Her şey çok kıymetliydi benim için o zamanlar.
Sürekli liseliler gibi buluşmak el ele göz göze bakmak istesem de olmuyordu.
Her şey iyi gittiği için evlilik hayali bile kurardık beraber.
Ortalama 2 sene falan geçmişti tanışmamızdan bu yana
Esma artık çalıştığı için ailesinden para almıyordu bile.
Üstüne onlara para veriyordu.
Para insanı değiştirmiş sözü aslında doğru ben Esma ile onu daha iyi anladım.
Ben her zaman buluştuğumuz cafeye gidelim istiyordum.
ya da her zaman ki gittiğimiz parka falan ama o artık.
Restoranlara gitmek istiyordu.
Giyimi kuşamı değişmişti, ona “artık değişiyorsun” dediğim de ise.
“iş hayatındayım artık böyle giyinmek zorundayım” diyordu.
Giyindiğine bir şey demiyordum ama benim yanıma geldiğinde benim Esmam olarak gelmesini istiyordum.
Ne kadarda safmışım. Bunu şimdi daha iyi anlıyorum
Ondaki değişimin farkına varmak bile istememişim.Bu kabuk değişmesini bile görmezden gelmişim.
Artık evlilikten bile söz açmaz olmuştu.
Ben bunu hala işsiz olduğum için beni zora sokmamak için yapıyor sanmıştım o zamanlar.
Seviyordum beyler size bunları şuan ki sizin de gördüğünüz şekilde açık açık anlatıyorum.
Ama o zamanlar seven bir mal olduğum için görmüyordum ya da bazı şeyleri görmezden geliyordum.
Yani benden soğuma ya da istemiyormuş gibi davranmaları falanda yoktu.
Gayet ilk tanıştığımız şekil muhabbetini ederdi ama bazı şeylerde değişimi olmuştu.
Bir müddet sonra buluşmalarımız ayda 1 kere olmaya başlamıştı.
Telefonda konuşuyorduk ama bu yetmiyordu bizim için yada benim için.
Ama bu benim için hiç önemli değildi evlenecektik, bir ömür boyu birlikte yaşayacaktık.

iyi Akşamlar arkadaşlar

Sonunda başvurularımdan bir tanesi işe yaradı.
Adamlar görüşmek için beni çağırdılar.
Ama bundan Esmaya hiç bahsetmedim o zamanlar.
Aksilik ya Benim görüşmeye gideceğim gün “Esma bugün buluşalım” dedi.
Ne diyeceğimi bilemedim ilk baş sonra hastane postane işlerim var yalanını söyledim.
Galiba sonunda ben de çalışacaktım.
Esma ile düğün paramı kazanacaktım.
Ayrıca ailemin gönderdiği paraya ihtiyacım kalmayacaktı.
Esmaya yalan söylememin sebebi ise.
Eğer işe kabul edilmezsem üzülmesin istiyordum.
Ne zaman işe girerim kabul ederler o zaman bu güzel haberi veririm diye düşündüm.
Adamlar ile gittim görüştüm “Tamam biz size geri dönüş yapacağız” dediler.
Dedikleri gibi de oldu.
2 ya da 3 gün sonra aradılar.
“Pazartesi günü işe başlaya bileceğimi” söylediler.
Parlak bir iş değildi ya da benim hayalimdeki yer değildi ama yine de bir işti.
Benim mutlu olmama yetecek bir işti.
Mutluluklarım için geleceğim için bir yerden başlamam gerekiyordu.
Hemen Esmayı aradım.
Daha sonra Esmaya söylemekten vazgeçtim.
Bu mutlu haberi yüz yüze söylemem lazımdı.
Heyecanıma mutluluğuma, mutluluğumuza beraber yan yana ortak olmasını istedim.
Telefonu napıyorsun nasılsın sorularından sonra “bugün buluşalım mı?” dedim.

