sosyal fobi

hayatımın içine etti lan bu hastalık. ne yaptıysam geçmedi, her zaman engel olarak çıktı karşıma. en sonunda ölümü isteyecek duruma getirdi beni. elalem gününü gün ederken mal gibi bakıp imreniyorsunuz onlara. sonra eve gelip ağlıyorsunuz. dıbına koduğumun hayatına lanet ediyorsunuz. her şeye nefret duymaya başlıyorsun. bittim, tükendim artık be. bir kere gülmez mi şu hayat bize.

rez...

https://isogunluk . wordpress.com/
oldukça iyi tespitler-öneriler var

milyonlarca spermden birinci gelerek elde ettikleri dünyada bir ömür geçirme hakkını utangaçlıkları ve eziklikleri yüzünden heba eden malların doğal seçilime kurban giderek hayattan elenmelerine ve genlerini gelecek nesillere aktarma şanslarını yitirmelerine olanak sağlayan muhteşem hastalık.

iyi ki varsın sosyal fobi

Hayatımı gibiyo

Sosyal fobi nedir ? Sosyal fobi minibuste giderken musait bir yerde inebilir miyim diyemeyip birisi diyene kadar beklemek ardından eve yarım saat yürümektir.

aynen ruh muh kalmadi amk

işyerinde bin biriyle tanıştım arkadaş olduk orosbu çocuğuyla samimiyiz utangaç olduğumdan bahsettim sosyal fobiliyim falan demedim anlatmadım içimi dökmedim bu ipne şimdi utangaç olduğumu biliyor ve bana kız ayarlayacağını söylüyor istersen seni orosbuya zütürürüm kızlarla konuştururum falan diyor cumartesi iş çıkışı yarın gel kızlarla buluşacam sen de gel takılalım dedi ben utanırım gelemem diyerek reddettim ne kadar da kızlar için delirsem deli gibi istesem de reddettim amk bu hastalığın

sosyal fobi denen bu derdin dermanı düzenli ciks
ama biliyorum ki ben ve benim gibi sosyal anksiyete bozukluğu olan kişilerin düzenli ciks yapma imkânı yok denilecek kadar az

insanlar hayatı yaşarken sen sadece izlersin ...
(hangi orosbu çocuğu eksiledi bilmiyorum)

insanin kendisinden utanma hastaligidir, bunu insanlar seni asagiliyor, sana guluyor seni degerlendiriyor kaygisiyla insanlara yansitirsan bu hastaligin adi sosyal fobi olur. Basit cekingenliklerle baslar(ben de oyle basladi, ilkogretimde ufak cekingenliklerim vardi)sonra ergenlik doneminde ice kapaniklik yasanirsa belli bir sure, hizla sosyal fobiye evrilmeye baslar. Otobuse binemezsin, kalabalik ortamlarda(kafe mesela)rahat olamazsin. Sanki insanlar gozleriyle seni yiyorlar gibi hissedersin, kalbin agrir, heyecan bastirir. Asagilik kompleksiyle yasarsin, eziklik omrunu tuketir yavas yavas. Getirisi de ustunluk kompleksi olur, Sosyal fobi yani beraberinde asagilik kompleksi, melankoli,ustunluk kompleksi, sizofreni gibi bir duzine bozuk ruh halini de beraberinde getirir.
3-4 senedir bu hastaliktan cekiyorum,run muh kalmadi, tukendim.

beyler ben çok yakışıklı biriyim kızlar nerdeyse ayak üstü gibtircek derce ama bu hastalık yüzünden bişey yapamıyorum bu hastalık benim hayatımı gibti bilmiyorum ne olcak üniversitede baya zorluyo kızlar baktıkça içim cız edeyo gibemiyorum bu hastalık yüzünden çok dertliyim çok daha neler neler var bıktım be baba sırf annem için bu bölümü bitircem ama

beyler bu dıbına koydumun hastalığı bendede var gençler bi örgüt falan kuralım bişeyler yapalım eylem yapalım harekete gecelim kafayı yiycem amk gibiyim ben böle işi

beyler 31i birakin sigarayida azaltin inanin ise yariyo kendimden biliyom

intihar neden bu kadar zor be, Allah a da inanmıyorum bana göre ölünce boşluğu, hiçliği gideceğiz ama neden korkuyorum, yaşamayı sevdiğim için.
Bu yaşamın nesini seviyorum be dıbınakoyim,
Bu zütünü gibtiğimin şeyi yüzünden eriyip gidiyorum.
insanlara nefret ede ede yaşamaya çalışıyorum.
Yaşadığım durumdan dolayı belki abartıyorum ama öyle dıbını gibeyim.
Arkadaşlarım o kadar diyor yok şöyle, yok böyle,
hayır öyle değil dıbınakoyim,
ama bu illete inat yaşamaya devam edeceğim, hiçbir zaman seninle savaşmayı bırakmıyacam
desem de yine insanlarla konuşmaya gelince altıma sıçacağımı biliyorum.

bağırmaya ya da koşmaya utanıyorum lan
bir de duruş bozukluğu var
gerizekalı embesil gibi duruyorum toplum içinde utanınca çok tuhaf bi duruşum var görmeniz lazım amk

yaşamak istemiyorum...
her günüm ayrı bir işkence...
tutunacak bir dalım yok hiçbir şeyden keyif almıyorum kaybedecek hiçbirşeyim yok yaşamak için bir sebep arıyorum bulamıyorum hayattan bir beklentim yok hayallerim yok boşluktayım mutsuzum ve kendimi bildim bileli yalnızım depresyondan da sıkıldım bu hayattan da çaresizlik ve geleceğimdeki belirsizlik hissi beni endişelendiriyor her günüm bir önceki günün kopyası Allah başkalarına güzel kader nasip edip mutlu ederken niye bize böyle çektiriyor bizim mutlu olmaya hakkımız yokmu biz niye sorunluyuz böyle lanet olsun

yalnız değiliz abiler, panpalar bir şeyler yapalım amk sonsuza kadar böyle mi geçecek hayatımız?

zaman zaman bu sözlükte bile geriyor beni kodumun hastalığı..

%50'sinin ağır beyinsiz olduğu bir ülkede sosyal fobi ile yüzleşmek benim mallığım mıdır yoksa istisna mıdır?

sosyal fobi hastalığınız varsa bakın bi http://www.sosyalfobibilgi.com/