Size de gercekten yalniz ölceğiniz hissi arada geliyor mu ? Hic bir seyin degismeyecegi , hayatin filmlerdeki gibi olmadigi , gercek aski asla bulamayacaginizi hissettiğiniz zamanlar oluyor mu ? Yalniz ölmekten korkuyorum , bir otel odasinda yaslanmis bir sekilde , surahiden su alicakken yere yigilmam gibi olum sekillerimi dusunuyorum . Ailem olmasa arkamdan uzulcek bir kac kisi oldugunu bilmesem hayatima coktan son vermistim muhtemelen . Geceleri yastiga kafanizi koydugunuz zaman bu dusunceler beynimi kemiriyor . su an da o gecelerden birindeyim . Tekrar tekrar hayatimdan ne kadar nefret ettigimi dusunuyorum , butun gun bunu dusunuyorum . Başkalarin bizim icin cizdikleri hayati yasamaktan nefret ediyorum. Sevgisizim , sevgiye ihtiyacim var , sevilmeye ihtiyacim var . Lanetlenmiş gibiyim . Başkalari benim istediğim hayati yasarken ben niye boyleyim , iste bunlari dusunuyorum . sağlicakla ..