ilk çocukları oluyor ablam daha sonra bir kız daha ve en son ben geliyorum gibtiğimin dünyasına. erkek evladı oldu diye seviniyor babam. bana daha beş yaşında dizinde ölen alkolik babasının adını koyuyor. üzerime yapışıyor laneti. yıllar yılları kovalarken durumu düzeliyor. artık para sahibi olmaya başlıyor. ağzına içki sürmeyen adam her gün içmeye anamı dövmeye ve başka kadınlarla birlikte olmaya başlıyor. annem kaderine razı oluyor ve artık sadece çocuklarına adıyor kendisini

Öğretmeni kendisini kaçıracağını okula zütüreceğini soyluyor. Henüz bir kız. 17 yaşında masum bir kız. Tomurcuklanmamış bir çiçek. Tek hayali okuyup adam olmak. Her şeyden uzaklaşmak ve kurtulmak. O küçük yaşta büyük hayalleri olan bir kız. Kendisinden büyük hayalleri var. Hiç olmaması gereken hayaller. Hayal kurması yasak. Duşunmesi tehlikeli. Ne denirse onu yapmalı. Ama o sisteme karşı geliyor. Bütün cesaretini toplayıp kurtulmak için çabalıyor

Annem köylü kızıdır benim. Onun hataları yüzünden yıllarca ne acılar çektik. Savrulduk yaprak misali . Babam sert adamdır. Sokaklarda büyümüş sokak kanunlarıyla. Kimsesiz bir şekilde. Daha beş yaşında babası kucağında ölmüş bit pazarında. Sucuk ekmek satarmış dedem alkoliğin tekiymiş. Babannemi çok dövermiş o da dayanamamış almanyaya kaçmış adamın biriyle haliyle babam da sokaklarda kalmış tek başına biraz amcası bakmış biraz konu komşu

aradan geçen bir - bir buçuk yıl sonra babamla tanışıyor. babamın onu kurtaracağını sanıyor. şeytan iyi görünürmüş ya o hesap. gönül veriyor bizimkine. o kadar yaşlı başlı taliple evlenmekten ziyada bu adama varmayı tercih ediyor

her şey iyi hoş evleniyorlar. babamın her şeyden haberi var. söz etmiyor kabul ediyor. evlendiklerinde evlerinde bir çul bir hasır iki kap kaçak var. yeni bir hayata başlıyorlar ikisi de birbirlerine deva olacaklarını düşünüyor anam. ah annemm... ne saf kadın. hacı hoca diye biliyor babamı güveniyor. düğün yapmadan varıyor. altınsız takısız. öylesine. elden çıkarılan kelepir mal gibi satılıyor adeta

bir gün sözlüden 10 almıştım. en yüksek nottu. onun sevinciyle eve hoplaya zıplaya giderken ablamı gördüm. kolumdan sımsıkı tuttu ağlıyordu. o anneme benzerdi çok güçlüydü. nooldu dedim bir şey demedi ben sevincimi yaşarken bana tokat attı ablamdan hayatımda yediğim ilk ve tek tokattı bu beyler. sevinmemen gerektiğini o zaman tekrar anladım. eve gittik kapı açıktı ve manzarayı görür görmez ağlamaya başladım. ve bir tokat daha...

gözlerime inanamıyordum annem yerde yatıyor bayılmış babamın üstü başı yırtık diz çökmüş ağlıyor. ev bomboş iki tane minder dışında hiçbir şey yok. meğer şirket kötü gitmeye başlayınca ortak intihar etmiş ve kaçınılmaz iflas gelmiş evdeki her şeyi alıp gitmişler. benim dandik oyuncaklarımı bile...

bugün biraz canım sıkkın. geçmişim hariç her şeyimi paylaştığım, tam sekiz senedir hayatımı kendisine adadığım kadın ile bazı sorunlar yaşadık. biz gerçekten çok farklı insanlarız. ve bu da artık iyice sorun olmaya başladı.. evlilik yaklaştıkça kafasındaki soru işaretleri daha da artıyor. bugün bana güvenmediğini söyledi beyler... beynimden vurulmuşa döndüm hayatta en çok önem verdiğim şeyler bir tanesidir güven... benden uzaklaşmaya başladı kendisi ne olduğunu anlayamıyorum artık. ve zaman geçtikçe hissizleşmeye başladım en kötüsü de bu

devam ediyorum; aradan zaman geçiyor annem o kadar paranın içinde köpek muamelesi görüyor. dışlanıyor dayak yiyor. biz üç kardeş... birbirine kenetlenmiş üç insan. annemizin başaramadığını başarıp okuyup adam olacağımıza söz veriyoruz. o zamanlar hayat şimdikinden daha zor. bilgiye ulaşmak falan. şimdiki gibi değil. biz yanlış zamanda doğmuşuz hep söylerim şimdiki nesil çok şanslı gerçekten

daha evliliğin üçüncü gününde "artık" diyerek dövmeye başlıyor hayvan herif. annesine koşuyor yalvarıyor ama almıyorlar geri. evdeki hesap çarşıya uymuyor yani. başına gelen o iğrenç olaydan sonra dünyanın en kötü olayı başına geldi sanıyor ama bilmiyor ki her şey yeni başlıyor daha çekilecek çok derdi var nerden bilsin

