Size de gercekten yalniz ölceğiniz hissi arada geliyor mu ? Hic bir seyin degismeyecegi , hayatin filmlerdeki gibi olmadigi , gercek aski asla bulamayacaginizi hissettiğiniz zamanlar oluyor mu ? Yalniz ölmekten korkuyorum , bir otel odasinda yaslanmis bir sekilde , surahiden su alicakken yere yigilmam gibi olum sekillerimi dusunuyorum . Ailem olmasa arkamdan uzulcek bir kac kisi oldugunu bilmesem hayatima coktan son vermistim muhtemelen . Geceleri yastiga kafanizi koydugunuz zaman bu dusunceler beynimi kemiriyor . su an da o gecelerden birindeyim . Tekrar tekrar hayatimdan ne kadar nefret ettigimi dusunuyorum , butun gun bunu dusunuyorum . Başkalarin bizim icin cizdikleri hayati yasamaktan nefret ediyorum. Sevgisizim , sevgiye ihtiyacim var , sevilmeye ihtiyacim var . Lanetlenmiş gibiyim . Başkalari benim istediğim hayati yasarken ben niye boyleyim , iste bunlari dusunuyorum . sağlicakla ..

herkez yanlız ölür zaten çift kişilik yatak olur koltuk olur oda olur ama sen hiç çift kişilik tabut gördün mü panpa

bir an bile çıkmıyor ki aklımdan şu saydıkların, ikinci sınıf dram filminde gibi hissediyorum kendimi bazen

amk zaten yanlızlıktan ölecez bu gidişle

Arada değil her zaman aklımda. Öyle olacağını da biliyorum.