Panpalar bağdayım şu an çok şimşek çakıyo interneti kapatıcam birazdan. Yarına hazırlık yapıcam bu gece. Özür dilerim çok beklettim ama buna değecek

Pirim vermeyin bahane kalmadı mk bosverin rez felan almayın kendi kendine yazsın dicemde zaten yazmiyo birsuru yazar var geçmiş hikayeleri okuyun bunlara prim vermeyin bi yerleri kalkıyor hemen

Olm bir şimşek çakıyor bir tıkanıyon bu ne amk

Lan pust devdıbını yaz

Rez amk

Ulan yahudi cini iyi yardim eden yapmissin insan musluman cini iyi yapardı

Rezimi tazeledim simdi gidiyorum

Lan hadi hadi amk

Kapıyı açtığımda karşımda Zehra teyze vardı. Çekmecelerimi mi karıştırdın diye sordu. Evet dedim ama sadece kıyafet bulmak içindi. Seni aptal dedi ne yaptığının farkında mısın? Kabileden iki cini öldürttün şimdi büyük bir kabile savaşı başlayacak. Serseri herif! Beni rahatsız ediyorlardı, kurtulmak istedim dedim. Kitap nerde diye sorduğunda onu odama zütürdüm.

Geldim ve ilham da var bugün bitiririm hikayeyi serice

Çekmeceyi açıp kitabı verdim. Eline alıp sayfaları karıştırmaya başladı. Hangi sayfayı okudun dedi. Yardım için mi yoksa ilk gelenler için mi?

ilk gelenler için dediğinde kısa bir arama sonucu o sayfayı buldum ve gösterdim. Bunlar saygın bir kabile ancak çok güçlü değiller. Diğer sayfayı göster dedi. Emretmesi hoşuma gitmemişti ama suçlu sayılırdım bu yüzden sayfayı açtım. Bu kabile çok daha güçlü ancak pek saygın değil. Sana yardım etmelerine şaşırmamak lazım. Diğer kabileyi yenip saygınlık kazanmak istiyorlar. Cinler karşılıksız yardım etmez.

Bu cidden mantıklıydı ama o kadına güvenebilir miydim bilmiyordum. Nasıl bitiririz bu savaşı dediğimde barış için görüşebilir iki kabile ancak iki tarafın da çok kızgın olduğunu duydum. Kimden duydun sorusunu sorduğumda senin kitabı aldığını söyleyenden dedi.

Barış yapmak mümkün değilse ne olacak diye sordum. Çok basit, iki taraftan birisi kazanacak. Kitaptan birkaç sayfa okuduğum için özür diledim. Önemli değil dedi bunu yapman için kitap seni çekmiş olmalı. Tıpkı bana yaptığı gibi deyip anlatmaya başladı.

Daha o zamanlar genç bir kızdım. 20 yaşında sıradan bir kız. Annemler beni bir adamla görücü usulü evlendirdiler. Benim sevdiğim vardı, bunu onlara söyledim ancak fakir diye reddettiler. Beni verdikleri adamın adı Mahmut'tu. Mahmut ilk bir ay çok iyi davrandı bana ama sonra o iyi halinden eser kalmadı. Her gece eve sarhoş geliyor, beni dövüyor ve eve kumar arkadaşları çağırıp bana onlara hizmet etmemi söylüyordu. Bu olaylar bir süre sonra dayanılmaz bir hale geldiğinde bir sabah o kahveye gitmişken ben de köyde adı cinci olan bir kadına gittim. iki katlı, ahşap, penceresiz bir evi vardı. Kapısını yarım saat boyunca tıkladım ancak açan olmadı. Ben de kapıya bir omuz darbesi atıp kırdım zaten çürük bir kapıydı. içeri girdiğimde leş gibi kokuyordu. Gündüz olmasına rağmen içerisi çok karanlıktı. Zar zor gördüğüm merdivenlere doğru yürürken ayağım bir şeye takıldı ve yere düştüm. Yere düştüğümde kıpkırmızı bir çift gözle karşı karşıya kaldım.

Kanka seri yaz zaman gecsin okurken

Gözler yavaş yavaş yerini bir karaltıya bıraktığında ben de ayağa kalktım. Gene o gözlerle karşı karşıyaydım. O şey her neyse az önce gitmemişti sadece ayağa kalkmıştı. Bana doğru yaklaştı ve boğazımdan tutup tırnaklarını geçirmeye başladı. O sırada yukarıdan gelen bir dur sesiyle tırnaklarını çekti ve beni boğazımdan tutarak yukarı çıkarttı. Yukarıda 90 yaşlarına basmış, cadı tipli bir kadınla karşılaştım. Bana bakıp ne var dedi o iğrenç ses tonuyla. Yardım istiyorum dediğimde ne yardımı dedi. Büyü öğrenmek istiyorum dedim o an nefsimden gelen şeyle. Kocamı öldürmek istiyorum desem belki bunlar hiç olmayacaktı. Sana nadir bulunan bir büyü kitabı verebilirim dedi. Karşılığında ne vereceksin? Evdeki yüzüğümü dediğimde bizimle böyle anlaşamazsın diyerek güldü. Ne verebilirim başka?
Cevap verdi. Bir insanın canını

