1 -RiSALE-i NURLARDA HZ. ALi EFENDiMiZE CEBRAiL VASITASIYLA YAZILI BiR KiTAP iNDiRiLDiĞiNi HZ. ALi BU KiTAPÇIĞI ALIP OKUYARAK BÜTÜN GAYBA MUTTALi OLDUĞUNU VE KiM NE SORACAKSA SORSUN KIYAMETE KADAR OLACAK HER ŞEYi BiLiYORUM DEDiĞiNi YAZIYOR.!!!

Bu iddiaların Risale-i Nurlardaki kaynakları:(--Lemalar 18 --gibke-i Tasdîk-ı Gaybî, 167, Onsekizinci Lem'a.)

kendisini öven olayların %99'u yalandır. biyografisi uydurmadır. savaş madalya hikayedir.

kardeş söylediğin ilk kitapta yani 18. lem'a da aynen diyor ki: gibke-i Tasdik-i Gaybi Risalesinde neşredilmiştir burda gerek yoktur. yani 18. lema iki defa yazılmasın diye sadece Siike-i Tasdik-i Gaybi'de yazılmıştır. gibke-i Tasdik-i Gaybinin 167. sayfasını okuyorum ve bu yazdığınla uzaktan yakından alakası olan bir cümle yok. Eğer link gönderme imkanı varsa sana da göndereyim. Hatta 2 öncesi ve sonrası sayfalarda da yok konunun en başında da yok. Hz. Ali'nin Peygamber Efendimiz'in sohbetlerinden yola çıkarak YAZDIĞI Celcelutiye isimli kasideden biraz bahsediliyor(bir duadır zaten)

her neyse gençler ikili tartışmalarla bir yere varamayız uzar da gider seviyorum sizleri *

Hazret-i Cebrail, Sekine adıyla bir sayfada yazılı ism-i Âzam’ı, Peygamberimizin yanında Hz. Ali’nin (r.a.) kucağına düşürdü. Hz. Ali diyor ki: “Ben Cebrail’in şahsını yalnız gök kuşağı şeklinde gördüm. Sesini işittim, sayfayı aldım, bu isimleri içinde buldum”. ism-i Âzam’dan bahsederek bazı olayları anlattıktan sonra diyor ki: “Dünyanın başından kıyamete kadar ilimler ve önemli sırlar bize, tanıklık derecesinde açıldı. Kim ne isterse sorsun, sözümüzden şüpheye düşenler zelil olurlar.” Öyle bir sahife ki, içinde dünyanın başından kıyamete kadar olan ilimler ve önemli sırlar yer alıyor. Bu bir sahife değil,  çok büyük bir kitap olur. Cebrail’in Ali’ye böyle bir kitap verdiğini kabul etmek, onu Peygamber saymaktır. O kitapta var olduğu söylenen ilim ve sırları Peygamberimizin bilmediği kesin olduğu için Ali ondan üstün bir konuma getirilmiş olur. Bu tür iddialar için Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Vay o kimselere ki, kendi elleriyle kitap yazarlar, sonra “bu Allah katındandır” derler. Hedefleri, onun karşılığında bir şeyler almaktır. Vay o ellerinin yazdığından dolayı onlara! Vay o kazandıklarından dolayı onlara!.” (Bakara 2/79)

@24.2.5 bunun üzerine susuyor. iddia ettiği gibi yeni bir başlık açacakmı?

Anneni gibe gibe öldürücem senin huur evladı senin gibi köpeklerin kafasını kesicez az kaldı. Sen bi pm'ye gel istersen veriyim adresimi

Atatürk düşmanı huur çocuklarının ne tak olduğu bu giride bir kez daha görüldü

Lan torfik amk yavşağı klavyen varya hemen cihattayım senden korkum yok gel ananı gibe gibe öldürcek de zaten.Ben türküm ülkücüyüm.Şimdi bana gerçek adresini ver tüm sözlük şahit olsun senin yedi sülaleni gibmezsem bak ver hadi klavye ile olmuyo sözlükte adamlık taslamakla olmuyo bu işler ver adresini hadi bekliyorum ver o klavyeyide zütüne sokmazsam bende ala oç yok olum bu dünyada

Din alimine bak hz aliye kitap indirdi

Hazret-i Cebrail, Sekine adıyla bir sayfada yazılı ism-i Âzam’ı, Peygamberimizin yanında Hz. Ali’nin (r.a.) kucağına düşürdü. Hz. Ali diyor ki: “Ben Cebrail’in şahsını yalnız gök kuşağı şeklinde gördüm. Sesini işittim, sayfayı aldım, bu isimleri içinde buldum”. ism-i Âzam’dan bahsederek bazı olayları anlattıktan sonra diyor ki: “Dünyanın başından kıyamete kadar ilimler ve önemli sırlar bize, tanıklık derecesinde açıldı. Kim ne isterse sorsun, sözümüzden şüpheye düşenler zelil olurlar.” Öyle bir sahife ki, içinde dünyanın başından kıyamete kadar olan ilimler ve önemli sırlar yer alıyor. Bu bir sahife değil,  çok büyük bir kitap olur. Cebrail’in Ali’ye böyle bir kitap verdiğini kabul etmek, onu Peygamber saymaktır. O kitapta var olduğu söylenen ilim ve sırları Peygamberimizin bilmediği kesin olduğu için Ali ondan üstün bir konuma getirilmiş olur. Bu tür iddialar için Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Vay o kimselere ki, kendi elleriyle kitap yazarlar, sonra “bu Allah katındandır” derler. Hedefleri, onun karşılığında bir şeyler almaktır. Vay o ellerinin yazdığından dolayı onlara! Vay o kazandıklarından dolayı onlara!.” (Bakara 2/79)