı hatırlamamak ve en kötüsüde sonuçlarını hergün görmek...

rezerve

ankara da olan aşklar.. gerisi gibimde bile değil.. ankaradaysanız önce o şehre aşıksınız demektir ve asla unutmazsınız..

@72 bu dediğine ben de inanıyorum işte.
ufku bir açabilsem, her şey daha güzel olacaktı belki.
ama açamadım, belki de açmak istemedim.

dıbınakodumun bini yaşadıklarının aynısını yaşadım yazını gördüğümde yaktım bi sigara hepsini okudum ağladım dıbınakoyim. Ulan yemin ederim aynı ya benim için ne fedakarlıklar yaptı 1 saatlik yollardan geldi. Benimle buluşmak için yağmurun altında sırılsıklam oldu. Üvey babasından dayak yedi(tabi ben onun anasını gibtim o ayrı mesele) annesiyle kavgası bozuldu , babasıyla arası bozuldu. O kadar olgundu ki o kadarda bi çocuk. Beni hep dizginledi , hatalarımı kabullendi , affetti bi o kadarda sevdi. Ondan ayrıldım okuldan geldim baktım kapının önünde hüngür hüngür ağlıyor sarılıp barışmıştık. Ona kötülükler yaptım üzdüm. Şuan o kadar pişmanım ki keşke biraz adam olsaydım da yapmasaydım hiçbirini. Ama şu var köpek gibi de sevdim. Buluşmak isterdik özlerdik birbirimizi bendede 5 kuruş para yok tabi. Okulun ordan otostop çekip çarşıya giderdim. Tranvaya kaçak binerdim falan yanına giderdim. Benden asla pahalı hediyeler falan beklemezdi. Param yok diye asla laf etmezdi , hatta param olmadığında aliyimmi desem hayır derdi karnım aç değil istemiyorum iştahım yok falan derdi. Ulan köpek gibi seviyorum. Ben hayatımda ilk defa ona ağladım. Dizine yattım ağladım lan. Sen adamsın bana o günleri tek tek hatırlattığın için teşekkür ederim

@74 kardeşim çok samimi söylüyorum, ben de bu entryi okudum ve şu an gözlerim kıpkırmızı oldu. fedakarlık yaptığımız insanları belki biz kaybettik, belki kendileri gittiler.

ama sonuç şu ki; gittiler...

arkalarına bakmadan hem de.