Kabul ettim. Kocamın canını vermeyi tekli ettiğimde kabul edildiğini söyleyip bana bu kitabı verdi ve eve gönderdi. Eve gittiğimde kocamın yerde yatan cansız bedenini gördüm. Hiç kan akmamıştı. Bunu görmek beni mutlu etti ancak şüphe çekmemek için bağırarak kocam gittii diye ağıtlar yaktım. 2 gün boyunca yalandan ağladım ve babamın beni yeni biriyle evlendirmek isteyeceğini bildiğim için pılımı pırtımı toplayıp küçük bir ilçe olan Tosya'ya gittim. Tosya'ya vardığımda yanımda 30 liram ve bir bavulum vardı. Orada bir lokantada işe girdim ve çalışmaya başladım. Bir tane de 2 odalık ev kiraladım. Lokanta, temizlik bunlar iyi işlerdi ancak az para kazandırıyordu. Babam köyün zenginlerinden olduğu için zengin yaşamaya alışıktım. Daha fazla nasıl kazanabileceğimi düşündüğümde aklıma o kitap geldi. Keşke gelmeseydi...

Kitabı açıp karıştırmaya başladım. Az çok arapça biliyordum, bir hafızdan öğrenmiştim. Sayfaları karıştırırken bir tane sayfada durdum. Bu sayfada yazan çağırma duasını okuduğumda 2 tane varlık karşımda dikiliyordu. Birisi sarı tenli, kırmızı saçlı, siyah gözlü ve diğerine göre uzun boyluydu. Sivri kulakları ise göze çarpan diğer özelliğiydi. Diğer varlık ise beyaz tenli, kel, mavi gözlüydü. Kulakları oldukça normaldi. Tıpkı bir insan gibi.

Bana bakıp emredin dediler. Emrettim, bilmiyordum ki emredenin gün gelince emrolunan olacağını...

Onlar bana para verdiler. Her dediğimi yaptılar. Bana sadık hizmetkârlar olduklarını düşünüyordum, öyle olmadığını farkettiğimde iş işten geçmişti.

2 sene önce başladı itaatsizlikleri. Dediklerimi yapmıyorlardı. Sinirlenip onlara zarar vermek istedim ancak sonra vazgeçtim. Bir süre sonra dediklerimi yaptıkları yetmezmiş gibi bana emretmeye başladılar. Ben de onların dediklerini yapmıyordum ancak onlar benim gibi göz yummadı. Önce korkuttular beni her yerden onlardan çıkıyordu. Uykularımı böldüler, tüm düzenim mahvoldu ancak gene de dediklerini yapmadım. inat etmiştim, onlara boyun eğmeyecektim. Pgibolojik olarak yenemediklerinde bu kez paramı kaybettiler. Birikimim bir sabah baktığımda gitmişti. Paralarımı koyduğum odada paralar yerine kahkaha atan bir varlık vardı. Yeşil gözleri, siyah saçları ve mor teniyle bana oldukça korkunç bakıyordu.

Hadi panpa iyi yaziyosun

Odadan çıktım ve bir iş bulmaya gittim. Ancak hiçbir işe kabul etmediler beni. Bunun sebebini biliyordum, beni maddi yönden yıldırmayı deniyorlardı ancak pes etmedim. 3 gün boyunca evdeki yemeklerle idare ettim. Onlar da bittiğinde aç yatmaya başladım. Her gece aç yatıyordum, beni uyutmuyor sürekli korkutuyorlardı. Açlıktan ağzı kokan, halsiz ve korkak birine dönüşmüştüm. Ancak bu da yetmedi onlara ve bana fiziksel zarar vermeye başladılar. En sonunda yara bere içinde aç ve uykusuz bir şekilde durun diye yalvardım. Sizin istediğinizi yapacağım. Hizmetkârınız olurum, yeter ki artık durun!

Bir tanesi karşıma geldi ve senin gibi bir zavallıyla daha fazla işimiz olmaz deyip gözden kayboldu. Bir daha hiç gelmediler.

Yeni bir işe girdim, yemek yapıyor ve az bir para alıyordum. Aldığım para geçinmeme yetiyordu ancak bir sorun vardı. Evde rahat edemiyordum, sürekli onlardan birisi gelecek gibi hissediyordum. Bu hisse daha fazla dayanamadım ve evi de işimi de bırakıp Tosya'dan kaçtım. Nereye gideceğimi bilmiyordum, daha kalabalık bir yere gitmeliyim diye düşünüp ankaraya doğru giden otobüse bindim. Yedi ay boyunca bir villada hizmetçi olarak işe başladım. Hem orada kalıyor hem de para kazanıyordum. O yedi ay içinde epey para biriktirdim. Hayat benim için normale dönmüştü derken villanın sahibi battı. Severdim adamı o da beni severdi. Bana sen git yeni bir iş bul ben evi satacağım dedi. Üzülerek kabul ettim ve cebimde birikimimle bir ev aramaya başladım. O sırada da sizin evi buldum ve eşya satın alıp kamyona yüklettim. O günden beri de burdayım işte.