hayat daha da tuhaflaşmaya başlamıştık önce akrabalarda kalmaya başladık okulumu değiştirdik. ondan bundan yemek yiyorduk sığıntı hayatı yaşıyorduk. babam çalışmıyordu artık. milletin bize acıyıp verdiği parayı annemden döverek zorla alıp gidip kumar oynuyordu. daha çok küçük yaşa karşısına geçip yüzüne ondan nefret ettiğimi söylemiştim beni bayılana kadar dövmüştü ama parası varken onunla gülüp eğlenen akrabalar artık arkasından kötü konuşuyordu ve sürekli kovulup adananın başka mahallerine gidiyorduk. cemalpaşa barajyolu yüzüncüyıl akıncılar saydam derken baya gezmiştik

Ben içmeye devam ediyorum kardeşler. isterseniz eğer anlatmaya devam edeceğim biraz kendimi toplayayım kötü oldum kusura bakmayın beyler

Bir gün bir haber geliyor. Gece yarısı pencereden atla gel istanbula gideceksin diye. Kurtulmak için kabul ediyor. Daha ufacık bir kız. Uyumuyor gece yarısına kadar gözleri yaşlı. Bir daha oraya gelmeyecek gibi sarılıyor bütün kardeşlerine. Çaputun içine bir kaç entari koyuyor ve hepsini kurtarmak için gittiğini döneceğini söyleye söyleye gözleri yaşlı çıkıyor pencereye. Ümitli bir genç kız daha yolun başında. Korkular heyecan ve ümit... Atlıyor camdan. incecik bilekleriyle kocaman dünyaya kafa tutuyor sanki.

bir gece bazı seslerle uyandım. ve hala unutamadığım bir kaç sahne ile karşılaştım. şu an ile düşündükçe midem bulanırken o yaşta nasıl kaldırabildiğimi anlamıyorum. gerçekten güçlü bir çocukmuşum.. bir gece uyandım bazı seslerle oda yankılanıyordu. yapma oğlum bu günahı taşıyamazsın diye... babam olacak iğrenç yaratık kadını duştan sonra çırılçıplak bırakıp dövmüş. kadının arkasına geçmiş ve garip şeyler yapıyordu tabi ben o an anlayamamıştım ama... gözlerim doluyor hala. ve kulaklarımda yankılanıyor kadının inlemeler eşliğindeki o sözleri

-yapma oğul kaldıramazsın bu vebali alma...

ve evet alamadı da asla hiçbir işi düz gitmedi. iki ayağa bir pabuca denk gelmedi. o gün gerçekten söz verdim kendime okuyup kurtulacaktım ordan...

dinleyen var mı beyler ona göre devam edeceğim pek anlatacak halim kalmadı

kimler dinliyor beyler dinleyen yoksa alkole devam edip isteğe göre geri dönecem

Annemin hikayesi yürek burkar. Anadolu topraklarında hala gorduğumuz görüpte gozumuzu kapattığımız tarzan bir hikaye. Okumaya düşkünmüş annem. 6 kardeşler. Aralarında okumak isteyen tek kendisi. istanbul da okul kazanıyor. Ananem huur mu olacaksın diye dovuyor çok kere. Kendisini gizli gizli sınava sokan hocasının yanına gidiyor. Durumu soyluyor o da çaresine bakacağını soyluyor. Çok kere ananem ile konuşmaya çalışıyor ama kadın laf dinlemiyor

Daha on yedi yaşındayken amcası ile yumruk yumruğa kavga etmişler evi terk edip gitmiş. Kopek gibi çalışmış durmuş. Hoca derlermiş dinine çok duşkunmuş. Askere gitmeden önce babannem donmuş adanaya yıllarca annesiz büyümenin acısıyla çıkmış karşısına yuzune tukurmuş gitmiş. Askere gidip gelmiş. Sonra uzaktan akraba olan annemle tanışmış. Babam 22 annem 18 yaşında imiş. Babam vurulmuş anama. Ah annem... Masum yavru ceylan.

89 yılında adanada doğdum. Ne kadar sıcak olsada çok soğuk bir şehirdir adana. Yabancıdır insanlara. Sanki kimseyi istemez de onun için yanar kavrulur. Yüksek gelirli bir ailenin çocuğuydum. Babam fabrikada yönetici ve sendikacıydı. 3 kardeştik. Ben en ufaklarıydım

bir yıl böylee geçti melisa ile takılıyorduk hep. onun ve öğretmenlerin verdiği kitaplarla sınava hazırlandım. sınav pek iyi geçmedi. az kaynak vardı beyler. evde nelerle uğraşıyordum çok heyecanlanmıştım gerçekten. ama benim hedefim zaten yatılı bir okula gidip kurtulmaktıı. sınav bittikten sonra çalışmaya başladım. haftalık 20 milyona çalışıyordum. eve veriyordum parayı. saklayabilirsem de anneme