Parmagim f5 e yapıştı

Gelen cevap ise heyecanımın mutluluğumun içimde patlamasına sebep oldu.
“Hafta sonu buluşabiliriz Mert izin alamam iş yerinden çok yoğunuz” oldu.
“Peki” dedim kapattım telefonu.
Ben burada heyecandan yerimde duramazken onun o söyleyişi her şeyi bitirmişti.
Daha sonra da söylemedim “hafta sonu buluşalım mı” diye.
Pazartesi oldu işe başladım.
Bu süreçte Esma ile konuşmadık.
Benim tiribimden dolayı onun iş yoğunluğundan dolayı.
Yani benim çalıştığımdan ancak 1 hafta sonra haberi oldu.
Günlerden yanlış hatırlamıyorsam Çarşamba ya da Perşembe idi.
Beni aradı “Napıyorsun bugün müsaidim buluşalım mı” dedi.
“Sen müsaitsin ama ben değilim Esma ”dedim.
“Noldu görüşmek istemiyor musun” dedi.
“Hayır işe başladım çalışıyorum” dedim.
“Nasıl ya ne zaman başladın, bundan benim neden haberim yok” dedi.
“Sana geçen hafta buluşalım dediğimde bunun haberini verecektim ama sen meşgulüm” dedin.
“Tamam, Pazar günü buluşalım hayatım” dedi.
Eskisi kadar anlatma isteğim ya da heyecanım kalmasa da Pazar gününü iple çektim.
Çünkü işten ziyade özlemiştim o zamanlar ki Hayat Meleğimi.
Şimdiki Ölüm Meleğimi…

Rez be merakla okuyorum reis *

Esme gibtiri çekicek beyler doluşun

Ah amk ah.hepsinin kökünü kurutacaksin panpa. neyse onlerden rez

Kaç kişiyiz la burada panpalar devamli takip edenleri biliyorum acep boncukta olduğu sinsi got verenler var mı :D :D
(Bilen bilir)

Boncuk mode on amk

Seri be reisss

Pazar günü gelmişti pek gelmeye gönlü olmasa da.
O Pazar gününü hiç unutmuyorum.
Esma ile aynı cafede buluşmak için gittim.
Dikkatimi çeken cafenin baya bir müşterisi artmıştı önceden tek tük müşterisi vardı.
Tabiki her zamanki gibi Esma yine geç gelmişti.
Kapıdan içeri girdi sürekli boş olduğu sürece aynı masaya otururduk direk oraya baktı.
Beni görünce hafif gülümsedi benim ise 32 dişim gözüktü galiba mutluluktan gülüyordum.
Sonunda özlediğim kadınım ile vakit geçirecektim.
Yanıma geldi doya doya sarıldım. oda sarıldı.
O benim ben onun kokusunu doya doya içimize çektik.
Sanki herkes bize bakıyor yeter dedi.
Umrumda değildi bu benim, isterse tüm dünya bize baksın.
Ortalama 2 saat kadar orada oturduk.
Birbirimize söylediğimiz aşk sözleri ile sizi sıkmak istemiyorum geçiyorum oraları.
Benim işe girmeme gayet sevindi.
Onun sevincini kursağında bırakmamak için eskisi gibi olmasa da bende sevindim.
Oradan kalktık onu eve bıraktım.
Beni eve davet etti.
Annesi ile muhabbetim olduğu için girdim ortalama 30 dakika kadar oturdum sonra eve geçtim.
Mutluydum mutluyduk beyler.
Ortalama ilişkimizin dördüncü senesine yakın bir zamandı.
Bu süre zarfında Esma babasını kaybetmişti.

Onun yanından hiç ayrılmadım.
Onu bir an olsun yalnız bırakmadım.
işte olduğum zamanlar bile, telefon ile arayıp halini hatırını sordum.
Esma çökmüştü.
Kolay olmayacaktı ayağa kalkması.
Kolay değildi beyler ismail amcayı bende tanırdım Muhabbetimiz de vardı.
Çok iyi bir insandı ama karaciğerlerinde sorun vardı.
Uzun zaman tedavi gördü.
Karaciğerindeki kılcal damarlar patlama yapıyordu ve iç kanama gibi bir şey geçiriyordu.
Ve yine bir gün kötülenmişti ve evde tek olduğu sırada yakaladı bu kanama.
Yani iç kanamadan ölmüştü diyebilirim sizin anlamanız için.
Günler Esma için kötü geçiyordu bu zor zamanında yanında olarak tekrar onu ayağa kaldırmak için uğraşıyordum.
Zamanla her şey yoluna girmeye başlamıştı.
Ortalama beşinci senemizdi her şey güzel gidiyordu.
Tekrardan evlilik hayalleri kurulmaya başladı.
Düğünümüzü şöyle yapalım.
Ben gelinliğimi böyle istiyorum.
Açık alanda olsun düğünümüz gibi şeyler konuşuyorduk
ister istemez babasından dolayı içinde burukluk vardı ama ne benim ne de onun elinden bir şey gelmezdi.
Bu süren 6 senelik aşkın sonuna da anlatacaklarımın sonuna da geliyoruz beyler.

panpa merakımı mazur gör bu olaylar olduğunda kaç yaşlarında oluyosun sen

Esma ile günler ne güzel geçiyordu o zamanlar.
Her hafta sonu yanımda iken zaman dursun isterdim.
Gözlerine baktığımda kaybolur giderdim.
Ben yavaş yavaş düğün için para biriktirmeye başlamıştım.
Oda aynı benim gibi gelinliği için düğün masrafları için para biriktirmeye başladı.
Durumları kötü değildi ama yine de kendi kazancı ile yapmak istiyordu masraflarını.
Hiç unutmam bir gün gecenin bir yarısı beni aramıştı.
Saat 3-4 arası herhalde. Korka korka açmıştım telefonu.
Esma ağlıyordu.
Ağlama sesini duyunca gözümden uyku akarken kalbime ansızın bir acı çöktü kötü bir şey oldu diye.
“Noldu Esma niye ağlıyorsun” diye sormuştum
“Beni hiç bırakma olur mu? Seni çok seviyorum” demişti.
Duygulanmıştım beyler.
Amansız bir mutluluk sarmıştı içimi hani çok mutlu olursunuz da gözleriniz dolar ya
Sevinçten gözlerim dolmuştu amk.
“Bu can bu bedenden çıkana dek seni seveceğim” demiştim.
Ona şarkı söylemiştim o zaman gecenin bir yarısı.
Şarkıyı dinleyerek uyumuştu.
Bende o sevinçle ne uyku kalmıştı ne de başka bir şey.
Sabah uyandığında sürpriz olsun diye sayfalar dolusu şiirler göndermiştim.
iş yerinde akşama kadar ayakta uyumuştum.
Günler bu şekilde gitmeye devam etti.
Daha sonra Esmada birden bire bir değişme oldu.

Şöyle kızlar yüzünden bize iyisi kalmıyor be

Ah be panpa. Benide gece yarısı aramisti böyle. Sesini duymak guzel demisti. Edit: 3. Biradayim edit2: size şarkı önerisi benden. Hakan gurses gitme

Bi susarmisiniz jupiter boşalarak ağlayacak

Artık telefonlarıma bakmaz oldu.
Ya da “şuan müsait değilim daha sonra görüşelim” derdi.
Bana karşı böyle konuşması aramıza soğukluk girmesine sebep olmuştu.
O aramadığında dayanamayıp arayab bendim.
Ya da omesaj atmadığında buluşalım mı diyen bendim.
“Pazar günü konuşmamız gerekenler var seninle aynı cafede saat 15:00 da orada ol” diye mesaj gelmişti telefonuma.
Günlerden Cuma idi.
Pazar gününü yine iple çekmedim.
Çektim amk Pazar gününü de iple çektim size de yalan söyleyecek değilim ya
özlemiştim gibtiğimin kızını hem de deli gibi özlemiştim.
Gelecek bir mesaj için ya da aradı mı diye zırt pırt telefona bakardım.
Gece onu düşünerek uyurdum
Sabah onunla uyanırdım uyandığımda da ilk aklıma gelen o olurdu.
Sevmiştim beyler belki duygularımı size aktaramıyorum
Körmüş amk o zamanlar gözlerim. Görmemişim hiçbir şeyi.
Boşa demeyin “malmışsın be kardeş” diye. Evet kabul ediyorum.
Siz deseniz de demeseniz de kabul ediyorum. O zamanlar bir mal olduğumu.
Ama bu ayrılık hiç beklenmedik bir zamanda olmuştu.
Güya o haftalarda gelinlik damatlık falan bakmaya gidecektik
Onun hakkında konuşuruz diye düşünüyordum ben.

Sanki got capsı attım amk herkes boşalmış.

Boşalan çıksın beyler kasıyor

Bugünlük son parttı beyler.

Sağlıcakla Kalın.